MAHUR BESTE

3.4

İyi okumalar ❤️
🎵 Bölüm şarkısı: Teoman-Sevişirdik Bazen

                          ° §§§ °
Kısık sesli bir seslenişle uyandım. Nerede olduğumu sorgulamak için gözlerimi açtım, Ali Galip'i görünce gülümsedim.

"Neden fısıldıyorsun?"

"Sen korkma diye, odana gitmek ister misin?"

"Neredeyim?" dedim panikle.

"Sakin ol, evdeyiz akşam yanıma geldiğini unuttun mu?"

"Ha" deyip ellerimle yüzümü sıvazladım. "Saat kaç?"

"6'ya geliyor olmalı"

"Geç kalmışız, annemler çoktan uyanmış bir saate yürüyüşe çıkacaklar o zaman inerim" deyip sarıldım o da başını sallayarak bana sarıldı.

Bir süre sessizce birbirimize sarıldık, nefes alış verişlerimizi dinledik. İyi hissettim kendimi. Karşılıklı sevgi ve huzurun güvenini hissettim.

Önceden Cihan olmazsa öleceğimi düşündüğüm günler geldi aklıma, nerelerden sıyrılıp gelmiştim. Hayret ettim kendime.

"Ali Galip" diye mırıldandım.

"Efendim güzelim"

"Bugün değil ama istersen babamlara birlikte olduğumuzu söyleyebiliriz"

"Söyleyelim" derken şakağımı öptü.

Biraz daha yattıktan sonra onu öperek yataktan kalktım. Kapının kilidini çevirip çıktıktan sonra yavaş adımlarla aşağıya indim. Elimdeki anahtarla odamın kapısını açıp içeriye girdim.

Üzerime evden getirdiğim jean ile tişörtü giydim. Kapımı açarak odadan çıktığım an annem ile karşılaştım. Sadece on dakika önce insem yukarıdan inerken karşılaşacağımızı fark edince kalp atışlarım hızlandı.

"Günaydın kızım"

"Günaydın anne" dedim.

"Bugün yürüyüşe gitmeyelim dedi baban o yüzden üzerimi değiştirip geleceğim sen in" Ona gülümseyip aşağıya indim. Büyük ihtimalle evde misafir var diye gitmek istememişlerdi, o sırada yukarıdan Ali Galip indi. Ona gülümsedim, yanıma geldi.

"Günaydın"

"Günaydın" Onu öpme isteğiyle dolmuştum ama babamı göremediğim için vazgeçtim.

"Günaydın çocuklar" diyen babama dönüp ikimiz de günaydın dedik. "Hadi gelin kahvaltı hazır"

Ali Galip'in önüne geçip masaya ilk vardıktan sonra yerime oturdum. Bizim evde baş köşe diye bir şey yoktu, annem ve babam hep yan yana otururdu, diğer herkes de ona göre otururdu.

Babam oturdu ardından Ali Galip yanıma oturdu, daha sonra annem gelerek o da oturdu. "Günaydın" diyen anneme de günaydın dedik. Servis yapılınca kahvaltıya başladık. Resmen aylar sonra tekrar düzgünce kahvaltı yapmaya başlamıştım.

"Rahat uyudun mu oğlum?"

"Evet sağ olun" diyen Ali Galip'in eli bacağımı buldu. Yutkunmamak için kendimi zor tuttum.

"İyi iyi sevindim, rahat hisset bizim evimiz senin evin" Güldüm. "Ne oldu kızım?" diyen babama baktım. Ali Galip de bana dönmüştü.

"Bir şey olmadı, nüfusumuza geçirelim istersen" Bacağımı sıktı, ona dönmeyeyim diye babama baktım.

"Valla keşke geçirsek"

"Aaa" deyip anneme baktım. "Babam beni istemiyor herhalde?"

"Olur mu hiç öyle şey güzel kızım" diyen annem elini uzatınca yanağımı eline yasladım. Elimi indirip Ali Galip'in bacağımdaki elini tutup çektim.