Hercai

60

M:Reyyan..Reyyann..
Reyyan mutfaktan seslendi kocasına.
R:Efendim Miran.
M:Bir gelir misin?
R:Elim bulaşık.
M:Ama önemli. Durulasan elini olmaz mı?
R:Tamam dur geliyorum.
Reyyan bir dakika sonra elinde havluyla göründü kapıdan. Miran aldığı masayı evin manzarasına doğru kurmuş, üzerine bütün kitaplarını dizmiş, hatta kalemini bile defterin üzerine koymuştu.
Gülümseyerek Miran’ın yanına geldi.
R:Miran bu ne?
M:Ee misafirimiz var yaa..
R:Misafir mi? Ne misafiri? Kim geliyor? Miran neden bana haber vermedin? Evde yiyecek hiçbir şey yok.
M:Tövbe de Reyyan valla çarpılacaksın haa. Bu mutfak bu kadar yemek ve atıştırmalığı, inşaatından beridir görmedi. Annemin bile doldurmasına izin vermiyordum.
R:Neden?
M:Ee biliyorsun. Ben yalnız yaşamayı severim. Yalnız olunca da insanın pek yiyesi olmuyor. Zaten işten evde yemek yemeye de vakit olmuyor. Annem yapsa bile bıraktığı yemekler iki gün sonra bozuluyor. O da ayrı bir sıkıntı oluyordu. O yüzden ben hep dışarıdan yerdim.
R:Hımm. Değişen bir huy diyorsun yani. Neyse iyiymiş. Evet söyle bakalım kim geliyor?
M:Ben sana söyledim ya Zafer gelecek diye.
Reyyan şaşkınca açtı gözlerini.
R:Şaka..
M:Hayır değil. Neden şaka olsun?
R:Bildiğin Zafer Atalay bize gelecek.
M:Evet gelecek..
Reyyan elini yüzüne doğru sallayınca, Miran kaşlarını çatıp baktı karısına.
M:Ne oluyor? Ne bu heyecan?
R:Yok canım ne heyecanı? Aşk olsun Miran.
M:Ben anlamam. Kendine gel. Sen benim karımsın.
R:Aman tamam demedim bir şey hemen kız sende zaten.
M:Kızdırma sende beni…
R:Sen beni neden çağırmıştın?
M:Akıl mı bıraktın bende? Masanın yerini soracaktım. Rahat edebilir misin böyle?
Reyyan gülümsedi hafifçe. Elini kaldırıp kocasının iki yanağına koydu. Hafifçe sıkınca, tam bir bebek olmuştu.
R:Allah’ım ben seni yerim ya. Nasıl da düşünürmüş karısını? Teşekkür ederim. Gayet iyi.
M:Sanki çocuk seviyorsun. İnsan kocasına böyle mi teşekkür eder?
R:Nasıl edecekmişim?
M:Hemen göstereyim.
Kendisine doğru bir adım atan kocasından bir adım uzaklaştı hızla.
R:Hayır Miran. Daha yeni misafir gelecek dedin, hazırlık yapmam lazım.
M:Sonra yaparsın, bende sana yardım ederim.
R:Bitmez o.
M:Biter.
R:Geç kalırız.
M:Kalmayız. Ben yeri gelince çok hızlı olurum.
R:Rezil oluruz.
M:Sevişmekten insan rezil mi olurmuş? İlk kez duydum. Sanki Zafer hiç kadın görmedi.
R:Miran…
M:Hadi acele edelim. Yarım saat yeter bugünlük.
R:Ne yarım saati Miran? Valla geç kalırız. Bunun duşu var, duşta senin sırnaşman var.. Olmaz.
M:Olur olur..Hadi bak zaman kaybediyoruz..Ayrıca gözün merdivende benden kaçmaz. Birde bana naz yapıyorsun. Hiç utanmadın da değil mi?
R:Hiçde bir kere sana öyle gelmiş. Merdivene bile bakmıyorum ben.
M:Hadi oradan benden daha çok heveslisin sen ama çaktırmamak için burada bana kurdeşen döktürüyorsun. Koş hadi.
R:Hiçde istemiyorum ama bu kadar ısrar ettin madem hadi gidelim bari.
M:Sen insanı çıldırtırsın kadın.
Reyyan haklı çıkmıştı. Gerçekten aradan geçen zaman yarım saatin çok üzerindeydi. Beklenen misafirde hala gelememişti. Odaya çıkmadan önce Miran’ın, Zafer’e attığı mesajdan haberi yoktu.
R:Miran, Zafer beyin başına bir şey mi geldi acaba? Daha gelemedi. Bir arasan mı acaba?
M:Gelir Reyyan acelen ne?
R:Miran acelen ne demek ne Allah aşkına? Saat kaç oldu?
Miran kolunu kaldırıp saate baktı. Dudaklarının arasından mırıldandığı cümleyi karısının duyduğunu bilmeden konuşmaya başladı.
M:Allah’tan biraz geç gel dedik sana da, vur dedik öldürdün. Hayır madem bu kadar geç kalacaksın haber verde bende işimi ona göre ayarlayayım ama değil mi?
Reyyan çattığı kaşlarıyla baktı kocasına.
R:Miran..
M:Efendim hayatım.
R:Sen ne dedin az önce?
M:Gelir Reyyan acelen ne dedim.
R:Ondan sonra ne dedin? Hani ağzının içinde gevelediğini soruyorum.
M:Yoo gevelemedim.
R:Yemedim Miran..Sen adama geç gel diye mesaj mı attın?
M:Yaa attım ama neden attım bir sor?
R:Allah’ım şaka gibisin Miran…Çok merak ettim neden attın?
M:Hıı.
Miran’ın şaşkın yüzü bahane bulamadığını gayet net anlatıyordu.
R:Neden attığımı sor dedin ya. Soruyorum işte..Neden geç gelmesi için mesaj attın?
M:Şey için..Şey işte..Şey de şey olunca şey oldu işte.
Tam o anda çalan kapıyla hızla ayağa kalktı Miran.
M:Ahaa kapı çaldı, sen hiç yorulma karıcığım ben açarım.
R:Kaç tabi kaç. Cevap veremedin kaç.
M:Hiç alakası yok. Adamcağız kapıda kalmasın diye şey ettim ben.
R:Evet tabi..
Miran kapıyı açıp arkadaşıyla tokalaşmış, konuşarak salona girmişlerdi. Reyyan üstünü başını düzeltip başını kaldırdı. Kaldırmasıyla birlikte dona kalmıştı.
R:Ayy ama ohaa..

Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩