မင္းသူေခါင္ကပန္းဝါအေလာင္းကိုက်င္းေပၚသို႔
ဆြဲတင္လိုက္သည္။အေလာင္းကိုဖ်ာႏွင့္ပတ္
ထားသျဖင့္ဖ်ာလိပ္ကိုေျဖၾကည့္လိုက္ရာမင္းသူ
ေခါင္အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြားရသည္။
ပန္းဝါအေလာင္းကေအးစက္မေနဘဲမီးခဲကို
ကိုင္ရသလိုပူျခစ္ေနသည္။သူကပန္းဝါရင္ဘတ္ကိုနားႏွင့္ကပ္ၿပီးနားေထာင္ၾကည့္လိုက္သည္။ႏွလံုးခုန္သံသဲ့သဲ့ကိုၾကားရသည္။
“ပန္းဝါ…ပန္းဝါမေသဘူး။ညီမေလးအသက္
ရွင္ေနေသးတယ္”
ရန္ႏိုင္ေရာဗညားအိမ္ပါပန္းဝါကိုကိုင္ၾကည့္ၾကသည္။ပန္းဝါကေရာဂါျပင္းထန္ၿပီးသတိေမ့သြား
ျခင္းျဖစ္သည္။
မင္းသူေခါင္ကပန္းဝါကိုေပြ႕ၿပီးသုဿန္ေဘးရွိ
စမ္းေခ်ာင္းနားသို႔ေခၚလာခဲ့သည္။ထို႔ေနာက္ပန္းဝါကိုေရထဲခ်ၿပီးရႊံ႕ေတြေပေနသည္ကိုေဆးေၾက
ာေပးၾကသည္။ပန္းဝါကိုေရထဲခ်ၿပီးစိမ္လိုက္သ
ျဖင့္သူမ၏ခႏၶာကိုယ္မွအပူရွိန္ေလ်ာ့က်သြားခဲ့သည္။
ပန္းဝါကကိုယ္အပူခ်ိန္က်သြားသည္ႏွင့္သတိ
ျပန္ရလာခဲ့သည္။သူမသတိျပန္ရလာခ်ိန္တြင္
မင္းသူေခါင္တို႔သံုးေယာက္ကိုေတြ႕ရသည္။သူ
မကိုေခ်ာင္းထဲခ်ၿပီးေရစိမ္ခဲ့မွန္းလည္းသိသြားသည္။႐ုတ္တရတ္သူမေခါင္းထဲအသိၪာဏ္တစ္ခုလင္းလက္သြားသည္။
“အကိုသူေခါင္…ညီမေလးကိုရြာထဲျပန္ပို႔ေပးပါ"
“မပို႔ႏိုင္ဘူး။နင္အခုမွေသရြာကေနျပန္လာတာ။ငါတို႔နင့္ကိုေသတြင္းထဲျပန္မပို႔ႏိုင္ဘူး”
“ပို႔ေပးပါအကိုသူေခါင္။ပို႔ေပးမွျဖစ္မယ္။ရြာကလူေတြကိုဘယ္လိုေဆးကုေပးရမယ္ဆိုတာညီမစဥ္းစားမိသြားၿပီ”
“စဥ္းစားမိသြားၿပီဟုတ္လား။နင္စဥ္းစားမိတဲ့အတိုင္းတကယ္လက္ေတြ႕ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔နင္အာမခံႏိုင္လို႔လား”
“အာမေတာ့မခံႏိုင္ဘူး။ဒါေပမဲ့ဒီအတိုင္းလည္းလက္မေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူး။ညီမေလးကသမားေတာ္
တစ္ေယာက္ပါ။ေသေတာ့မဲ့လူနာေတြကိုျမင္ေတြ႕ေနရၿပီးေဆးကုမေပးႏိုင္တာကညီမအတြက္ပိုၿပီးအခံရခက္တယ္။
YOU ARE READING
The Love Tree, 600 years ago (u&z)(Completed)
Historical Fictionလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ရာကတည္းကရွင္သန္ေနေသာသစ္ပင္တစ္ပင္။က်ိန္စာမိၿပီးမေသႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္။ႏွစ္ေျခာက္ရာသစ္ပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲသည့္မိန္းကေလးႏွင့္က်ိန္စာတိုက္ခဲ့သူလူတစ္ေယာက္တို႔ဒီဘက္ေခတ္တြင္ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ၾကေသာအခါ... Unicode လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းခြောက်...
