ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ပိုင္ကေနရဲႏွင့္ျဖဴ ႕ကိုလာေခၚသည္။ပိုင့္အိမ္သို႔ေရာက္လွ်င္မင္းသူေခါင္ကိုအ႐ုပ္ထဲကထြက္လာခိုင္းၿပီးယခင္ေန႔ကဇာတ္လမ္းကိုဆက္ေျပာျပခိုင္းၾကသည္။မင္းသူေခါင္ကဆက္ေျပာျပလိုက္သည္။
မိဖုရားႀကီးရွင္ဘို႔မယ္နာမက်န္းျဖစ္ေနသည္။မိဖုရားႀကီးနာမက်န္းျဖစ္ေနသည့္သတင္းကနန္းေတာ္ျပင္ပအထိသတင္းျပန္႔ေနသျဖင့္မိဖုရားႀကီးရွင္ဘို႔မယ္၏နန္းေဆာင္သို႔ပန္းဝါေရာက္လာခဲ့သည္။ပန္းဝါကိုျမင္လွ်င္မိဖုရားႀကီး၏မ်က္ႏွာကခက္ထန္တင္းမာသြားသည္။ပန္းဝါကမသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳလ်က္မိဖုရားႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
“အရွင္မိဖုရားရဲ႕ေျခေတာ္ရင္းကိုပန္းဝါလာေရာက္ခစားပါတယ္"
“နင္ဘာျဖစ္လို႔လာတာလဲ။နင္ကငါ့ကိုသေရာ္
ေလွာင္ေျပာင္ခ်င္လို႔လား"
“မဟုတ္ပါဘူး။အရွင္မိဖုရားနာမက်န္းျဖစ္ေနတယ္လို႔သတင္းၾကားလို႔သတင္းလာေမးတာပါ"
ပန္းဝါစကားေၾကာင့္ရွင္ဘို႔မယ္၏ေဒါသထန္ေန
ေသာမ်က္ႏွာကအနည္းငယ္ေျပေလ်ာ့သြားသည္။သူမကပန္းဝါကိုခပ္ေတြေတြစိုက္ၾကည့္ေနသည္။အတန္ၾကာမွသူမကေျပာလိုက္သည္။
“ငါ့အနားမွာဘယ္သူမွမရွိေတာ့ဘူးပန္းဝါ"
“ကၽြန္ေတာ္မိ်ဳးမရွိပါေသးတယ္ဘုရား"
“နင္ငါ့ကိုစိတ္မနာဘူးလား"
“ဘာျဖစ္လို႔စိတ္နာရမွာလဲ”
“ငါကနင့္ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ဒုကၡေပးခဲ့တဲ့သူပါ"
“ဟုတ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္မိ်ဳးမအရင္တုန္းကစိတ္နာခဲ့မိပါတယ္။ဒါေပမဲ့ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့စိတ္နာစရာမရွိေတာ့ပါဘူး။မိဖုရားႀကီးနဲ႔ကၽြန္ေတာ္မိ်ဳးမကဘဝတူေတြပါ"
“ဘယ္လိုဘဝတူတာလဲပန္းဝါ"
“ဆံုးရံႈးမႈကိုရင္မွာပိုက္ထားရတဲ့ဘဝတူေတြပါ"
“မတူပါဘူးပန္းဝါ။ငါ့ရဲ႕ဆံုးရံႈးမႈကငါ့ရဲ႕ေလာဘနဲ႔မာနေတြေၾကာင့္ဆံုးရံႈးရတာပါ။နင့္ရဲ႕ဆံုးရံႈးမႈကေတာ့ငါ့ရဲ႕ပေယာဂေၾကာင့္ပါ"
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
