Hercai

32

Miran toplantıya bir türlü konsantre olamıyordu. Dün Reyyan’a istersen gidebilirsin demişti. Ya giderse diye geçirdi içinden. Kafasının içi doluyken kendisini toplantıya veremiyordu. Hızla doğruldu yerinden, kendisine şaşkınca bakan müdürlere çevirdi başını.
M:Arkadaşlar bir ara verelim. On beş dakika sonra devam ederiz.
Kendi odasına geçti. Pencereden dışarıyı izlerken içinde ki sıkıntı devam ediyordu. Reyyan’ı aradı. Ulaşılamayan telefonla birlikte, homurdanması gecikmedi. Eğer Reyyan kabul ederse, bir bahane bulması gerekecekti. Yılbaşı için annesi plan yapmıştı muhtemelen. Annesine karısının o akşam başka biriyle partiye gideceğini nasıl söyleyecekti? Birbirlerine çok alışmışlardı. Çaktırmamaya çalışsalar da haftada en az üç, dört konuştuklarının farkındaydı.
Miran düşüncelere dalmışken, çalan telefonuyla kendisine geldi. Reyyan arıyordu.
M:Alo.
Serkan hocayı düşününce sebepsizce öfkesi kabarmıştı, sesi biraz sert çıktı.
R:Miran vakitsiz mi aradım?
M:Yok canım. Ara vermiştik toplantıya.
R:Beni aramışsın. Akşam gelemeyeceğini söyleyeceksen sorun değil gerçekten.
M:Yok yok ondan değil. Öylesine aradım ben. Derslerin bitti mi?
R:Yok bu saatim boş sonra iki dersim var. Kantindeyim şimdi.
M:Önemli mi dersler?
R:Çok değil. Neden sordun?
M:Şimdi gelsem..Seni alsam..
R:Akşam işin mi var. Bak dediğim gibi eğer akşam gelemeyeceksen, hiç önemli değil. Ben kendim dönerim.
Miran derin bir nefes çekti içine. Sesi ayarlayamadığı bir sertlikte çıktı.
M:İlgisi yok. Sadece beraber biraz dolaşırız diye düşündüm. Yemek falan da yeriz.
R:Senin canın mı sıkkın?..Peki gel, beni al. Ne olduğunu anlatırsın sonra?
Miran, birkaç dakika sonra sekreterini aradı. Direktiflerini vermeye başladı.
M:Benim acil bir işim çıktı. Sen salondakilere devam etmelerini bildir.
Sekreter:Ararlarsa ne diyeyim?
M:Nerede olduğumu bilmediğini söyle. Çok çok önemli bir şey olmadıkça beni arama.
Arabaya binip, karısı üşümesin diye birazcık hızlı gitmeye başladı. Üniversitenin önüne gelip, giriş kapısında beklemeye başladı. Bir dakika sonra kapıdan görünen Reyyan’la yüzüne bir gülümseme kondurdu. Karısı kendisini henüz görmemişti. Hemen kıyafetine çeki düzen vermişti ki, Reyyan’ı durduran Serkan hocayla birlikte sinirleri tepesine çıktı. Kaşlarını çatıp, bakmaya başladı. Ne konuştuklarını düşünürken, yavaşça yanlarına yaklaşmaya başladı.
S:Ne yaptın? Düşündün mü?
R:Neyi hocam?
S:Yılbaşında benimle gelecek misin? Karar verdin mi?
R:Hocam size söyledim. Ben evliyim..Üzgünüm..Size iyi günler benim acelem var..
Serkan omuzlarını silkti umursamazca.
S:Biliyorum..Doğru söylediğini öğrendim. Bugün öğrenci işlerine gittim. Soyadın değişmiş. Sonra arkadaşlarını buldum..Bana gerçeği anlatmak zorunda kaldılar.
R:Gerçeği derken?
S:Evet..Tam olarak gerçeği.
R:Arkadaşlarımı mı zorladınız?
S:Biliyorum başta kulağa biraz kötü geldiğinin farkındayım. Ama başka çarem yoktu. Okulun en güzel kızının bir anda neden evlendiğini anlamam lazımdı.
R:Belki yıldırım aşkıdır. Onun ne kadar yakışıklı olduğunu eminim sizde fark etmişsinizdir. Arkadaşlarımı zorlamaya hakkınız yoktu.
S:Evet hakkım yoktu ama yaptım. Demek onunla parası için evlendin?
Reyyan bozulmanın verdiği huzursuzlukla kaşlarını çattı.
R:İlk anda bu da kulağa hoş gelmiyor.
S:Benim için önemli değil. Bunu bir iş olarak görüyorum. Birkaç ay için reddetmek çok zor. Aynı evde ama farklı odalarda yattığınızı biliyorum. Bu göstermelik evliliğiniz ne zaman bitecek peki?
Reyyan sıkıntılı bir nefes çekti içine.
R:Hocam..Kaba olmak istemiyorum. Ama bu sizi hiç ama hiç ilgilendirmez. Evliliğim hakkında konuşma haddine sahip değilsiniz. İster sahte olur, ister gerçek.
S:Reyyan beni kandırmaya çalışma. Ben bu evliliğin sahte olduğunu biliyorum zaten.
Reyyan iyice gerilen sinirleriyle birlikte, tehditvari bir şekilde parmağını ileriye doğru uzattı.
R:Benim evliliğim ve kocam hakkında konuşamazsınız. Benim evliliğim sahte değil. Temassa kendimizi kaybedecek kadar, öpmekse zamanın varlığını unutacak kadar, duyguysa uğruna canımı bir an bile düşünmeden verecek kadar. Ben kocamı seviyorum.. Bir daha sizi ilgilendirmeyen meselelere karışmazsanız sevinirim.
Çevreden geçen birkaç kişi, merakla tartışan öğretmen ve öğrenciye bakmaya başladı. Reyyan huzursuzlaşmıştı. Bir an önce buradan girmek istiyordu. Tam dönüp gidecekken Serkan hoca uzanıp, Reyyan’ı elinden hafifçe yakaladı.
S:Reyyan bu beni ilgilendiriyor.
R:Ya ben anlayamıyorum neden? Sizi ne alakadar ediyor?
S:İlgilendiriyor işte. Fark etmemiş olman çok kötü. Daha önce söylemiştim sebebini.
Reyyan derin bir nefes alırken, elini de hafifçe çekmek istedi. Ama Serkan hoca buna izin vermedi. Elini biraz daha sıkı tuttu.

Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩 🥰 🤩 🙏 🧡 🧡 🧡 🧡