အခန်း (၈၀၀) : သက်ရှိလောက
မိုဝူကျိက ပထမဆုံးစာမျက်နှာကို လှန်ကြည့်လိုက်စဉ် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ရွှေရောင်စာလုံးများကို တွေ့လိုက်ရသည်
“ သတ္တ ကမ္ဘာ ချိုးဖျက်မည့် လက်တစ်ချောင်း”
မိုဝူကျိက နောက်မှ အကြောင်းအရာကို မမြင်ရသေးသော်လည်း သူ့ခေါင်းပင် ကျိန်းလာမိသည်။
လက်တစ်ချောင်းတည်းဖြင့် ခုနှစ် လောကကို ဖျက်စီးပစ်နိုင်မည်တဲ့လား ….
စကြဝဠာအစွန်း၌ ဤသို့ လျို့ဝှက်ပညာရပ်မျိုး ရှိနေသည်လား …
သေခြင်း ရှင်ခြင်း ကံကြမ္မာ စက်ဝန်းနှင့် စိတ်စွမ်းအင် မြှားတို့မှာ အံ့ဖွယ် လျို့ဝှက်ပညာရပ်များအဖြစ် ယူဆ၍ ရသော်လည်း ဤ လက်တစ်ချောင်း တိုက်ကွက်ရှေ့မှောက်၌ သူတို့က ဘာမှမဟုတ်တော့ပေ။
သူက ဆက်လှန်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ရွှေရောင်စာလုံးများကို ထပ်မံ တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုစာရွက်များမှ ဖန်တီးမှုစွမ်းအားများကိုလည်း ခံစားမိလိုက်၏။
“ ကမ္ဘာဦး ရုတ်ရင်းဆန်ခတ်မှုတွေကနေ စတင်လာတယ်။ စကြဝဠာကြီး အပိုင်းခံလိုက်ရပြီးတော့ သန်းပေါင်း မြောက်များစွာသော တာအိုအမြင်များနဲ့ ကမ္ဘာအမြောက်အများ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ ဒီတာအိုမှာ မြတ်ဓမ္မ ဆိုတာ ဗလာနတ္ထိ တစ်မျိုးပဲ။ ဗလာနတ္ထိထဲမှာ ရုပ်နာမ်၊ အတွေး၊ အသိစိတ်၊ ခံစားချက်တွေလည်း မရှိဘူး …. ”
ထိုမှတဆင့် မိုဝူကျိက သတ္တ ဗုဒ္ဓ ပဋိကကျမ်း ရောက်ရှိလာပုံကို နားလည်သွားလေ၏။ ဖြစ်နေသည်မှာ သတ္တ ဗုဒ္ဓ ပဋိကကျမ်းမှာ ဤသတ္တ ကမ္ဘာ လက်ချောင်း ပညာရပ်၏ တစ်စိတ်တပိုင်း ကူးယူထားခြင်းမျှသာ ဖြစ်နေ၏။
ထိုဆွဲနှုတ်ထားသော မှတ်စုလေးက ဗုဒ္ဓကျောင်းတော်၏ ထိပ်သီး ရတနာသုံးခုထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်လာလေသည်။ မိုဝူကျိက သတ္တကမ္ဘာ လက်ချောင်း ပညာရပ်မှာ ဗုဒ္ဓတာအို၏ လျို့ဝှက်ပညာရပ် မဟုတ်ကြောင်း သေချာသိလိုက်သည်။ ရတနာသုံးသွယ် ဗုဒ္ဓဧကရာဇ်က သတ္တ ကမ္ဘာ လက်ချောင်း ပညာရပ်ထဲမှ သတ္တ ဗုဒ္ဓပဋိကကျမ်းကို ကူးယူ ကောက်နုတ်ထားခြင်း ဖြစ်၏။ ကူးယူထားခြင်းမျှသာ ဖြစ်သော်လည်း ထိုလူက ပါရမီရှင်ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြနေလေသည်။
