ကၽြန္ေတာ့္ညီကဘႀကီးသက္ကိုခြင့္ေတာင္းလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္အဖိုးကိုတစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလား"
"ဘာေမးမွာလဲ"
"လယ္သမားဘဝကအရမ္းပင္ပန္းဆင္းရဲတာကိုအဖိုးကဘာျဖစ္လို႔စပါးစိုက္ေနတာလဲ"
မထင္မွတ္သည့္ေမးခြန္းေၾကာင့္ဘႀကီးသက္ကသူ႔ေျမးကိုစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"အဘိုးဒီေလာက္ခ်မ္းသာေနတာကိုအပင္ပန္း
ခံၿပီးစပါးစိုက္ေနတာစဥ္းစားလို႔ကိုမရဘူး"
ဘႀကီးသက္ကသူူ႔ေျမးကိုအ့ံၾသဟန္ႏွင့္စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနမိၿပီးမွ-
"မင္းငါ့ကိုဒီလိုေမးခြန္းမိ်ဳးေမးလိမ့္မယ္လို႔ငါထင္ေတာင္မထားဘူး။ေအးကြာ...မင္းပဲေျပာၾကည့္စမ္းပါဦး။ငါစပါးမစိုက္ဘူးဆိုရင္ဒီလယ္ေတြကိုငါဘာလုပ္ရမလဲ။ဒီအတိုင္းေတာ့မထားႏိုင္ဘူး"
“ဒီအတိုင္းမထားႏိုင္ရင္လည္းဘာလုပ္ခ်င္ေသးတာလဲအဖိုးရာ။စပါးစိုက္ဖို႔အေရးႀကိဳတင္ၿပီးပ်ိဳး
ႀကဲရ၊ပိ်ဳးႏႈတ္ရ၊လယ္ထြန္ရ၊ေရတင္ရနဲ႔။ၿပီးလည္း
ၿပီးေရာရြာမွာေကာက္စိုက္မဲ့လူလည္းမရွိဘူး။အရြယ္ေကာင္းမိန္းကေလးေတြအကုန္လံုးၿမိဳ႕တက္ၿပီးစက္ရံုေတြမွာအလုပ္သြားလုပ္ကုန္ၾကၿပီ
မဟုတ္လား”
“ရြာမွာေနၿပီးေကာက္စိုက္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိပါေသးတယ္ကြ"
“အရမ္းနည္းေနၿပီေလအဘိုးရဲ႕။ေကာက္စိုက္မ
အေရအတြက္နည္းေတာ့အလ်င္မွီေအာင္ေကာက္မစိုက္ႏိုင္ဘူး။ပိ်ဳးပင္ေတြကႀကိဳႏႈတ္ေတာ့လည္းပိ်ဳးပုပ္တယ္။ေစာင့္ၿပီးႏႈတ္ေတာ့လည္းရက္
လြန္တယ္။ရက္လြန္ေတာ့ပိ်ဳးပင္ေတြကရင့္…
“မင္းအဲဒါေတြဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ"
“အေဖကေျပာျပတာ"
“ဟြန္႔…မင္းအေဖကမင္းကိုလယ္သမားဘဝ
စိတ္ကုန္ေအာင္ေျပာေနတာ။ငါကေတာ့မရဘူး။စပါးစိုက္တဲ့ဘက္ကပဲ။ေကာက္စိုက္မေတြစိုက္
ေပးႏိုင္တဲ့အထိေစာင့္ၿပီးစိုက္မယ္။ပိ်ဳးပုပ္ပုပ္၊
ရက္လြန္လြန္။ငါတို႔ႀကိဳးစားၿပီးအလုပ္လုပ္ခဲ့လို႔စပါးတစ္ပင္ရွင္သန္လာမယ္။ေကာက္ႏွံ
တစ္ပင္ႀကီးထြားလာမယ္ဆိုရင္ငါေက်နပ္ၿပီ"
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
