Tanıdıkları herkes salonda, ellerinde pembe balonlarla onları karşılamıştı. Gülerek yanlarına gittiler, biraz eğlenmek ikisine de iyi gelmişti. Yorgunca odaya çıktılar birkaç saat sonra. Beşiğinde uyuyan Mira’yı kontrol edip, yorgunlukla üzerlerini bile değiştirmeden, yatağın örtüsünü bile kaldırmadan üzerine yatıverdiler. Sadece birkaç dakika sonra uykunun güzel kollarına sığınmışlardı. Yüzlerinde huzurun simgesi vardı. Tatlı bir gülümseme. Birbirlerine sarılmış, uykunun en güzel yerindeyken, duydukları sesle bir anda yerlerinde zıplayıverdiler. Ne olduğunu anlamaları birkaç saniyelerini aldı. Doğruya artık bir bebekleri vardı. Geceleri deliksiz uykular uzun bir süre askıya alınmıştı. Miran hızla yerinden kalkıp, beşiğe doğru gitti. Yaklaştıkça yüzü buruşmuştu istemsizce, kızını kucağına aldı.. Kucağındaki bebekten başını olabildiğince uzaklaştırdı.
M:Öff kızım ne yedin sen böyle yaa? Sadece süt tüketerek nasıl böyle koku yayıyorsun sen etrafa?
R:Miran söylenme getir hadi. Değiştirelim altını.
M:Nasıl söylenmeyeyim Reyyan? Bu hep böyle mi kokacak?
R:Hayır bazen daha fena olacak? Annem seninle alakalı neler anlattı bir bilsen, utançtan evi terk ederdin.
Miran olduğu yerde donup kaldı.
M:Na-nasıl yani? Ne anlattı?
R:Söyleyemem sır..
M:Yahu konu benim, ne demek sır? O sırrın başrolü benim.
R:Hayatım anneme söz verdim. Söyleyemem.
M:Ya Allah..
İki adımda Reyyan’ın yanına geldi.
M:Al kızını ben annemin yanına gidiyorum.
R:Ya neden ya? Hani altını değiştirecektik.
M:Sen değiştirmeye başla ben biraz sonra geliyorum.
Kızını karısının kucağına bırakıp, arkasını döndü.
R:Yaa Miran şaka yaptım Allah aşkına gel şuraya. Gecenin bir yarısı kadın uyuyordur.
M:Bir sorayım ne anlatmış?
R:Ya gel buraya ben sana söylerim. Öyle çok şey anlatmadı. Birkaç kez altına kaçırdığından, nerede kaçırdığından, hastalığından falan bahsetti. Ben seni kızdırmak için birazcık abarttım.
Miran etrafında bir tur döndü.
M:Allahım şaka gibi. Hangi anne gelinine oğlunun altına kaçırdığını anlatır ya? Ben kesin üveyim. Valla bak. Başka bir açıklaması olamaz bunun. Bir karizmam var benim ya…
R:Miran aşkım abartma lütfen. Bunda utanılacak bir şey yok. Senin karizman her hareketinle katlanarak artıyor zaten benim gözümde. Hem senin hakkında ki her şeyi bilmek benim hakkım değil mi?
M:Hakkın hakkın ama altıma kaçırdığım zamanları da bilmene gerek yoktu.
R:Nedenmiş? Sen benim hakkımda ki her şeyi biliyorsun ama.
Miran hafifçe durgunlaştı. Kızının altını almaya başlayan karısının yanına yaklaştı.
M:Aslında var.
R:Ne var?
M:Senin hakkında bilmediğim bir şey var.
R:Neymiş o?
M:Sen hiç anlatmadın bana.
R:Neyi?
M:Yetiştirme yurdunda neler yaşadın? Neler hissettin? Ben sen kendini kötü hissetme diye sormadım ama o yarana hiç dokunmadım. O hep benim aklımda. Kendimi sana ihanet etmiş gibi hissediyorum.
Reyyan’ın kızının üzerinde ki elleri, duruverdi bir anda. Hiçbir şey yapamaz oldu. Gözleri yanmaya başlarken, yavaş yavaş başını kaldırdı. Gözünden bir damla yaş akarken, kalkıp banyoya gitti bir anda.
Miran şaşkınca bir karısına bir kızına baktı. Kızının üzerini düzeltip, beşiğine yatırdı. Alnına bir öpücük kondurdu.
M:Sen burada uslu uslu yat güzelim. Babanla annen biraz sonra gelecek. Tamam mı güzel kızım benim?
Hızlı adımlarla Reyyan’ın yanına gitti. Karısı yere oturmuş, dizlerini kendisine çekmiş, ellerini kalbinin üzerinde birleştirmiş, öylece karşıyı izliyordu.
M:Güzelim. İyi misin?
Reyyan konuşmadan karşıya bakmaya devam ediyordu.
M:Güzelim ses versene. Özür dilerim. Ben senin kötü olmanı istemedim. Özür dilerim. Benim kötü bir niyetim yoktu yemin ederim. Affet ne olursun?
Reyyan hala Miran’a bakmıyordu. Elini çenesine koyup, hafifçe kaldırdı.
M:Bak bana hadi. Kaçırma gözlerini kurban olayım.
Reyyan bakışlarını yavaş yavaş kaldırdı yukarıya. Aşık olduğu ela gözlerle karşılaşınca bir damla firar etti istemsizce. Miran hızla karısına sarılırken, o damlanın yere düşmesini engellemişti dudaklarıyla. Yanaklarına ardı ardına öpücük kondururken, karısının gözyaşlarına eşlik etti gözyaşlarıyla.
M:Kötü bir hatıran mı canlandı gözünde? Birisi bir şey mi yaptı sana orada?
R:Hayır, yapmadı ama…
Reyyan’ın güçsüz çıkan sesiyle dünyalar başına yıkıldı sanki Miran’ın. Gözlerini yummaktan alamadı kendisini.
M:Ne oldu güzelim? Bana anlatabilirsin biliyorsun.
R:Bu konudan hep utandım ben.
M:Benden de mi utanıyorsun?
R:En çok senden utanıyorum.
Miran kaşlarını çattı tekrar. Merak ele geçirmişti kalbini.
M:Güzelim benim aklıma bir şeyler geliyor.
Mirandan duyduğuyla daha fazla gözyaşı döktü Reyyan. Sıkıca sarıldı kocasına… Sığınabileceği tek limana… Tek sırdaşına...Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩 🥰 🤩
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hercai
Hayran KurguÇok sevdiğim bir hikayeden esinlenerek oluşturdum. Umarım güzel olur