အပိုင်း (26)
လသာတဲ့ ညမှာ ဝရံတာပေါ်မှာ ပါးလွှာတဲ့ ဂါဝန်လေးကို ဝတ်ပြီး သူမ ဦလေးပြန်လာတာကို ကြည့်နေမိတယ် သူမ တစ်ကြိမ် ဘဝပျက်ပြီးပြီး နောက်တစ် ကြိမ် ထပ်ဖြစ်တာလောက် သူမအတွက် ကိစ္စမရှိပေ..... အပြင်မှ ပြန်လာပြီး အိမ်ထဲဝင်လာတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင် ကွင်းက သူစိတ်ကို ဖျားယောင်း မြူစွယ်နေသလို ခံစားရ တယ်........
"အန်ကယ်.... ကျစ်ကျစ်ကို မလိုချင်ဘူးလားဟင်....."
ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ပြီး မြူစွယ်နေတဲ့ သူမရဲ့ အလှ အောက် သူ ဆင်းသက်သွားခဲ့တယ်........
"နင့် အဒေါ် မသိစေနဲ့နော်...... ငါ့နင့်ကို နေတိုင်း ဖြည့်ဆည်း ပေးမယ် ဟားဟား...... "
မောပြီး အိပ်ပြောသွားတဲ့ ဦးလေးဖြစ်သူကို ကြည့်ရင်း..... ပြုံးပြီးငိုနေမိတယ်.... သူမ ထိုသူကို ရွံပေမယ် ဖက်ပြီး အိမ်လိုက်တယ်.... မနက်မိုးလင်းနေပြီ ဖြစ်တာကြောင့် အပြင်မှာ ဦးလေးရဲ့ ဇနီးအသံကို ကြားရပေမဲ့ သူမ မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားတာဖြစ်သည်.......ဒီမြင်ကွင်းကို မြင်ကိုမြင်မှ ဖြစ်မယ်...... ဒါမှ သူမ လက်စားချေနိုင်မှာ.....
"ဟင့်.....တံခါးတွေ ပိတ်ထားပါလား မနိုးကြသေး ဘူးထင် တယ် ........"
သူမမှာ ပါလာတဲ့ သော့လေးနဲ့ ဖွင့်ဝင်လိုက်ပြီး အခန်းထဲရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာတော့..... ရှက်စဖွယ် မြင်ကွင်းကြောင့် သူမ လက်ထဲက ပစ္စည်းတွေ လွှတ်ကျသွားတာ..... နှစ်ယောက် စလုံးနိုးသွားကာရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ ယောကျာ်း ဖြစ်သူရဲ့ ပါးကို ရိုက်ချ ပစ်လိုက်တယ်.....
"ရှင်နဲ့ ကျွန်မ မပေါင်းတော့ဘူး ကွာရှင်းစာချုပ် ပိုပေးလိုက် မယ်...... "
ပြောပြီး ထွက်သွားတဲ့ ဇနီးသည်နောက်ကို ပြေးလိုက် မလို့ လုပ်ရင်းနဲ့ ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေဆဲ ကျစ်ကျစ်အား.....
"နင့်...တမင်လုပ်တယ်..... မိန်းမယုတ် နင့် ငါ့အိမ်က ထွက် သွား ....... ထွက်သွား ဘာအမွေမှ ဆက်ခံ လို့ မရအောင် ငါ့ လုပ်ပြမယ်......"
YOU ARE READING
မှေးစက်ခိုလုံရာ ရင်ခွင်ရိပ်ကလေး (Complete)
Fanfictionအရိပ်ဆိုတာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ ဘေးနားမှာ အမှီအခို တစ်ခုအနေနဲ့ နေရတဲ့ သူဘဝကနေ ဘယ်လို ပြေးလွတ်ရမှာလဲ....... Xiao Zhan လူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က တန်ဖိုးဆိုတာ အဲ့ဒီလူရဲ့ ကြည့်တဲ့ အကြည့် ပေါ် မူတည်ပြီး ကွဲ...
