Alice in Borderland {Wattys2021 winnaar}

11 - ♠7

Onderdeel van onze stille bondgenootschap is samen meedoen aan het volgende spel, ook al heb ik nog een visumdag over totdat ik pas weer mee hoef te doen. Ik heb het hem niet verteld, maar hij zal daar waarschijnlijk snel genoeg achter komen wanneer onze deelname geregistreerd is. Ik sta niet te springen om dat moment. Na anderhalve dag met weinig woorden met elkaar doorgebracht te hebben, weten we nog altijd niets van elkaar. Het maakt me niet uit dat hij mijn naam te weten komt, maar die van hem interesseert me niet. Ik hoef de naam van de jongen die ik misschien dood moet laten gaan niet te weten.

John Doe kijkt twijfelend naar het gebouw waar we nu bijna voor staan. Ik kan zien dat er zes mobieltjes liggen. Aangezien er nog niemand bij de tafel staat, betekent dit dat er maximaal zes spelers mogen deelnemen. Naast een hoog gebouw, de tafel met mobieltjes en het verlichte bord dat aangeeft dat hier een spel te spelen is, kan ik niets ontdekken dat betrekking heeft tot wat we moeten doen als we de arena in stappen. Mijn metgezel lijkt zich er duidelijk niet gerust op te voelen.

'Ik weet het niet..' mompelt hij. Ik kijk hem onderzoekend aan. Is dit een truc die hij met me uit probeert te halen of is hij werkelijk onzeker? 'Misschien moeten we toch een ander spel zoeken.' Ik knijp mijn ogen samen en laat ze over hem heen glijden, maar hij kijkt nog voor zich uit naar de tafel. Ik zie het in zijn ogen: hij is echt onzeker. Misschien wil hij een spel spelen met meerdere deelnemers, maar ik heb geleerd dat de grootte van de groep niet altijd uit hoeft te maken. Je eigen prestaties en de streken van je medespelers doen dat wel.

'Hoe wil jij nu nog een ander spel gaan zoeken?' vraag ik hem. 'Dit is jouw laatste dag. We staan nu voor de arena. Wie zegt dat je nog op tijd bij een andere zal aankomen?' Hij realiseert zich dat ik gelijk heb. Dit is een zekere kans om mee te kunnen doen aan een spel. Wie zegt dat hij nog een kans heeft?

'Hoe bedoel je "Dit is jouw laatste dag"?' vraagt hij scherp. Ik had hem lager ingeschat dan hij blijkbaar verdiend. Hij wist uit mijn woorden de boodschap te halen dat niet hetzelfde voor mij geldt. Of lag het er te dik bovenop? Ik negeer hem en haal mijn schouders op. 'Nou ja, kijk maar wat je doet. Ik zie wel of je er straks bij bent.'

Onze bondgenootschap is gefundeerd op niets. Het zorgt er alleen voor dat we fysiek niet alleen lijken. Dat begrijp ik zodra mijn gezichtsherkenning voltooid is en hij na zijn eigen registratie weer naast me komt staan, omdat er twee andere deelnemers aankomen. Dit is precies de reden dat Yuri tegen me praatte voor mijn derde spel. Mijn leven interesseert hem werkelijk waar helemaal niets, maar een bondgenootschap zorgt ervoor dat andere mensen geïntimideerd raken. Dat zie ik aan de jongen en het meisje die los van elkaar hier gekomen zijn, hun eigen mobiel vastpakken en met een behoedzame blik in hun ogen naar John Doe en mij kijken. Mijn metgezel wordt geïntroduceerd als Leon, maar ik besluit hem John te blijven noemen in mijn hoofd en verberg zorgvuldig voor hem welke kaarten ik al heb.

Met zijn aanwezigheid schiet ik niets op. Ik voel aan alles dat een verbond met hem niet gaat werken. Hij ligt me niet en dat gaat niet gebeuren ook. Mochten we dit allebei overleven, moeten we maar weer uit elkaar gaan. Hoewel ik dat voor mezelf besluit, sta ik toch toe dat hij naast me blijft staan zodat het lijkt alsof we samen spelen.

'Wat een lange gezichten,' mompelt een jongen zodra hij aan komt lopen en een mobiel vastpakt. Ik kom erachter dat hij Raiden heet. 'Laat me eens kijken,' zegt hij geamuseerd terwijl hij zijn ogen over de spelers laat glijden. 'Bang,' zegt hij bij het meisje. 'Zwak,' zegt hij bij de jongen. 'Onzeker,' vertelt hij over John. Zij wenden hun ogen meteen van hem af, maar ik blijf hem aankijken wanneer we oogcontact maken. Ik zie dat hij me probeert te scannen, maar ik geef niet thuis. Ik laat hem niets zien. 'Interessant,' zegt hij dan uiteindelijk.

'De registratie is gesloten,' zegt de computerstem. 'Het spel begint nu.' Ik kijk naar het scherm. 'Moeilijkheidsgraad, schoppen zeven.'

Schoppen zeven.