အပိုင်း (20)
ခန္ဓာကိုယ်လေးတုန်ပြီး ကြောက်နေတဲ့ ယုန်လေးကို သူရင်ခွင် ထဲမှာ ထားပြီး.........
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုယ်ကိုပြော မကြောက်နဲ့ မငိုနဲ့ ကိုယ်ရှိ တယ်......... မင်းကို ကိုက်သွားသေးလား ဒဏ်ရာတွေ ဘာတွေ ရလို့လား......."
သူကို ပြာပြာသလဲနဲ့ စစ်ဆေးနေတဲ့ yiboကြောင့် ခေါင်း လေး ခါပြပြီး......သူရင်ခွင်ထဲကနေပြီး အိမ်အောက်ကိုလက် ညှိးထိုးပြီး တော့......
"အိမ်အောက်မှာ ကျန်ကျန့် မျက်နှာသစ်နေတုန်းလေး မဲမဲလုံး လုံး အကောင်းကြီး အမွှေးတွေလည်း အရှည်ကြီးနဲ့ ကျန်ကျန့် ဆီ ပြေးလာတယ်...... ဟင့်ဟင့်...... ဘာကောင်ကြီးလည်း မသိဘူး......."
သူစဥ်စားနေတယ် ဘာကောင်းလဲပေါ့ တစ်ခါမှ မတွေ့ဘူး တော့.......
"မကြောက်နဲ့လာ ကိုယ်ရှိတယ် လာသွားကြည့် ရအောင်....."
သူ ချော့ပြီးတော့ အိမ်အောက်ကို သူခေါ်လာတော့......
သူကို အားကိုးတကြီး ဖတ်ထားကား သူနောက်ကို လိုက်လာ တယ်...... အိမ်ဘေးက မုန့်တွေ ပြစ်ချထားလို့ လာ စားနေတဲ့ ကြွက်ကြီးကို လက်ညှိးထိုးပြကာ.......
"အဲဒီကောင် ကျန်ကျန့်...... ကျန်ကျန့်ဆီကို ပြေးလား တာ....."
ချစ်ဖို့ကောင်လိုက်တာ ကြွက်ကို အထူးအဆန်း သတ္တဝါလို ကြောက်နေတဲ့ ကလေးက အရမ်းကို အပြစ်ကင်းစင်လိုက် တာ.......အမှန်တော့ ယုန်လေးက အရမ်းချမ်းသာတဲ့ နေရာ ကနေ့ ဒီရပ် ကွက်ထဲကို ရောက်လာတော့ မြေကြွက်ကို မမြင် ဘူးတော့ အော်တာဖြစ်သည်..........
"မကြောက်နဲ့ အဲ့ဒါ ကြွက်လေး ဒီနေရာက အစားတွေ လွှတ် ပစ်ထားတာကြောင့်...... အကောင်တွေ များတယ် ယုန်လေး ရဲ့........"
သူရယ်ချင်နေတာကို ကြည့်ပြီးတော့.......
"ဟင့်ဟင့်.....ကျန်ကျန့်က မတွေ့ဖူးလို့ ကြောက်လို့ အော်တာ ကို လှောင်နေတယ်........ ဟင့်ဟင့်..... yiboကို မခေါ် တော့ဘူး..... "
YOU ARE READING
မှေးစက်ခိုလုံရာ ရင်ခွင်ရိပ်ကလေး (Complete)
Fanfictionအရိပ်ဆိုတာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့ ဘေးနားမှာ အမှီအခို တစ်ခုအနေနဲ့ နေရတဲ့ သူဘဝကနေ ဘယ်လို ပြေးလွတ်ရမှာလဲ....... Xiao Zhan လူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က တန်ဖိုးဆိုတာ အဲ့ဒီလူရဲ့ ကြည့်တဲ့ အကြည့် ပေါ် မူတည်ပြီး ကွဲ...
