ထိုေန႔ေန႔လည္ခင္းတြင္ျဖဴ ကပိုင္ဝယ္ေပးထားသည့္စာအုပ္ေတြကိုဖတ္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ေနရဲကျဖဴ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ေဇာ္
ဂ်ီ႐ုပ္ထဲမွထြက္လာသည့္မင္းသူေခါင္ႏွင့္စကားလက္ဆံုက်ေနသည္။မင္းသူေခါင္ကလည္းသူ႔
ဇာတ္လမ္းကိုဆက္ေျပာျပေနသည္။
🌴🌴🌴
ပန္းဝါႏွင့္ပ်ံခ်ီေလးကတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ၿပီးအခန္းနံရံတြင္မွီထိုင္ေနၾကသည္။သူမတို႔ထိုင္ေနတာကၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ၊အခန္းတံခါးဝနားမွာ။ႏွစ္ေယာက္လံုးအသံမထြက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိငိုထားၿပီးၾကၿပီမို႔ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၾကသည္။
ဒီေန႔ကပန္းဝါရဲ႕မဂၤလာပြဲက်င္းတဲ့ေန႔။ဗညားအိမ္ကသူ႔အသိအမႈထမ္းေတြကိုဧည့္ခံေကၽြးေမြးေနသည္။အိမ္အေပၚထပ္ႀကီးတစ္ခုလံုးမွာပန္းဝါနဲ႔ပ်ံခ်ီေလးႏွစ္ေယာက္ပဲရွိသည္။ဗညားအိမ္ေရာက္လာရင္သူမဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲမသိ။
“ဒုန္း…ဒုန္း…"
အိမ္ေပၚတက္လာတဲ့ေျခသံျပင္းျပင္းေတြေၾကာင့္ပန္းဝါပ်ံခ်ီေလးကိုပိုတင္းၿပီးဖက္ထားမိသည္။အခုခ်ိန္မွာဒီလူမမယ္ကေလးတစ္ေယာက္သာသူမရဲ႕အားကိုးစရာ။
“ကၽြီ…”
အခန္းတံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူအခန္းထဲကိုဗညားအိမ္ဝင္လာသည္။သူ႔ေနာက္တြင္အေစာင့္ရဲမက္ႏွစ္ေယာက္ပါလာသည္။
“ပ်ံခ်ီေလးကိုေခၚသြားစမ္း"
“ကိုဗညားအိမ္"
ပန္းဝါအလန္႔တၾကားေမာ့ၾကည့္မိသလိုပ်ံခ်ီေလးကလည္းသူမကိုပိုတင္းၿပီးဖက္ထားသည္။ပ်ံခ်ီေလးလည္းဗညားအိမ္ကိုေတာ္ေတာ္ေလးေၾကာက္ေနၿပီ။
“ေခၚသြားလို႔ေျပာေနတယ္"
ဗညားအိမ္စကားအဆံုးတြင္ရဲမက္ႏွစ္ေယာက္
ကပ်ံခ်ီေလးကိုဆြဲေခၚၾကသည္။
“မလုပ္ပါနဲ႔…ကေလးကိုမေခၚၾကပါနဲ႔”
“ေဒၚေလး…သားေၾကာက္တယ္။သားမလိုက္ခ်င္ဘူး"
“ကိုဗညားအိမ္…ကေလးကိုလႊတ္ေပးပါ”
ပန္းဝါဘဝကအခုမွတကယ့္ကိုကူကယ္ရာမဲ့ျဖစ္
ေနသည္။ပ်ံခ်ီေလးကိုအေစာင့္ရဲမက္ေတြကဆြဲ
ေခၚသြားၾကသလိုသူမကိုလည္းဗညားအိမ္က
အိပ္ယာေပၚဆြဲေခၚသြားသည္။
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
