ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ေအာင္ထိုက္ရြာသို႔ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ပိုင္ႏွင့္ေအာင္ထိုက္ကေနရဲတို႔အိမ္လာၿပီးဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟုတိုင္ပင္
ေဆြးေႏြးၾကသည္။ေဆြးေႏြးပြဲမွျဖဴ ထသြားသည့္အခိုက္တြင္ပိုင္ကေအာင္ထိုက္ကိုေျပာလိုက္သည္။
“ျဖဴ ကေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ပင္ပန္းေနတယ္။ငါတို႔သူ႔ကိုစိတ္ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးရေအာင္”
“ဘယ္လိုလုပ္ေပးမွာလဲ”
“မင္းအခုရြာေဆာ္ႀကီးေအာ္ေနတဲ့အသံၾကားလား”
(ရြာေဆာ္-ႏိႈးေဆာ္တိုက္တြန္းသူ)
ေအာင္ထိုက္ကနားေထာင္ၾကည့္လိုက္သည္။ရြာေဆာ္ႀကီးဦးပန္ကရြာလယ္ဓမၼာရံုမွတစ္ရြာလံုးၾကားေအာင္မိုက္ျဖင့္ေအာ္ေနသည္။
“မယ္ဇယ္ကုန္းေက်းရြာအတြင္း၌ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာဓမၼမိတ္ေဆြသူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ေပါ့
ခင္ဗ်ာ…မနက္ျဖန္မနက္(၁၀)နာရီအခ်ိန္မွာေခါင္တိုင္ေက်းရြာမွဆင္လူငယ္အဖြဲ႕ဆင္ျဖင့္အလႉ
ခံႂကြေရာက္လို႔လာမွာျဖစ္ပါတယ္။မိမိတို႔တတ္
အားသ၍ကုသိုလ္ပါဝင္လႉဒါန္းၾကဖို႔တိုက္တြန္း
ႏိႈးေဆာ္အပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ"
ရြာေဆာ္ႀကီးဦးပန္ကတစ္ရြာလံုးၾကားေအာင္သံုး
ႀကိမ္တိတိေအာ္သြားသည္။ေအာင္ထိုက္ကပိုင့္ကိုေမးလိုက္သည္။
“ငါတို႔ရြာလည္းဆင္လွည့္ထြက္မွာမဟုတ္လား"
“ထြက္မွာေလ။ဆင္ခ်ိဳးထားတာမရေသးလို႔။ဒီႏွစ္
ဆပ္သြားဘုရားဆင္ပြဲက်ရင္ျဖဴ ႕ကိုလိုက္ၾကည့္ခိုင္းရမယ္”
“မိုးလြတ္ပါေစလို႔အရင္ဆုေတာင္းဦး”
“ဘယ္တုန္းကလြတ္လို႔လဲ။ဆပ္သြားဘုရားဆင္ပြဲတိုင္းရႊံ႕ဗြက္ထဲဖိ္နပ္ခၽြတ္ၿပီးေလွ်ာက္ရတာထံုးစံပဲ”
(အခုေတာ့ကတၱရာလမ္းျဖစ္ေနပါၿပီ)
“အဲဒါမ်ားျဖဴ ႕ကိုေခၚခ်င္ေသးတယ္"
“ေခၚရမယ္ေလ။ျဖဴ ကဒီနယ္မွာအေျခခ်ေတာ့မွာ။သူ႔ကိုဒီနယ္ရဲ႕ဓေလ့ထံုးစံေတြနဲ႔ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ေအာင္ကိုးခ႐ိုင္ဇာတ္သြင္းေပးထားရမယ္"
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
