ျဖဴ ဆိုင္ကယ္ေပၚကျပဳတ္က်သြားတာေၾကာင့္အရွည္ႀကီးကလဲေနရာမွကမန္းကတန္းထၿပီးျဖဴ ႕
ကိုသြားထူေပးသည္။ျဖဴ ႕ေခါင္းကလမ္းေဘးရွိ
ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးႏွင့္ေဆာင့္မိထားသည္။ဒဏ္ရာမွစီးက်ေနသည့္ေသြးေတြကမ်က္ႏွာတစ္
ျပင္လံုးျမင္မေကာင္း။ျဖဴ ႕ဆိုင္ကယ္ကိုစီးလာသည့္လူကျဖဴ ႕ကိုၾကည့္ၿပီးလန္႔သြားသည္။သူကထိုေနရာမွခ်က္ခ်င္းထေျပးသြားသည္။
အရွည္ႀကီးကျဖဴ ႕ကိုေပြ႕ၿပီးသစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္သို႔ေခၚသြားသည္။ထို႔ေနာက္ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးကိုထူၿပီးစက္ႏိႈးၾကည့္သည္။ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးလံုးစက္ႏိႈးလို႔မရ။အရွည္ႀကီးကျဖဴ ႕ကိုတစ္လွည့္ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးကိုတစ္လွည့္ၾကည့္ၿပီးဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိဘဲေခါင္းကုပ္ေနမိသည္။
ထိုစဥ္တစ္ဖက္လမ္းသြယ္ထဲကကားတစ္စီးျဖတ္ေမာင္းသြားတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။အရွည္
ၾကီးကကားေနာက္ကိုေျပးလိုက္ၿပီးေအာ္ေခၚသည္။
“ဝိုး…ဝူး…ဝိုး”
အရွည္ႀကီးကအေရးအေၾကာင္းဆိုစကားလံုး
ေတြကမထြက္။နဂိုကတည္းကစကားကိုပီသေအာင္မေျပာႏိုင္သျဖင့္ကားကိုေအာ္ေခၚလို႔မရဘဲျဖစ္ေနသည္။ကားကအေဝးသို႔ေရာက္သြားလွ်င္အရွည္ႀကီးစိတ္ဓာတ္က်ၿပီးျပန္လွည့္လာခဲ့သည္။ျဖဴ ႕ကိုလႈပ္ႏိႈးၾကည့္ေသာ္လည္းတုတ္တုတ္မွမလႈပ္။
အရွည္ႀကီးလမ္းမဘက္သို႔ျပန္ေလွ်ာက္လာၿပီးဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ျပန္သည္။မလွမ္းမကမ္းတြင္အေစာပိုင္းကေမာင္းထြက္သြားသည့္ကားကရပ္ထားတာကိုေတြ႕ရသည္။ထိုကားကပိုင္ႏွင့္မို႔မို႔လြင္တို႔စီးလာသည့္ကားျဖစ္သည္။အရွည္
ၾကီးကထိုေနရာသို႔ေျပးထြက္သြားသည္။
ပိုင္ႏွင့္မို႔မို႔လြင္ကကားကိုလမ္းေဘးတြင္ရပ္ၿပီးလယ္ကြင္းေတြကိုၾကည့္ကာစကားေျပာေနၾကသည္။မို႔မို႔လြင္ကပိုင္ႏွင့္စကားေျပာေနရာမွျမက္ပင္ၾကားထဲမွခုန္ထြက္လာသည့္ဓားခုတ္ေကာင္ေလးကိုဖ်တ္ခနဲ႔ဖမ္းလိုက္သည္။
“ပိုင္ဒီမွာၾကည့္”
သူမကအေကာင္ေလးကိုပိုင့္ဆီျပရင္း-
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
