အခန်း (၈၂၉) : အင်မော်တယ်အရုပ်နဲ့ အပေးအယူ လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး
“ အားနာပါတယ် ဒါပေမဲ့ ကျုပ်ရဲ့ အင်မော်တယ်အရုပ်နဲ့ မလဲနိုင်ဘူး ” မိုဝူကျိက အေးအေးဆေးဆေး ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဖူဖေးယန်က အစီအရင်အလံနှစ်ခုကို ပစ်လွှင့်ကာ ပြန်ဖြေလိုက်လေ၏ “ အဲဒါက ခင်ဗျား ဆုံးဖြတ်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျုပ်က အပေးအယူ လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးမှတော့ ခင်ဗျားမှာ ငြင်းပိုင်ခွင့် မရှိဘူး။ ခင်ဗျား ကတိပျက်ဖို့ ရွေးချယ်မှတော့ ကျုပ်ရဲ့ အပြုအမူအတွက် အပြစ်မတင်နဲ့ ”
ဖူဖေးယန်က အစီအရင်အလံများကို ထုတ်လွှင့်လိုက်သည့် တပြိုင်နက် မိုဝူကျိလည်း အစီအရင်အလံဆယ်ခုကို ထုတ်လွှင့်လိုက်သည်။
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပြောင်းလဲသွားပြီး ဖိနှိပ်စွမ်းအားတစ်ခုကို ချက်ချင်း ခံစားမိလိုက်၏။ ဖူဖေးယန်က တစ်ခုခု လွဲမှားနေကြောင်း ခံစားမိလိုက်တော့သည်။ သူ ပစ်လွှတ်လိုက်သည့် အစီအရင်မှာ အသက်ဝင်မလာပေ။ ပြောရမည်ဆိုလျှင် သေမင်းထောင်ချောက် အစီအရင်မှာ အသက်ဝင်လာသော်လည်း သူ့ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ရှိမနေချေ။ သေမင်းထောင်ချောက်က မိုဝူကျိအား ပိတ်လှောင်မထားဘဲ ဖူဖေးယန်ဆီကိုသာ သတ်ဖြတ်ငွေ့များက ရောက်ရှိလာသည်။ ဤအစီအရင်ကို တစ်ဖက်လူက ထိန်းချုပ်ထားသည်မှာ သိသာလှပေသည်။
အလင်းတန်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး မိုဝူကျိ၏ ပုဆိန်လှံရှည် အလင်တန်းမှာ သူ့တပည့် ရှဲ့တုဆီ ချိန်ရွယ်နေမှန်း သိလိုက်သော်လည်း သူ့အနေနှင့် လုံးဝ မတားဆီးနိုင်ပေ။
သွေးမြူများ ထွက်ပေါ်လာလေ၏။ ဖူဖေးယန်က သွေးမြူများမှာ အစအနမရှိ ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကိုသာ မြင်လိုက်ရသည်။ ထိုစဉ် သူက ရှဲ့တု၏ အသက်အား လုံးဝ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပေ။ ဤခွန်းဧည့်ခန်းမမှာ မိုဝူကျိ၏ ထိန်းချုပ်မှုအတွင်း ကျရောက်နေပြီ ဖြစ်ရာ သူကိုယ်တိုင်လည်း ဤအစီအရင်မှ တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ထွက်ပြေးရမည် ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် သူ့ကျင့်ကြံဆင့်မှာ မိုဝူကျိထက် တစ်ဆင့်မြင့်မားနေသော်လည်း သူ့အနေနှင့် ရှဲ့တုကဲ့သို့ အဆုံးသတ်သွားပေလိမ့်မည်။
