BİR DAMLA AŞK (TAMAMLANDI)

Bölüm 7

Oktay'ın anlatımından;

Telefonun açılmasını beklerken gözlerim Damla'nın üstündeydi. Ne yaşamıştık biz az önce? Gerçekten geldiğim günden beri kim olduğunu, neden korunduğunu merak ediyordum ama bu olay tuz biber olmuştu artmasında. Onun için istemsizce üzülmüştüm çünkü ne ile mücadele ediyorsa ağırlığı yansıyordu yüzüne.

Nereye gideceğimi bilmediğimden hala otoparktaydım. Damla'yı dinleyip istediği kim ise onu aramaya devam ediyordum. Uzun çalışlar sonunda telefon açılmıştı.

[Damla, her şey yolunda mı?]

"Kaan sen misin?"

[Sen kimsin? Damla nerede?]

"Sakin ol, adım Oktay ama sen bunu zaten biliyorsundur."

[Neler oluyor?]

"Kırmızı Top 1 Acil Durum."

[Ne? O iyi mi? Nasıl oldu bu her şeyi anlat hemen.]

"Omuzundan yaralandı. İş yerinden çıkmıştık, otoparkta saldırıya uğradık. Yarası hayati yerlere yakın değil gibi görünüyor. Kurşunun giriş yarası var ama çıkış yok, hala içeride olmalı. Çok kan kaybediyor ve her hastaneye gidemeyeceğini söyledi. Ne yapmam gerekiyor bana bir yol göster lütfen, senin yardım edeceğini söyledi."

[Kahretsin ki ülke dışındayım. Damla haklı herhangi bir yere gidemez. Şimdi benimle konuşurken telefonda yüklü bir uygulamayı aktifleştirmen gerekiyor, adı; Siyahkuğu.]

Dediğini yapıp uygulamayı açtım. Sesli nefesleri ve öfkesi anlaşılabiliyordu karşıdaki adamın. Işini bildiği ve Damla'ya da önem verdiği belliydi ama bunun hangi anlamda olduğuna emin değildim.

"Açtım ama şifre soruyor."

[Damla'nın sol elinin baş parmağını okutmalısın. Açılmış olmalı, şimdi telefona gönderdiğim bağlantıyı kabul et. Gidebileceğiniz en yakın hastane Life in W isimli, tam teşekküllü bir klinik. Navigasyonu açtım, sizi oraya götürecek. Gittiğinde bekliyor olacaklar. İmza atma, adını söyleme veya kimseye bilgi verme, ben her şey ayarlayacağım tamam mı?]

Hemen arabayı çalıştırıp katları hızla inmeye başladım. Arabanın sarsılmasıyla Damla acıyla inlemişti. Bir elimle onu sabit tutmaya çalışıp, dikkat ederek arabayı kullanıyordum.

"Damla tanık korumada mı? Sen de istihbarattansın değil mi?"

Cevap vermemişti ama ben anlamıştım. Kim olduğunu bilmesem de bu kadar güvenlik ve korunma ancak böyle bir şeyde olabilirdi. Kim bilir neler yaşamıştı da bu hayata düşmüştü.

"Bu sessizliğini evet olarak algılıyorum. Bir şey söylemene gerek yok, bunu daha önce milyonlarca kez duyup asla yapmadığını biliyorum ama bana güvenebilirsiniz. Damla'ya asla zarar vermem, ihanet etmem."

[Sana kendisinin anlatması uygun olacaktır , ne zaman olur bilmem ama yanında olduğun için teşekkürler.]

"Olmak istemeyecek birinin aklından şüphe ederim zaten. Kim bunlar, onu koruyan birileri olması gerekmiyor mu?"

[Doğru var, her zaman hem de. Nasıl olduğunu biraz anlatır mısın?]

"Açıkçası bu garip gelecek ama bizi kurşun yağmuruna tutanlar ya çok acemi ya da amaçları öldürmek değildi. Sanki korkutmaya çalışıyorlardı. Araba haşat oldu ama ölümcül hasar almadık."

[Kimseyi veya bir araba falan gördün mü?]

"Hayır, otoparkın en üst katındaydık ve çift taraflı ateş edildi, bizim burada olduğumuzu biliyorlarmış. Hafta içi olduğundan mı bilmiyorum katta hiç kimse yoktu. Aslında fazla sessizdi öncesinde ortalık. Yerinizde olsam otopark sahiplerini bir araştırırdım."