ပိေတာက္ၿမိဳင္အိမ္ႀကီးသည္အခုေနာက္ပိုင္းလူ
ဝင္လူထြက္မ်ားၿပီးစည္စည္ကားကားျဖစ္ေနသည္။မင္းသူေခါင္ကိုယ္စားျပဳအ႐ုပ္ေလးကိုအခိုးခံရၿပီးကတည္းကသူတို႔အားလံုးေပါ့ေပါ့ဆဆမေနရဲၾကေတာ့ေပ။
ဦးေသာင္းထိုက္တို႔သားအဖ၊ငပုနဲ႔ငရွည္၊ျဖဴ နဲ႔ေနရဲတို႔မိသားစုကပိုင္တို႔ပိေတာက္ၿမိဳင္အိမ္ႀကီးတြင္လာေနၾကသည္။သူတို႔အားလံုးကဘုရားတည္
သည့္ကိစၥမၿပီးမခ်င္းေဇာ္ဂ်ီ႐ုပ္ေလးကိုအရိပ္တ
ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔တစ္ေယာက္တစ္လဲေစာင့္ၾကသည္။
ညဘက္သို႔ေရာက္လွ်င္မင္းသူေခါင္ကိုအ႐ုပ္ထဲကထြက္လာခိုင္းၿပီးစကားဝိုင္းဖြဲ႕ေျပာၾကသည္။
ေနရဲအပါအဝင္အိမ္ရွိလူကုန္ဆိုေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္
ေႏြးေထြးမႈကိုခံစားရသည္။ထိုကဲ့သို႔ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာေန႔ရက္ေလးမ်ားကိုျဖတ္သန္းရင္းဘုရားထီးေတာ္တင္မည့္ေန႔သို႔ေရာက္လာခဲ့
သည္။
ဘုရားထီးေတာ္တင္မည့္ေန႔တြင္ဘုရားရင္ျပင္
ေတာ္ေပၚ၌စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္ေနသည္။ပိုင္ကဘုရားထီးေတာ္တင္ပြဲသို႔သြားရန္ျဖဴ ႕ကိုလိုက္ရွာရာမေတြ႕သျဖင့္အိမ္အေပၚထပ္သို႔တက္လာခဲ့သည္။ဘုရားခန္းထဲတြင္ျဖဴ ကအ႐ုပ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးထိုင္ငိုေနတာကိုေတြ႕ရသည္။ပိုင္ကျဖဴ ႕ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီးျဖဴ ႕ကိုတိုးတိတ္စြာေခၚလိုက္သည္။
“ပန္းဝါ"
ျဖဴ ကပိုင့္ကိုေမာ့ၾကည့္သည္။သူမမ်က္ဝန္းတြင္မ်က္ရည္ေတြရႊဲရႊဲစိုေနသည္။ပိုင္ကသူမပါးျပင္ေပၚမွမ်က္ရည္စေတြကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္။
“ဘာျဖစ္လို႔ငိုေနတာလဲ"
“ဒီေန႔ဘုရားထီးတင္ပြဲေန႔ကိုေရာက္ၿပီေနာ္"
“အင္း"
“အဲဒါဆိုရင္ကၽြန္မအကိုႀကီးဒီဘဝကေနလြတ္
ေျမာက္ေတာ့မွာေပါ့ေနာ္”
“အင္း"
“အဲဒါဆိုရင္ကၽြန္မအကိုႀကီးကိုကၽြန္မတို႔ထပ္မ
ေတြ႕ရေတာ့ဘူူးေပါ့ေနာ္”
“ဟာကြာ…ျဖဴ ကလည္းအကိုႀကီးကိုမေတြ႕ရတာကအေရးမႀကီးပါဘူး။အေရးႀကီးတာကျဖဴ ႕
အကိုဒီဘဝကေနလြတ္ေျမာက္သြားဖို႔ပဲေလ”
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
