ျဖဴ နဲ႔ေနရဲဆင္ခ်ိဳးဆရာကိုမိ်ဳးဝင္းအိမ္ေရာက္သြားသည္။ဆရာကိုမိ်ဳးဝင္းအိမ္ဝိုင္းထဲတြင္ဆင္ကန္ေတာ့ပြဲေပးရန္ျပင္ဆင္ထားသည္။စားပြဲေပၚတြင္
ကန္ေတာ့ပြဲတစ္ပြဲတင္ထားၿပီးအေမႊးတိုင္၊ဖေယာင္းတိုင္ေတြထြန္းထားသည္။အရက္ပုလင္း
ႏွစ္လံုးတင္ထားတာကိုလည္းေတြ႕ရသည္။ျဖဴ ကနတ္ပြဲတင္ရန္ျပင္ဆင္ထားတာကိုၾကည့္ၿပီး
ေနရဲကိုေမးလိုက္သည္။"ဆင္ကန္ေတာ့ပြဲေပးတာအရက္ပုလင္းပါရ
တယ္ေပါ့""ဆရာမကလည္းနတ္တင္ပါတယ္ဆိုမွ"
ေနရဲစကားကဒါေလးေတာင္မသိရေကာင္းလားဟုေျပာေနသည့္ဟန္။
"ေအးေပါ့ေလ...ျမန္မာေတြရဲ႕နတ္တင္ပြဲမွာ
ကိုႀကီးေက်ာ္ကမပါမျဖစ္ကိုး""ဒါကကိုႀကီးေက်ာ္ပြဲမဟုတ္ပါဘူး။ဥေတနတ္
တင္တာ""ဥေတနတ္"
"ဥေတနတ္ေလ။ဆင္ႏိုင္ဘုရင္ဥေတနမင္းကိုအစြဲျပဳ ၿပီးဆင္ကန္ေတာ့ပြဲေပးတာကိုဥေတနတ္တင္တယ္လို႔ေျပာတာ"
"ေၾသာ္"
ဆင္ႏိုင္ဘုရင္ဥေတနမင္းကဘုရားလက္ထပ္
ေတာ္အခါကေကာသမၺီျပည္မွာသက္ရွိထင္ရွားရွိခဲ့တဲ့ဘုရင္ပါ။အဲဒီဘုရင္ကျမန္မာျပည္မွာနတ္ျဖစ္သြားတာလား။ငါလည္းတစ္ခါမွမၾကားဖူးဘူး။ကန္ေတာ့ပြဲေရွ႕တြင္ဆင္ႏွစ္ေကာင္ကေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီးရပ္ေနသည္။တစ္ေကာင္ကတစ္ကိုယ္
လးမဲနက္ေနၿပီးတစ္ေကာင္ကေတာ့တစ္ကိုယ္
လံုးေရာင္စံုေရႊစကၠဴ ပန္းပြားေတြႏွင့္အလွဆင္
ထားသည္။ေဆးေရာင္စံုျခယ္သထားသည္။ဆင္ႏွစ္ေကာင္လံုး၏ကိုယ္လံုးေပၚတြင္"ရဲဘုရင္"ဟုနာမည္ေရးထားသည္။ျဖဴ ကေနရဲနားကိုတိုးကပ္ၿပီး-
"ဆင္ကႏွစ္ေကာင္ႀကီးေတာင္ေနာ္"
"တစ္ေကာင္တည္းနဲ႔မေလာက္ဘူးေလ"
"ဘာမေလာက္တာလဲ"
"ဆင္ပြဲကိုမေရာက္မခ်င္းဆင္အကထြက္ၿပီးအလႉခံၾကတယ္။ဆင္ကစကၠဴ နဲ႔လုပ္ထားေတာ့ေပါက္သြားရင္၊စုတ္ၿပဲသြားရင္ဆင္ကိုဖာေထးျပဳ ျပင္ဖို႔ဆင္ဆရာအိမ္ပို႔ထားရတယ္။ၿပီးေတာ့ေနာက္ထပ္တစ္ေကာင္နဲ႔အလဲအလွယ္လုပ္ၿပီးဆင္
အလႉခံထြက္ၾကတယ္"
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...