အခန္း(၁)

3K 132 2
                                    

ကဆုန္လဆန္း(၁)ရက္ေန႔…

ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔။ျမန္မာရက္နဲ႔အဂၤလိပ္
ရက္မတူတာမွန္ေပမဲ့ေရွး႐ိုးဆန္တဲ့ကၽြန္ေတာ္
တို႔မိသားစုကေမြးေန႔ရက္ကိုျမန္မာရက္ပဲအတည္ယူသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔ရက္မွာကၽြန္ေတာ္အိပ္ယာ
ႏိုးႏိုးခ်င္းသိလိုက္ရတာကအိမ္ဝိုင္းထဲကပိေတာက္ပင္ႀကီးေတြပြင့္ေနၾကသည္။ညကမိုးေျပးေလးမစို႔မပို႔ရြာသြားခဲ့သည္။

မိုးတစ္ေပါက္ကပိေတာက္ကိုပြင့္ေစခဲ့သည္ဟု
ပဲကၽြန္ေတာ္ယူဆခ်င္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ့္ေမြး
ေန႔မို႔ပိေတာက္ေတြပြင့္တာဟုေတာ့မေျပာလို
ေတာ့ပါ။

ကၽြန္ေတာ္အေဖ့ဆီကလ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိုသိၿပီးကတည္းကကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္းပိေတာက္ေတြပြင့္ေနတာအခုဆိုရင္ငါးႏွစ္ေတာင္ရွိသြားၿပီ။ကၽြန္ေတာ့္အသက္ကအခု(၂၅)ႏွစ္ေလ။

ပင္လံုးကၽြတ္ပြင့္ေနသည့္ပိေတာက္ပင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးကၽြန္ေတာ္ဘုရားပန္းလႉရန္စဥ္းစားမိသည္။ဒီပန္းေတြကိုတမုတ္ဘုရားႀကီးမွာသြားလႉရမည္။စိတ္ေနာက္ကိုကိုယ္ကပါေနေတာ့လူကခ်က္ခ်င္းပိေတာက္ပင္ေပၚေရာက္သြားသည္။

“ဦးေဆြ…ဦးေဆြ"

ကၽြန္ေတာ့္ေခၚသံေၾကာင့္ကားေရေဆးေနသည့္ဦးေဆြကအသံလာရာကိုလွည့္ၾကည့္သည္။ကၽြန္ေတာ့္ကိုမေတြ႕ေတာ့ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္ႏွင့္ေလွ်ာက္ရွာရင္းသူ႔အၾကည့္ကသစ္ပင္ေပၚေရာက္သြားသည္။

“အကိုေလးဘာလုပ္ေနတာလဲ"

“ပိေတာက္ပန္းခူးေနတာ”

“အကိုေလးမွာေပးရမဲ့လူရွိလို႔လား”

“မရွိပါဘူး"

“မရွိရင္ဘာလို႔ခူးတာလဲ"

“ဘုရားလႉမလို႔။ဦးေဆြလာဖမ္းေပးပါလား။
ကၽြန္ေတာ္ပစ္ခ်လိုက္မယ္"

ကၽြန္ေတာ့္စကားကိုအၿမဲနားေထာင္သည့္ဦးေဆြကကၽြန္ေတာ္ပစ္ခ်လိုက္သည့္ပိေတာက္ပန္းခတ္ေတြကိုလိုက္ဖမ္းသည္။

🌾

🌾

🌾

ပိေတာက္ပန္းေတြတေပြ႕တပိုက္ႏွင့္ဘုရားကိုထြက္လာခဲ့သည့္ကၽြန္ေတာ္ကတမုတ္ဘုရား
ႀကီးနားေရာက္ခါနီးမွဦးေဆြကိုအမိန္႔ေပးလိုက္သည္။

The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)Where stories live. Discover now