အပိုင်း (45)
နေခြည်နုနုလေးတွေ ပြတင်းပေါက်မှ တဆင့် မျက်နှာပေါ် ကျလာတဲ့ နေရောင်ကြောင့် ကျန်ကျန့် နိုးလာခဲ့ပေမဲ့...... သူခန္ဓာ ကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ဖတ်ထားပြီး အိပ်နေတဲ့ yiboကြောင့် သူလုံးဝ မလှုပ်ရဲပေ....... မျက်လုံးလေးဖွင့်ပြီးတော့ ကျန်ကျန်ရဲ့ မျက်နှာနားမှာ ရှိနေတဲ့ yiboမျက်နှာလေးကို ငြိမ်ပြီး ကြည့်နေမိရင်းမှ မျက်ရည်တွေ ကျလာတယ်........ နိုးလာတာနဲ့ သူကို ဆူပြီး မောင်းထုတ်တော့မဲ့ yiboမျက်နှာလေးကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ကျန့်ကျန့် အဝကြည့်နေမိတယ်..... yiboတစ်ယောက် အိပ်နေတာကို တစ်ယောက်ယောက် ကြည့်နေတယ်လို့ ထင်တာကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့..... သူကို မျက် ရည်တွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ ယုန်လေးကိုတွေ့တော့ ပြာပြာသလဲနဲ့.........
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..... ကလေးရယ် ဘယ်နားနားနေလို့လဲ ကိုယ်ကိုပြော ဒဏ်ရာက အရမ်းနားနေလို့လား....... "
စိုးရိမ်တကြီး မေးလာတဲ့ yiboကို......
"ဟင့်အင်း...... မနားပါဘူး ဒါပေမဲ့ ကျန်ကျန်ကို မောင်းထုတ်တော့မှာ မလားဟင့်........ သူမကို တကယ်မသိတာပါ တစ်ခါမှတောင် မတွေ့ဖူးဘူး......ဟင့်ဟင့်..... "
သူကိုမောင်းထုတ်မယ် အထင်နဲ့ ပြောနေတဲ့ ကောင်လေးကို စကားဆက်ပြောခွင့် မပေးတော့ပဲ နမ်းလိုက်တာကြောင့် ကြောင်ပြီး သူကို ကြည့်နေတဲ့ ကလေးကို နမ်းနေရာကနေ လွှတ်ပေးလိုက်ပြီးတော့...... မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးရင်နဲ့......
"ကိုယ်သိတယ် သူမကို မင်းမသိဘူးဆိုတာ ဝင်ခံပြီးပြီး လုပ်ကြံပြီး ချောက်တွန်းတယ်ဆိုတာ ကိုယ်သိသွားလို့ သူတိုက မင်းကို တောင်ပန်သွားတယ်.......ကိုယ်စိတ်ဆိုးတာက တခြားလူတစ်ယောက်သာ အိမ်ပေါ်တက်လာပြီး မင်းကို တစ်ခုခု လုပ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ နောက်တစ်ခါ အိပ်ရင် တံခါးပိတ်ပြီး အိပ်နော်...... ကိုယ်က အဲ့ဒါကို စိတ်ပူတာ....."
သူပြောတော့မှ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လားပြီးတော့......
"ဟုတ်..... နောက်တစ်ခါ ကျန်ကျန့်တံခါးပိတ်ပြီးမှ အိပ်ပါမယ် yiboကို ဒေါသထွက်အောင် မလုပ်တော့ပါဘူး...... စိတ်ပူအောင်လည်း မလုပ်တော့ပါဘူး....."
YOU ARE READING
မှေးစက်ခိုလုံရာ ရင်ခွင်ရိပ်ကလေး (Complete)
Fanficအရိပ်ဆိုတာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ ဘေးနားမှာ အမှီအခို တစ်ခုအနေနဲ့ နေရတဲ့ သူဘဝကနေ ဘယ်လို ပြေးလွတ်ရမှာလဲ....... Xiao Zhan လူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က တန်ဖိုးဆိုတာ အဲ့ဒီလူရဲ့ ကြည့်တဲ့ အကြည့် ပေါ် မူတည်ပြီး ကွဲ...
