အခန္းထဲတြင္လူႏွစ္ေယာက္မတ္တပ္ရပ္ေန
သည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္လူတစ္ေယာက္ကေခါက္တု႔ံေခါက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။လူႏွစ္ေယာက္အနက္တစ္ေယာက္ကသိန္းငွက္ျဖစ္သည္။လမ္းေလွ်ာက္ေနသူကလမ္းေလွ်ာက္ေနရာမွရပ္ၿပီးသိန္းငွက္ကိုေျပာလိုက္သည္။
“အခုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ဆရာမေလးကိုဖမ္း
ၿပီးေရႊျပားကိုျပန္ေတာင္းမယ္လို႔မင္းဘယ္လိုဦးေႏွာက္နဲ႔စဥ္းစားလိုက္တာလဲဟင္။အခုေတာ့ဒီကိစၥကမေအာင္ျမင္တဲ့အျပင္ျပန္ေပးဆြဲတဲ့ပံုစံမိ်ဳးျဖစ္သြားၿပီ”
“ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆရာ”
“မင္းေတာင္းပန္တာကိုငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ။ဆရာမကအခုေဆးရံုေရာက္ေနၿပီ။ေကာင္းထက္ပိုင္ကလည္းဒီကိစၥကိုအမႈဖြင့္ထားတယ္။ငါတို႔ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ”
“ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းအတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ဆရာ။ဒါေပမဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကဝင္ရႈပ္လို႔
အခုလိုျဖစ္သြားရတာပါ"
“ဘယ္ကလူႏွစ္ေယာက္လဲ။မင္းဘာလုပ္လုပ္လူႏွစ္ေယာက္ကဝင္ရႈပ္ေနတာခ်ည္းပဲ။ဟို
တစ္ေန႔ကလူေတြလား”
“မသိပါဘူးဆရာ။ဒါေပမဲ့ဒီလူႏွစ္ေယာက္ကရြာထဲကလူေတြပါ။သူတို႔ကသူတို႔ရြာကဆရာမကိုသိေနလို႔ဝင္ကူညီၾကတာထင္ပါတယ္”
“မင္းကြာ…ဘာလုပ္လုပ္အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႔။အသံုးကိုမက်ဘူး”
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆရာမေလးေနတဲ့အိမ္ကိုသြားရွာရမလား”
“ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးရွာမွာလဲ။ေရႊျပားကလက္တစ္ဝါးေလာက္ပဲရွိတာ။ဘယ္နားထားမွန္းမသိဘဲနဲ႔သြားေမႊၿပီးမေတာ္တဆလူေတြသိကုန္ရင္အကုန္လံုးေထာင္ထဲေရာက္ကုန္မယ္”
သိန္းငွက္အသံတိတ္သြားသည္။သူ႔ဆရာက
ဆက္ေျပာသည္။
“အခုေလာေလာဆယ္ငါ့ဘက္ကမဆက္သြယ္
ဘဲနဲ႔မင္းတို႔ဘာမွမလႈပ္ရွားၾကနဲ႔။ဆရာမေလး
ကိစၥကိုအားလံုးကအာရံုစိုက္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာငါတို႔ဘက္ကၿငိမ္ေနမွျဖစ္မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ”
“အဲဒါဆိုသြားၾကေတာ့"
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
