ပိုင္ကေနရဲမ်က္လံုးေတြကိုျမင္ၿပီးစိတ္ထဲတြင္တမိ်ဳးႀကီးျဖစ္သြားသည္။
“ေနရဲ…မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
“ဆရာမကဘယ္အခ်ိန္သတိျပန္ရမွာလဲ"
ပိုင္ကေနရဲကိုၾကည့္ၿပီးစဥ္းစားေနသည္။အတန္
ၾကာမွသူကေျပာလိုက္သည္။
“ဒီမွာေနရဲမင္းကိုငါေျပာျပစရာရွိတယ္။မင္းလည္းငါတို႔မိသားစုရဲ႕အမိ်ဳးအႏြယ္တစ္ေယာက္ပဲ။
ဒီကိစၥကိုမင္းလည္းသိထားသင့္တယ္"
“ဘယ္ကိစၥကိုေျပာတာလဲ”
“ေရႊပုရပိုက္ကိစၥေပါ့။အဲဒီေရႊပုရပိုက္က…"
“ေသြးနဲ႔ထိရင္ရတနာေျမပံုေပၚလာမွာမဟုတ္လား"
“ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္။ဒါေပမဲ့မဟုတ္ဘူးေနရဲ"
“ဘာေတြမဟုတ္တာလဲ”
“ေသြးနဲ႔ထိရင္ရတနာေျမပံုေပၚလာမယ္ဆိုတာကဒီလ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိစၥႀကီးကိုေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာစိုးလို႔ငါတို႔မိသားစုမိ်ဳး႐ိုးစဥ္ဆက္လက္ဆင့္ကမ္းၿပီးေျပာခဲ့ၾကတဲ့စကားပါ။တကယ္ကဒီေရႊပုရပိုက္ေပၚမွာရတနာေျမပံုဘယ္ေတာ့မွေပၚလာမွာမဟုတ္ဘူး”
“ဒါဆိုဒီကိစၥကယံုတမ္းစကားလား"
“ယံုတမ္းစကားလည္းမဟုတ္ဘူးေနရဲ။ေရႊပုရပိုက္ရဲ႕လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကငါနဲ႔ငါ့ရဲ႕ဖူးစာရွင္မိန္းကေလးတို႔ရဲ႕ေသြးနဲ႔ထိမိသြားရင္ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္အတိတ္ဘဝကိုျပန္သတိရမယ္လို႔ဆိုလိုတာပါ။ငါအခုအတိတ္ဘဝကိုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွတ္မိေနၿပီ။တခိ်ဳ႕ေနရာေတြကိုေတာ့ေသေသခ်ာခ်ာျပန္မမွတ္မိေသးဘူး”
ေနရဲကခုတင္ေပၚအိပ္ေနသည့္ျဖဴ ႕ကိုၾကည့္ၿပီး-
“အကိုႀကီးရဲ႕ဖူးစာရွင္ကဆရာမျဖဴ ျဖဴ လား"
“ဟုတ္တယ္ေနရဲ။ငါ့ရဲ႕ဖူးစာရွင္အစစ္ကလင္း
လက္ျဖဴ ”
ပိုင္ကျဖဴ ႕ကိုၾကည့္ၿပီးေနရဲကိုေျပာလိုက္သည္။
“ရတနာေျမပံုကေပၚလာစရာမလိုပါဘူး။အတိတ္ဘဝတုန္းကငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ျမႇဳပ္ထားခဲ့တာပဲ။အတိတ္ဘဝကိုႏွစ္ေယာက္လံုးျပန္မွတ္မိရင္ရတနာေသတၱာျမႇဳပ္ထားတဲ့ေနရာကိုလည္းျပန္သိရမွာပါ”
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
