သံုးရက္ၾကာၿပီးေနာက္-
ရန္ႏိုင္၊ပန္းဝါနဲ႔ဗညားအိမ္တို႔သံုးေယာက္စံေက်ာင္းေတာ္သို႔ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။ဆရာေတာ္
ကအေၾကာင္းရင္းကိုသိၿပီးေနၿပီမို႔ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေမးလိုက္သည္။
“ပန္းပုဆရာကိုရွာေတြ႕ခဲ့လား”
“ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္ဘုရား”
“အ႐ုပ္ကိုဘာနဲ႔ထုထားတာလဲ"
“ပိေတာက္သားနဲ႔ထုထားတာပါတဲ့ဘုရား”
ဗညားအိမ္ကဆရာေတာ္ကိုေလွ်ာက္ထားရင္း
ဆရာေတာ္လုပ္ခိုင္းခဲ့သည့္ေပရြက္ႏွင့္ပံုစံတူေရႊ
ျပားကိုဆရာေတာ့္လက္ထဲသို႔အပ္ႏွံလိုက္သည္။ဆရာေတာ္ကေရႊေပလႊာကိုယူၿပီး-
“ဒီမွာၾကည့္…ဒီေရႊေပလႊာေပၚမွာေရးထားတဲ့သကၠရာဇ္က(၇၉၂)ခု၊ကဆုန္လၦန္း(၁)ရက္ေန႔ကြဲ႕။မင္းတို႔ရဲ႕အကိုၿမိဳ႕စားမင္းက်ိန္စာမိတဲ့ေန႔ကိုေရးထားတာ”
ဆရာေတာ္ကေရႊေပလႊာ၏ေနာက္ေက်ာဘက္ကိုလွန္ၿပီးဆက္ေျပာလိုက္သည္။
“ဒီမွာကြဲ႕…ဒီသကၠရာဇ္ကိုၾကည့္။ဒါက(၁၃၉၂)ခုကဆုန္လဆန္း(၁)ရက္ေန႔။မကၡရာၿမိဳ႕စားမင္းက်ိန္စာမိတဲ့ေန႔ကေနစၿပီးေရတြက္ရင္ေနာင္အႏွစ္
ေျခာက္ရာျပည့္မဲ့ေန႔ပဲ။ဒကာေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္ကအႏွစ္ေျခာက္ရာျပည့္မဲ့ေန႔မတိုင္ခင္မွာအခ်ိန္မွီဘုရားတည္ၿပီးက်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ၿမိဳ႕စားမင္းကိုအမွ်အတန္းေပးေဝရမယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္က်ိန္စာရဲ႕အစြမ္းအာနိသင္က
ေလ်ာ့ပါးေနတဲ့အခ်ိန္မို႔က်ိန္စာကိုေခ်ဖ်က္ဖို႔လြယ္တယ္။မင္းတို႔ရဲ႕အကိုလည္းအ႐ုပ္ထဲကေနအလိုအေလ်ာက္ထြက္လာႏိုင္လိမ့္မယ္။အခုခ်ိန္ကေတာ့က်ိန္စာအားေကာင္းၿပီးအသက္ဝင္
ေနတဲ့အခ်ိန္မို႔သူ႔ကိုအ႐ုပ္ထဲကေနဘယ္လိုမွ
ထုတ္လို႔မရႏိုင္ဘူး”
“အ႐ုပ္ကိုဖ်က္ဆီးလိုက္လို႔မရဘူးလားဘုရား”
“အ႐ုပ္ကိုဖ်က္ဆီးလိုက္ရင္မင္းတို႔အကိုႀကီးခိုကိုးရာမဲ့ျဖစ္သြားမွာေပါ့။အ႐ုပ္ပ်က္စီးသြားေပမဲ့က်ိန္စာရဲ႕အာနိသင္ကက်န္ေနခဲ့မွာပဲေလ။က်ိန္စာမိေနလို႔မကၽြတ္မလြတ္ရတဲ့အထဲေနစရာ
မရွိတဲ့ဘဝပါေရာက္သြားလိမ့္မယ္။အ႐ုပ္ကိုဖ်က္ဆီးမယ္လို႔ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွမေျပာမိေစနဲ႔”
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
