အခန်း (၈၃၁) : အပြန်အလှန်
မိုဝူကျိက နတ်ဘုရားမျှော်စင် အကြောင်းကို တွေးမိကာ ဆွံ့အနေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူသာ အင်မော်တယ် ဧကရာဇ် ပြီးပြည့်စုံခြင်းအဆင့်အထိ ကျင့်ကြံနိုင်မည်ဆိုလျှင်ပင် တခြားသူများ အမြင်၌ ပါးမွှားမျှသာ ဖြစ်နေသေးမည်ကို ကောင်းကောင်း သိပေသည်။ ယခု ထိုအချက်ကို အတည်ပြုပြီးပြီ ဖြစ်ရာ သူ့စိတ်ထဲ ခိုကိုးရာဖြစ်မှုနှင့် စိတ်မသက်မသာဖြစ်မှုတို့ကို ခံစားနေမိသည်။
ခဏအကြာတွင် မိုဝူကျိက ပြန်တုံ့ပြန်ပေးလိုက်သည် “ ကျုပ်က ဒီနေ့ အဆောင်သခင်စကားတွေကနေ အကျိုးကျေးဇူးတွေ အများကြီး ရခဲ့ပါတယ်။ အဆောင်သခင်က ထိပ်တန်းအဆင့် ကမ္ဘာကူးအဆောင် ရနိုင်မဲ့ နည်းလမ်းရှိတယ်လို့ ပြောဖူးတယ်လေ။ ကျုပ် အဲဒီအကြောင်းကို သိလို့များ ရမလား ”
ဖူရှုဟန်က မြန်မြန် ပြန်ဖြေပေးလိုက်သည် “ တာအိုသခင်မို ဖူဖေးယန်ရဲ့ မှော်ရတနာကို မြင်လိုက်လား ”
မိုဝူကျိက ခေါင်းညိတ်ပြကာ “ ဟုတ် မြင်လိုက်ပါတယ် … အဆောင်နဲ့တူတဲ့ မှော်ရတနာမလား ”
မိုဝူကျိက အဆောင်အမျိုးမျိုးကို မြင်ဖူးသော်လည်း အဆောင်နှင့်တူသည့် မှော်ရတနာကိုတော့ ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်၏။
ဖူရှုဟန်က ရှင်းပြလိုက်သည်
“ ဖူဖေးယန်ရဲ့ မှော်ရတနာက တကယ်တော့ ကျုပ်တို့ အဆောင်မျိုးနွယ်ရဲ့ ပညာရှိတာအိုအဆောင်ကို အတုယူပြီး လုပ်ထားတာ။ အရင်တုန်းက ကျုပ်တို့မျိုးနွယ်စုက အဆင့်မြင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို ရန်စမိခဲ့လို့ ကျုပ်တို့လူတွေ အများအပြား သုတ်သင်ခံခဲ့ရတယ်။ ကျုပ်တို့အဆောင်မျိုးနွယ်ရဲ့ တချို့အဆင့်မြင့် ကျင့်ကြံသူတွေက အသက်ကျန်ရှင်ကျန်နေတဲ့ လူတွေကို ခေါ်ဆောင်လာပြီးတော့ ကျုပ်တို့ မျိုးနွယ်ရဲ့ ကာကွယ်ရေး ရတနာဖြစ်တဲ့ ပညာရှိတာအိုအဆောင်ကို အသက်သွင်းခဲ့ကြရတယ်။
ပညာရှိတာအိုအဆောင်က အာကာပြင်ထဲ ရောက်သွားပြီးတော့ ဂြိုဟ်တွေဦ ကမ္ဘာတွေ ကျော်ဖြတ်လာပြီးတော့ ဒီနေရာ ရောက်လာတယ်။ ရလဒ်အနေနဲ့က ပညာရှိတာအိုအဆောင်ကို အသက်သွင်းခဲ့ကြတဲ့သူတွေက သူတို့အသက်ဓာတ် ကုန်ဆုံးသွားကြတယ်
