BİR DAMLA AŞK (TAMAMLANDI)

Bölüm 17

DİKKAT : Bölüm şiddet öğeleri içermektedir.

Jordan gider gitmez arabanın arka kapısı açılmış ve isminin Kenan YILMAZ olduğunu söyleyen biri elini uzatarak bana yaklaşmıştı. Türk olması güzeldi ama yine de karşımdaki adamın bakışları beni germişti çünkü duyacaklarımdan biraz korkuyordum ve kendimi neyin içine attığım hakkında hiçbir bilgim yoktu. Bu pek sık olmazdı benim hayatımda. Duruşumu biraz daha dikleştirip, sağ elimi ona uzatırken, sol elimi ise cebime sokarak silahımı kavradım.

Her ihtimale karşı...

''Silahına ihtiyacın olmayacak.'' dedi beni yine şaşırtarak. ''Bize güven demeyeceğim çünkü yapmazsın ama sana asla zarar vermeyiz. Sen artık ailedensin.''

''Üzgünüm, tetikte olmak gibi kötü bir huyum var. Bir yol buldunuz mu? Şirkette çok iyi korunuyor, yolda da iki eskort araç eşlik ediyor ona gördüğüm kadarıyla. Güvenliği söylemiyorum bile.''

''Doğru. Bir yol var ama bu hiç hoş değil ve açıkçası yapmanı da istemiyoruz.''

''Kararı ben veririm. Seni dinliyorum.''

Hadi bakalım Damla, bu kez nasıl bir manyakla uğraşacaksın görelim.

''Bugün için kiraladığı bir kadın var. Bir şekilde onun yerine geçmeni sağlayabiliriz.''

''Bir ama gelecek gibi, sorun ne?''

''O biraz, nasıl söylesem dayak atmayı seviyor diyelim en hafif tabiriyle. En sonuncusu hastanelik olmuş ama, o derece de ileri gidiyor.''

Şaka mıydı bu? Yanındaki sesi çıkmayan adamın uzattığı sarı dosyayı aldım ve incelemeye başladım. Yaptıkları korkunçtu gerçekten. İnanamıyordum, nutkum tutulmuştu.

''Bu yüzden yapmanı istemiyoruz.''

''Bir şey soracağım, bu adamın Oktay'ın babası olduğundan emin miyiz?''

''Onu bulduğumuzda yaptığımız ilk şey DNA testiydi ve evet, özbe öz babası. Neyse ki Oktay beyimiz dedesine benzemiş. Hem karakter hem de yetenek bakımından.''

''Şükür sebebi resmen.''

''Bu hiç hoşumuza gitmiyor ve yapmak zorunda olmadığını tekrar belirtmek isterim.''

''Çetin bey gölgede kalmaya devam etmeli, en azından bir süre daha. Ortaya çıkarsanız bugüne kadar yaptığı her şey yıkılır. Oğlunun peşine düşmesi de cabası. Oktay'ın ben ve ekibim tarafından korunduğunu bilmeli. Beni biliyor çünkü suçu üstüme atmaya çalıştı, bu yüzden de ben ona bir gözdağı vermeliyim. Güvenlik ve kameraları halledebilir misiniz?''

''Evet, yapabiliriz ancak biraz zaman alır ve bu süreçte ifşa olmaman için hırpalanman gerekebilir. Ne kadar ileri gider bilemiyoruz, elimizden geldiğince hızlı olacağız. Yani içeride tek olacaksın, sana yardım edemeyiz.''

''Nasıl anlayacağım işinizin bittiğini?''

''Kulak içi iletişim cihazımız var, bitince sana söyleyeceğiz. O ana kadar olan görüntü kayıtları da yok edilecek, senin durumunu da tehlikeye atmayacağız.''

''Tamam, dayanmaya çalışacağım. Siz de elinizi çabuk tutun, onunla konuşmaya halim kalsın olur mu?''

Sesli bir nefes verip kendini arabanın kaputuna yaslamıştı. Ben ise sopa yutmuş gibi kımıldayamıyordum. Deli gibi korkmuştum ama yapılmalıydı bu. O adam Oktay ölene kadar vazgeçmeyecekti, adım gibi emindim buna. Orada kendimden başka kimseye güvenemezdim.