အခန်း (၇၂၄) : ရေသဘာဝ ယင်အင်မော်တယ်မြို့အား ရှင်းလင်းခြင်း
“ ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အစ်ကိုကြီး ... ကျတော်ရဲ့ ကျင့်ကြံဆင့်က အရမ်းနိမ့်တယ်။ ကံကြမ္မာ ကြာနီက ကျတော်အတွက် အသုံးဝင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အစ်ကိုကြီးပဲ ယူထားလိုက်ပါ ”တုံ့ဟွားလုံကလည်း ဝင်ပြောလိုက်သည်။
တုံ့ဟွားလုံအမြင်အရ သူသည် မိုဝူကျိကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် အလောင်းဖြစ်နေလောက်ပြီမှန်း သေချာသိနေသည်။ ထို့အပြင် သူက အစကတည်းမှ ကံကြမ္မာကြာနီကို မိုဝူကျိဆီ ပေးဖို့ရာ ရည်ရွယ်ထားလေ၏။
မိုဝူကျိက ပြုံးကာ “ အဲဒါတွေက မဆိုင်ဘူးလေ ဟွားလုံရဲ့ …. မင်းလည်း မုရုန်ရှန်းယွီကို မှတ်မိမှာပါ ”
“ သူမကို မှတ်မိတယ်။ အဲဒီမိန်းမက ကန်းနေတာ နေမှာ …. ကျေးဇူးတရားကို ရန်ကြွေးနဲ့ ပြန်ဆပ်ချင်နေတယ်။ သူမက တကယ်ကို အမှိုက်ပဲ …” တုံ့ဟွားလုံက မုရုန်ရှန်းယွီနှင့် မိုဝူကျိကြားမှ ဆက်ဆံရေးကို နားလည်ပေသည်။ မုရုန်ရှန်းယွီက မည်သူပင် ဖြစ်နေစေကာမူ သူ့အစ်ကိုကြီးကို တိုက်ခိုက်ရဲသူမှာ သူ့ရန်သူသာ ဖြစ်၏။
မိုဝူကျိက ပြောစရာရှာမတွေ့ ဖြစ်သွားလေ၏
“ ဟွားလုံ … ငါက သူမရဲ့ စရိုက်ကို ပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီ အမျိုးသမီး အင်အားကြီးလာတာကို ပြောနေတာ။ သူမရဲ့ ပါရမီက အဲလောက် အကောင်းကြီးထဲက မဟုတ်ဘူး။ ငါ သိသလောက် သူမက ကြယ်ခြောက်လုံး ပါရမီရှင်လောက်ပဲ ရှိတာ။ သူမထက် ပိုသာတဲ့ ပါရမီရှင်တွေ အများကြီးပဲ ….
လိန်ဟုန်ကျီရဲ့ ပါရမီက သူမထက် ဆယ်ဆမက ပိုသာမှာ သေချာတယ် ….
ဒါပေမဲ့ ကျင့်စဉ်နဲ့ ပတ်သတ်လာရင် သူမတို့ ထိပ်သီးတာအိုဂိုဏ်းရဲ့ ကျင့်စဉ်က ငါ့အမြင်တော့ အမှိုက်ထဲက အမှိုက်ပဲ။ လူသားဆန်မှုကို စွန့်ပစ်ပြီးတော့ ကောင်းကင်ဘုံ တက်လှမ်းချင်တဲ့ ကျင့်စဉ်မျိုး တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး။ ဒီနှစ်တွေတုန်းက အဲဒီအမျိုးသမီးရဲ့ ကျင့်ကြံဆင့်က ရွမ်ရှန်းအဆင့်ပဲ ရှိသေးတာ အခုတော့ အင်မော်တယ်ဘုရင်အဆင့်တောင် ရောက်နေပြီ။ ဂျုနီယာညီမလေး ရိုအာရဲ့ ပါရမီက မဆိုးဘူး ဆိုပေမဲ့ ရွမ်ရှန်းအဆင့်ပဲ ရှိသေးတယ်။
