ကၽြန္ေတာ္ကျဖဴ နဲ႔မို႔မို႔လြင္ကိုအုတ္နံရံႀကီးအ
ေၾကာင္းရွင္းျပသည္။
“ဒီနံရံႀကီးကဒီဘုရားႀကီးကိုငုံၿပီးတည္ထားခဲ့တဲ့အုတ္နံရံႀကီးရဲ႕ျဖတ္ပိုင္းပံုပါ။ဒီဘုရားႀကီးကိုျပန္ေဖာ္ေတာ့နံရံႀကီးကိုတစ္ပိုင္းတစ္စခ်န္ထားခဲ့တာေလ။ဒါမွေနာက္လူေတြကဒီဘုရားႀကီးကိုငုံ
ၿပီးတည္ထားခဲ့တဲ့နံရံထုကဘယ္ေလာက္ႀကီး
တယ္ဆိုတာသိၾကမွာ”
“ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ဒီေနရာကိုေစာေစာတုန္းကတစ္ခါလွည့္ၾကည့္ၿပီးသြားၿပီ။ဒါေပမဲ့ရွင္နဲ႔စကားေျပာလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာဒီနယ္အေၾကာင္းကိုကၽြန္မတို႔ပိုသိသြားတယ္။ဒါေၾကာင့္စိတ္ခံစားခ်က္ကေစာေစာတုန္းကနဲ႔မတူေတာ့ဘူး"
“ဘယ္လိုမတူတာလဲ"
“စိတ္ထဲမွာဒီနယ္ကိုပိုၿပီးရင္းႏွီးလာသလိုပဲ"
“မင္းတို႔ဒီလိုေျပာေတာ့ငါကပိုၿပီးဝမ္းသာတာ
ေပါ့"
ကၽြန္ေတာ္ကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုနံရံႀကီးကို
ေဖာက္ထားသည့္လမ္းအတိုင္းေခၚသြားသည္။အုတ္နံရံႀကီးအတြင္းမွေကြ႕ေကာက္ေနသည့္
လမ္းကိုျဖတ္သန္းလာၾကသည့္အခါတခ်ိဳ႕ေနရာေတြကေမွာင္မဲေနသည္။
အုတ္နံရံထဲမွထြက္လိုက္လွ်င္လိုဏ္ဂူတစ္ခုထဲ
ေရာက္သြားသလိုမိ်ဳးေတြ႕ျမင္ရသည္။ထိုေနရာတြင္သံုးထပ္ဆင္းတုေတာ္မ်ားရွိေနသည္။
လိုဏ္ဂူသဖြယ္ျဖစ္ေနသည့္ထိုေနရာတြင္အ
ရြယ္အစားစံု၊ပံုစံစံုေက်ာက္စရစ္ခဲေတြအပံုလိုက္အထပ္လိုက္ရွိေနတာကိုေတြ႕ရသည္။ျဖဴ
ကကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးသည္။
“ဒါေလးေတြကဘာလုပ္ထားၾကတာလဲ"
“အဲဒါကဆုေတာင္းၾကတာေလ။ေက်ာက္ခဲေလး
ေတြကိုခုႏွစ္လံုးျပည့္ေအာင္ထပ္ၿပီးလိုခ်င္တဲ့ဆုေတာင္းရင္ျပည့္တယ္တဲ့။အယူအဆတစ္ခု
ပါပဲ။ေက်ာက္ခဲေလးေတြကအလံုးေလးေတြဆို
ေတာ့ခုႏွစ္လံုးျပည့္ေအာင္ဘယ္သူမွမထပ္ႏိုင္
ဘူး။ထပ္ႏိုင္ရင္လည္းခဏေလးနဲ႔ၿပိဳက်ကုန္ၾကတာပဲ"
ကၽြန္ေတာ္ကအယူအဆတစ္ခုပါပဲလို႔ေျပာလိုက္
တာကထိုအရာကတကယ္အမွန္မဟုတ္ႏိုင္
ေၾကာင္း၊ယုတၱိမရွိေၾကာင္း၊ယံုတမ္းစကားသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ေက်ာက္ခဲပံုတာကုသိုလ္ေရးလုပ္တာမွမဟုတ္တာဆုေတာင္းျပည့္ဖို႔ရာမျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းရွင္းျပေတာ့မလို႔။
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
