Ep - 21

6.1K 756 16
                                    

Unicode

ဘက်စ်ကားဂိတ်ရှိခုံတန်းပေါ်တွင် ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေသော ရှင်းယံကိုကြည့်ပြီး လင်း နှစ်ခြိုက်စွာပြုံးလိုက်မိသည်။ အဖြူရောင် shirt ပြောင်လေးနှင့် ဂျင်းဘောင်းဘီ အပြာရင့်ရောင်လေးကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်းဝတ်ဆင်ထားသည့်တိုင် ဘာကြောင့်ဒီလောက်များကြည့်ကောင်းနေရပါသလဲ။

နဖူးပေါ် ပျော့အိကျနေတဲ့ ဆံနွယ်တွေ၊ ရှမ်းတရုတ်လေးမို့ ဖြူဖွေးနေတဲ့အသားအရေနှင့် မျက်မှန်မပါဘဲ ရှင်းသန့်နေတဲ့ မျက်နှာလေးရယ်။ မော်လ်ဒယ်တစ်ယောက်လိုမျိုး ဝတ်လိုက်သမျှ အဝတ်အစားတိုင်းနှင့်လိုက်ဖက်နေသော ရှင်းယံပါပင်။

လမ်းမှာတွေ့သမျှလူတိုင်းသည် ရှင်းယံကို လည်ပြန်ကြည့်သွားကြရသည်။ ထို့အတူ လင်းသည်လည်း ရှင်းယံကို ခဏခဏလှည့်ကြည့်နေမိသည်။

ရှင်းယံကတော့ သူဘယ်လောက်အကြည့်ခံနေရလည်း
မသိဘဲ၊ သို့မဟုတ်စိတ်မဝင်စားဘဲ ပထမဆုံးစီးနင်းရမည့် Bus ကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာထိုင်စောင့်နေရှာသည်။

မကြာခင်တွင် ဘက်စ်ကားရောက်ရှိလာသည်။

လင်း ဘက်စ်ကားပေါ်ဦးဆောင်တတ်သွား၍ ရှင်းယံက
အနောက်မှလိုက်ပါလာသည်။ နောက်ဆုံးခုံတန်းတွင် သူတို့ထိုင်လိုက်ကြပြီး ရှင်းယံက ပြတင်းပေါက်ဘေးတွင်ထိုင်သည်။

လမ်းမထက်တွင်ဘက်စ်ကားပြေးသောအခါ ရှင်းယံ ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်သို့ ငေးကြည့်နေသည်။

"ကိုကြီး...ဒီကိုကြည့်...."

လင်း ဖုန်းထုတ်လိုက်ပြီးဆယ်လ်ဖီရိုက်ရန် ရှင်းယံကိုခေါ်လိုက်သည်။ ရှင်းယံ ဖုန်းကိုလှည့်ကြည့်၍ ပြုံးပြသည်။ လင်း လက်နှစ်ချောင်းထောင်လျက် ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။ လင်းနှင့်ရှင်းယံတို့၏ ပုံကောင်းကောင်းလေး တစ်ပုံတော့ရသွားပါသည်။

" ဘာလုပ်ဖို့ ဓာတ်ပုံရိုက်တာလဲ...."

" ဒီတိုင်းပါပဲ....ကိုကြီးနဲ့ယှဉ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်
တော်တော်ရုပ်ဆိုးသွားတာပဲ"

ခုနကပုံကိုပြန်ကြည့်ရင်း လင်း ဆူပုတ်ပုတ်နှင့်ပြောသည်။

Loving Out LoudWhere stories live. Discover now