Alice in Borderland {Wattys2021 winnaar}

42

'Oké, wat weten we nu?' Chishiya kijkt de groep even rond.

Het voelt net alsof we in een of andere actiefilm zitten en dat we moeten onderduiken, omdat we gezocht zouden worden door de maffia. Ik kijk even naar Raiden en denk weer aan een gesprek dat ik samen met hem gevoerd heb over wat we in de toekomst wilden gaan doen met onze levens, voordat we in Borderland terechtkwamen. Hij had verteld dat hij graag iets met film wilde doen. Regisseren of scenarioschrijver, het maakte hem allemaal niet zoveel uit, als het maar met film te maken had. Ik denk terug aan dat we grapten dat wij nu acteurs in deze speelfilm zijn en glimlach licht. Ik hoop voor hem dat er een mogelijkheid is dat hij terug kan keren naar de echte wereld, zodat hij zijn droom tot werkelijkheid kan maken.

'Wat is er?' vraagt Raiden wanneer hij door heeft dat ik al een tijdje met een glimlach op mijn gezicht naar hem aan het kijken ben. Ik haal mijn schouders op. 'Dat we hier zo in het donker zitten, met alle gordijnen dicht en een kleine batterijlamp, doet me echt denken aan een of andere maffiafilm.' Ik plof naast hem neer op de bank en kijk hem grijnzend aan. 'Heb jij dit script soms ook geschreven?'

Eerst kijkt hij me aan met een onbegripvolle blik, alsof hij er niet aan kan denken om hier grapjes over te maken, maar dan verschijnt er langzaam toch een glimlach op zijn gezicht. 'Als dat zo was,' zegt hij met een steeds groter wordende glimlach, omdat hij het zich ook herinnert, 'dan had ik geen moordlustige maniak die ons allemaal wil doden op ons afgestuurd.' Ik kan mijn lach niet inhouden. Het duurt niet lang voordat hij met me meelacht. Zijn lach klinkt nog lang niet zorgeloos en vrolijk, maar het is een hele goede start.

'Heel schattig,' mompelt Chishiya geërgerd. 'Als we ons dan nu kunnen focussen op wat er écht belangrijk is?' Ik draai mijn gezicht zijn kant op. Hij staat met zijn armen over elkaar geleund tegen de muur, met een geërgerde blik op zijn gezicht. Het doet me denken aan een van de overleggen die we bij het Strand hadden gevoerd. Hij had het over de kluis, maar mijn gedachten waren ergens anders, aangezien Raiden die avond een spel moest spelen.

'Wat we weten,' begint Chishiya dan zijn eigen vraag te beantwoorden, 'is dat we alle beschikbare kaarten van de eerste fase hebben vrijgespeeld, waardoor we nu naar de volgende fase zijn gegaan.' Hij loopt naar een stoel en neemt plaats. 'Deze fase betreft alle ontbrekende kaarten, die waarschijnlijk allemaal één persoon hebben die het spel leidt. Net zoals de man die de schoppen heer voor moet stellen.'

'De schoppen heer is een overlevingsspel,' mompelt Kuina, 'en iedere speler in Borderland doet daar automatisch aan mee. We verliezen als iedereen gedood is en winnen als de heer gedood wordt.'

'Dus feitelijk kunnen we ieder moment gedood worden,' zegt Raiden terwijl hij zijn duim opsteekt, 'geweldig.' Hij heeft gelijk. De schoppen heer zou ons in theorie ieder moment kunnen aanvallen. Een paar dichte gordijnen beschermen ons niet. Wat ons daar wel tegen beschermd, is.. 'Behalve op de momenten dat we meedoen aan een ander spel, neem ik aan,' zeg ik. 'Is het überhaupt mogelijk om mee te doen aan een spel, wanneer je al meedoet aan een andere?'

'Technisch gezien heeft niemand van ons zich vrijwillig ingeschreven voor de schoppen heer,' antwoord ik schouderophalend, 'dus zouden we nog steeds in staat moeten zijn om met een ander spel mee te doen. Ik neem aan dat onze visumdagen nog altijd verstrijken met de dag en dit spel kan nog wel eens lang gaan duren. Het zou nogal oneerlijk zijn als we in de tussentijd geen poging kunnen wagen om onze visums te verlengen.'

'Alsof Borderland tot nu toe eerlijk is geweest,' mompelt Raiden terwijl hij naar de grond kijkt. Daar heeft hij gelijk in: tot nu toe zijn we niet bepaald hartelijk ontvangen hier.

'Op de een of andere manier wist hij waar we naartoe gingen,' brengt Chishiya in. 'Ondanks dat hij vanaf die zeppelin onze locatie eigenlijk niet kon weten. Toch wist hij die groep mensen aan te vallen. Daardoor neem ik aan dat hij onze locaties kan zien.'