အပိုင်း (37)
ဒီနေ့ သူ ယုန်လေးကို ချစ်ခွင့်တောင်းဖို့ လုပ်ထားပြီးသား ဖြစ်တာကြောင့်......
"ချစ်စရာကောင်အောင်လုပ်နေတာလာကွာ ချစ်လို့ကို မဝဘူး.....ဒါပေမဲ့ ဒါလေးကိုတော့ ကိုယ်ကို လက်ခံပေးပါ......"
သူယုန်လေးရဲ့ ရှေ့မှ မုဆိုး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တာကို.....သူလုပ်သမျှ ကလေးတစ်ယောက်လို ကြည့်နေတဲ့ ယုန်လေးကို ဘောင်ဘီအိတ်ထဲမှ လက်ထည့်ထားရာမှာ ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ ပြန်ထွက်လာတော့ လက်စွပ်ကလေးတစ်ကွင်း......
"ဒါက ကိုယ်ရဲ့ စေ့စပ်လက်စွပ်လေး အစစ်မဟုတ်ပေမဲ့နောက်ကြရင် ဒီလက်စွပ်ရဲ့ စိန်တွေကို ကိုယ်အစစ်လုပ်ပေးမယ်လို့ ကိုယ်ကတိပေးတယ်......... "
ပြောလိုက်တော့ ကျန်ကျန့်လေးက ခေါင်းခါပြပြီး.....
"လက်စွပ်ကို စိန်အစစ်တွေ လုပ်ပေးတာ မလိုပါဘူး..... ကျန်ကျန့်နားမှာ yiboရှိနေရင် အရာအားလုံး ပြည့်စုံနေပါပြီ..... အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် yiboရဲ့ချစ်ခြင်း မေတ္တာတွေကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရတာတင် ကျန်ကျန် အတွက်ကံကောင်းခြင်းလက် ဆောင်ပါပဲ....."
သူလက်စွပ်ကို အစစ်မပေးနိုင်လို့ ဝမ်းနည်းနေတယ် ထင်ပြီး သူကို နားလည်းပေးရှာကာ.... လက်စွပ်ဝတ်ဖို့ လက်ကလေးဆန့်ပေးတဲ့ ယုန်လေးကြောင့် သူပိုပြီး မြတ်နိုးမိတယ်.... အ ရမ်းလည်း ချစ်မိတယ် ဖြူစင်လွန်းတဲ့ ယုန်လေးကို ရတာမို့ ပိုပြီးတော့ တန်ဖိုးထာမိတယ်......
"ကိုယ်ကို နားလည်ပေးလို့ ကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ်..... မင်းကိုယ်ကို ပြန်ချစ်ရလို့ နောင်တ ဘယ်တော့မှ မရစေရဘူးလို့ ကိုယ့်ကတိပေးတယ်....."
Yiboရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်ပြီးတော့ မျက်နှာကို မော့ကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်ပြီးမှ ......
"ကျန်ကျန့်လေ yiboရဲ့ လက်ကို စတွေ့တဲ့ အချိန် ဆုတ်ကိုင်လိုက်ထဲက ယုံကြည်ပြီးသားပါ..... ပြီးတော့ ကျန်ကျန့် yiboကို အရမ်းချစ်တယ်..... yiboရဲ့ အနားမှာ နေရတာ ကျန်ကျန့်အတွက်တော့ လုံခြုံမှုပေးနိုင်တယ်......"
YOU ARE READING
မှေးစက်ခိုလုံရာ ရင်ခွင်ရိပ်ကလေး (Complete)
Fanfictionအရိပ်ဆိုတာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ ဘေးနားမှာ အမှီအခို တစ်ခုအနေနဲ့ နေရတဲ့ သူဘဝကနေ ဘယ်လို ပြေးလွတ်ရမှာလဲ....... Xiao Zhan လူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က တန်ဖိုးဆိုတာ အဲ့ဒီလူရဲ့ ကြည့်တဲ့ အကြည့် ပေါ် မူတည်ပြီး ကွဲ...
