ေနာက္တစ္ေန႔ည(၇)နာရီ။ေနရဲကတီဗြီဖြင့္ၿပီးသူ႔အေမႏွင့္ဆရာမကိုဇာတ္လမ္းတဲြၾကည့္ဖို႔
သတိေပးသည္။
အန္တီႏုႏွင့္ျဖဴ တီဗြီေရွ႕သို႔ေရာက္လွ်င္သူလည္းသူ႔အခန္းထဲဝင္ၿပီးဦးေဇာ္ဂ်ီႏွင့္စကားေျပာသည္။ဦးေဇာ္ဂ်ီကအရင္ေန႔ကသူ႔ဇာတ္လမ္းကိုဆက္
ျပီးေျပာျပသည္။
🍎
🍎
🍎
ဗညားအိမ္ကပန္းဝါေနာက္သို႔လိုက္ရန္ေနျပည္
ေတာ္မွထြက္လာခဲ့သည္။ျမင္စိုင္းနယ္အတြင္းသို႔ေရာက္လွ်င္မယ္ဇယ္ကုန္းရြာသို႔သြားရန္ပန္း
ေလာင္ျမစ္ဆိပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။သူေလွေပၚသို႔တက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေလွဆိပ္ဆီသို႔လူႏွစ္
ေယာက္ကတိုက္က႐ိုက္ေျပးဆင္းလာသည္။
“ခဏေလးေနပါဦး”
ေျပးဆင္းလာသူတစ္ေယာက္ကလွမ္းေအာ္လိုက္သျဖင့္ေလွသမားကေစာင့္ေနသည္။ဗညားအိမ္ကထိုလူႏွစ္ေယာက္ထဲမွတစ္ေယာက္ကိုေကာင္းေကာင္းသိသည္။၎မွာရန္ႏိုင္ျဖစ္သည္။ရန္ႏိုင္ကအနားကိုေရာက္သည္ႏွင့္-
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ဒီေလွနဲ႔လိုက္ခဲ့လို႔ရမလား”
“ရပါတယ္”
သူတို႔သံုးေယာက္ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ေလွျဖင့္ကူးခဲ့ၾကသည္။ထို႔ေနာက္ျမစ္ဆိပ္မွတက္လာခဲ့
ၾကရာခရီးလမ္းေၾကာင္းတူေနသျဖင့္ရန္ႏိုင္က
ေမးလိုက္သည္။
“ဒီကေနာင္ႀကီးကဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ”
“မယ္ဇယ္ကုန္းရြာကိုသြားမလို႔ပါ”
“ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းအဲဒီကိုသြားမလို႔ပဲ။ဒါနဲ႔ေနပါဦး။ေနာင္ႀကီးကအဲဒီကိုဘာသြားလုပ္မွာလဲ”
ရန္ႏိုင့္အေမးေၾကာင့္ဗညားအိမ္မ်က္ႏွာကအလိုမက်ဟန္ေပၚသြားသည္။ဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာ။ရန္ႏိုင္က-
“စိတ္မရွိပါနဲ႔။ေနာင္ႀကီးကကူးစက္ေရာဂါျဖစ္ေနတဲ့ရြာကိုသြားမလို႔ဆိုေတာ့ထူးဆန္းေနလို႔ပါ"
ရန္ႏိုင့္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ဗညားအိမ္က-
“မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုသြားေတြ႕မလို႔"
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
