အခန္း(၁၀၂)

316 9 0
                                    

ိပိုင္ႏွင့္ျဖဴ ကမနက္ရွစ္နာရီထိုးသည္ႏွင့္ရြာအျပင္
သို႔ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ရြာအျပင္ဘက္ရွိလမ္းမ
ႀကီးေဘးတြင္ဆိုင္ကယ္တစ္စီးရပ္ထားသည္။ဆိုင္ကယ္သမားကပိုင့္ကားကိုျမင္လွ်င္သူ႔ေနာက္
ကလိုက္ခဲ့ရန္အခ်က္ျပၿပီးဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္း
ထြက္သြားသည္။

မၾကာမွီသိန္းငွက္ရွိသည့္ေနရာသို႔ေရာက္လာခဲ့သည္။ထိုေနရာကပန္းေလာင္ျမစ္ကမ္းေဘးတြင္ျဖစ္သည္။သိန္းငွက္၏တပည့္မ်ားကကားနားသို႔ေရာက္လာၿပီးေမးၾကသည္။

“ရတနာေသတၱာဘယ္မွာလဲ"

ပိုင္ကကားေနာက္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္သည္။သိန္းငွက္၏တပည့္မ်ားကရတနာေသတၱာကိုဝိုင္းမၿပီးသယ္သြားၾကသည္။ျဖဴ ႏွင့္ပိုင္က
၎တို႔ေနာက္မွလိုက္သြားသည္။

သူတို႔အားလံုးအိမ္ထဲသို႔ဝင္သြားခ်ိန္တြင္ထိုေနရာႏွင့္မလွမ္းမကမ္းေနရာတြင္ေနာက္ထပ္ကားတစ္စီးထိုးရပ္သြားၿပီးကားေပၚမွလူအခ်ိဳ႕ဆင္းလာၾကသည္။

ပိုင္ႏွင့္ျဖဴ အိမ္ထဲသို႔ေရာက္လွ်င္သိန္းငွက္ကရတနာေသတၱာကိုဖြင့္ၾကည့္သည္။မ်က္စိက်ိန္းေလာက္ဖြယ္ရာေရွးေဟာင္းရတနာပစၥည္းမ်ားကိုျမင္ေတြ႕ရေသာအခါေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာေလေတာ့သည္။

“ဟား…ဟား…ဟား…မင္းတို႔အခုဘာတတ္ႏိုင္
ေသးလဲ။မထင္မိဘူးကြာ…ဒီသစ္သား႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ကဒီရတနာေတြထက္ပိုၿပီးအဖိုးတန္ေနလိမ့္မယ္လို႔တကယ္ကိုမထင္မိဘူး။အခုေတာ့ရတနာေသတၱာလည္းငါ့လက္ထဲကိုေရာက္ၿပီ။ဒီအ႐ုပ္ကိုလည္းငါပိုင္ၿပီ။ဟား…ဟား…ဟား”

“ဒီအ႐ုပ္ကိုရွင္ပိုင္ၿပီဟုတ္လား…ဒီအ႐ုပ္ကရွင့္အတြက္ဘာမ်ားအသံုးဝင္လို႔လဲ"

“ဘာအသံုးဝင္လို႔လဲဆိုေတာ့ဒီအ႐ုပ္ငါ့လက္ထဲမွာရွိေနလို႔မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကရတနာေသတၱာကိုငါ့ဆီကိုယ္တိုင္လာပို႔ေပးရတယ္မို႔လား…အဲလိုမိ်ဳးအသံုးဝင္တယ္ေလဒီအ႐ုပ္က။ဒါေပမဲ့ရတနာေသတၱာကိုရၿပီးသြားေတာ့ေနာက္ထပ္ငါ့အတြက္အသံုးမဝင္ေတာ့ပါဘူး”

“ရွင့္အတြက္အသံုးမဝင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ကၽြန္မကိုျပန္ေပးပါ”

The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)Where stories live. Discover now