ေနရဲကအခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္သူ႔လုပ္ငန္း
ကိုျပန္စလိုက္သည္။မင္းသူေခါင္ကအ႐ုပ္ထဲက
ထြက္လာၿပီး-
“မင္းဘာလို႔ငါ့ကိုထပ္ေခၚတာလဲ"
“ဦးေလးသူေခါင္ေျပာတဲ့ဇာတ္လမ္းကိုအဆံုးထိနားေထာင္ခ်င္လို႔ပါ"
“ငါလည္းအဆံုးထိေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့"
“ဒါေပမဲ့ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
“ငါခုနကတစ္ခါထြက္လာခဲ့ၿပီးၿပီေလ။တစ္ရက္
တည္းနဲ႔ႏွစ္ခါထြက္လာေတာ့အခ်ိန္ၾကာၾကာေနလို႔ရပါ့မလားလို႔စိတ္ပူမိတယ္"
“အဲဒါဆိုရင္လည္းေနာက္ေန႔က်မွေျပာျပေပးပါ"
“ရပါတယ္။အခ်ိန္ရသေလာက္ေတာ့ေျပာၾကတာေပါ့"
မင္းသူေခါင္ကသူ႔ဇာတ္လမ္းကိုဆက္ေျပာျပလိုက္သည္။
🍒🍒🍒
ေကာင္းကင္ျပင္တြင္လျခမ္းေကြးေလးကဝိုးတ
ဝါးအလင္းေရာင္ကိုေပးေနသည္။မႈန္ပ်ပ်လေရာင္ေအာက္တြင္လူတစ္ေယာက္ကဧရာဝတီျမစ္
ကမ္းစပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။ထိုလူမွာရန္ႏိုင္ျဖစ္သည္။
ရန္ႏိုုင္ကျမစ္ကမ္းစပ္ရွိတံငါတဲတစ္လံုးေရွ႕တြင္ရပ္ၿပီးေခ်ာင္းဟန္႔သံေပးလိုက္သည္။တဲအတြင္းမွလူတစ္ေယာက္ထြက္လာခဲ့သည္။
“အကိုႀကီး"
ရန္ႏိုင္ကမင္းသူေခါင္ကိုဝမ္းသာအားရေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။မင္းသူေခါင္ကရန္ႏိုင့္ကိုေမး
သည္။
“ညီေလး…မင္းဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေနာ္"
“အခုခ်ိန္ထိေတာ့ဘာမွမျဖစ္ေသးပါဘူး"
“ပန္းဝါသတင္းေကာဘာၾကားေသးလဲ"
“သူအေျခအေနေကာင္းပါတယ္။ဒါေပမဲ့ဗညားအိမ္ကသူ႔ကိုဖမ္းထားတယ္"
“အင္းဗညားအိမ္ဖမ္းထားတာဆိုေတာ့ေတာ္ေသးတာေပါ့။ဗညားအိမ္လက္ထဲမွာဆိုရင္သူ႔ကို
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ထားမွာပါ"
မင္းသူေခါင္ကပန္းဝါအတြက္စိတ္ေအးသြားသည္။ရန္ႏိုင္တဲအတြင္းသို႔ဝင္လာေသာအခါေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ကိုထပ္ေတြ႕ရသည္။ရန္ႏိုင္ကသူ႔ကိုဝမ္းသာအားရေခၚလိုက္သည္။
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
