ျဖဴ အိမ္ကထြက္သြားၿပီးမၾကာမီအန္တီႏုႏွင့္ပိုင္တို႔ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။ပိုင္ကကားေပၚကအထုပ္ေတြခ်ေပးရင္းဦးေသာင္းထိုက္ကိုေမးလိုက္သည္။
“ဦးေလး…ျဖဴ ျပန္ေရာက္ေနၿပီလား”
“ေအးေရာက္ေနၿပီ။ဒါေပမဲ့ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္သြားတယ္”
“ဘယ္ကိုထြက္သြားတာလဲဦးေလး"
“မသိဘူးေလ။ငါေမးတာကိုအျပင္သြားမယ္လို႔ပဲေျပာသြားတယ္"
“မို႔မို႔လြင္နဲ႔သြားတာလား"
“မဟုတ္ဘူး။သူတစ္ေယာက္တည္းသြားတာ”
“ဦးေလးကလဲဗ်ာ။အခုမွေဆးရံုကဆင္းလာတဲ့လူကိုဘာျဖစ္လို႔တစ္ေယာက္တည္းလႊတ္ရတာလဲ”
“ငါကလႊတ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ငါလိုက္ပို႔မယ္
ေျပာတာကိုလက္မခံဘဲသူ႔ဟာသူထြက္သြား
တာပါ"
“အဲဒါဆိုကၽြန္ေတာ္လိုက္သြားမယ္။ဘယ္ဘက္ကိုသြားတာလဲ”
“ေျမာက္ဘက္ကိုသြားတာ"
ပိုင္ကကားတံခါးကိုဆြဲဖြင့္ၿပီး-
“ဦးေဆြအဲဒီေျမာက္ဘက္ကိုေမာင္းျဖဴ ႕ေနာက္ကိုလိုက္ၾကမယ္”
ပိုင္ႏွင့္ဘေဆြရြာထိပ္သို႔ေရာက္လာၾကသည္။ရြာထိပ္ရွိဓာတ္ဆီဆိုင္တြင္ကားရပ္ၿပီးပိုင္ကလူတစ္
ေယာက္ကိုလွမ္းေမးလိုက္သည္။
“ဦးေလးထြန္း…ဆရာမျဖဴ ျဖဴ ကိုျမင္လိုက္မိလား။သူဒီလမ္းကလာေသးလား”
“လာတယ္ကြ။ငါ့ဆိုင္ကိုဓာတ္ဆီဝင္ျဖည့္သြားတယ္”
“ဟုတ္လား။ဒါဆိုသူဘယ္ကိုထြက္သြားတာလဲ”
“သူေျပာတာေတာ့အင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္းကိုသြားမလို႔တဲ့”
“အင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္း”
ပိုင္ကသံေယာင္လိုက္ကာေရရြတ္မိရင္း-
“သူကဘာျဖစ္လို႔အင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္းကိုသြားတာလဲ”
“မသိဘူးေလ။ငါကသူ႔ကိုဘယ္သြားမလို႔လဲလို႔
ေမးတာကိုသူကအင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္းလို႔ေျပာသြားတာပဲ”
ပိုင္ႏွင့္ဘေဆြတို႔ျဖဴ ႕ေနာက္ကိုလိုက္ရျပန္ၿပီ။ပထမတစ္ႀကိမ္တုန္းကျဖဴ ဘာလို႔သြားတာလဲ
သိခ်င္လို႔လိုက္ေခ်ာင္းတာ။အခုကေနမေကာင္း
ျဖစ္ေနတဲ့ျဖဴ ႕ကိုစိတ္မခ်လို႔လိုက္ရွာရမွာ။
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
