ကၽြန္ေတာ္ပိေတာက္ပင္ႀကီးေအာက္ကခံုတန္း
ေလးေပၚတြင္ထိုင္ေနမိသည္။မေန႔ကပြင့္ခဲ့သည့္ပိေတာက္ပန္းေတြကေျမေပၚေႂကြက်ထားသျဖင့္ေျမျပင္တစ္ခုလံုးပိေတာက္ပန္းပြင့္ဖတ္ေႂကြေတြျဖင့္ဝါထိန္ကာလွပေနသည္။ပိေတာက္ပန္း
ရနံ႔ကလည္းေလတိုက္တိုင္းေမႊးပ်႕ံေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္အိတ္ကပ္ထဲက note book ေလးကိုထုတ္ၿပီးဒုတိယစာမ်က္ႏွာကိုလွန္လိုက္သည္။ပထမစာမ်က္ႏွာကိုကၽြန္ေတာ္ဖတ္ၿပီးသြား
ၿပီေလ။ဒီဒုတိယစာမ်က္ႏွာမွာေတာ့“ဧရာဝတီ၊
စမံု၊ဒုဌဝတီ၊ေဇာ္ဂ်ီ၊ပန္းေလာင္”တဲ့။
ဒါလယ္တြင္းကိုးခ႐ိုင္လြင္ျပင္မွာျဖတ္သန္းစီး
ဆင္းေနတဲ့ျမစ္ႀကီးငါးစင္းပဲ။ေအာက္မွာေရးထားတာက-“အင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္းနားမွာဧရာဝတီျမစ္နဲ႔ဒုဌဝတီျမစ္ဆံုသည္"တဲ့။ၿပီးေတာ့ၾကက္ေျခ
ခတ္ေလးခတ္ထားၿပီး“မရွိ"ဟုေရးထားသည္။
ဘာမရွိတာလဲ။အင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္းနားမွာအဲဒီျမစ္ႏွစ္ခုဆံုတာအမွန္ပဲေလ။သူမကဘာကိုမရွိလို႔ေရးထားတာလဲ။ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တစ္မ်က္ႏွာလွန္လိုက္သည္။
“မကၡရာၿမိဳ႕ေဟာင္းနားမွာဒုဌဝတီျမစ္နဲ႔ေဇာ္ဂ်ီျမစ္ဆံုသည္”တဲ့။ၿပီးေတာ့ၾကက္ေျခခတ္အမွတ္အသားနဲ႔မရွိတဲ့။ဒါကေကာဘာသေဘာပါ
လိမ့္။မကၡရာၿမိဳ႕ေဟာင္းနားမွာအဲဒီျမစ္ႏွစ္ခုအ
မွန္တကယ္ဆံုတာပဲကိုမရွိတာကဘာလဲ။သူကဘာကိုမရွိရျပန္တာလဲ။
ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တစ္မ်က္ႏွာလွန္လိုက္သည္။“တမုတ္ၿမိဳ႕ေဟာင္း"ဟုေရးထားသည္။
တမုတ္ၿမိဳ႕ေဟာင္းဆိုတဲ့ေအာက္မွာဘာမွေရးမထား။သူဘာမွေရးမထားေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကျဖည့္ေရးေပးလိုက္သည္။
“တမုတ္ၿမိဳ႕ေဟာင္းနားမွာပန္းေလာင္ျမစ္နဲ႔စမံုျမစ္ဆံုသည္”။ၿပီးေတာ့ေဘးနားမွာၾကက္ေျခခတ္
ျပီးမရွိဟုပါေရးလိုက္သည္။ဘာမရွိတာလဲ။ကၽြန္ေတာ္လည္းမသိ။
ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တစ္မ်က္ႏွာကိုလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။
“ပင္းယၿမိဳ႕ေဟာင္း
ျမင္စိုင္းၿမိဳ႕ေဟာင္း
ပင္လယ္ၿမိဳ႕ေဟာင္း”တဲ့။
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
