125

345 21 13
                                    

Ayla hanım eline telefonu almış, birazcık da nefes egzersizi yapmıştı. Salonda bir sağa bir sola gidip, nefesini hızlandırmak işine yarayacak gibi duruyordu. Gerçekten de soluk soluğa kalmıştı saniyeler içinde.
R:Anne bak valla bir şey olacak. Otur artık.
A:Yok olmaz. Miran senin yanında biraz saflaşıyor ama sevgisinden, yoksa çok zekidir hemen anlar benim numara yaptığımı.
R:Bak şaka başka bir şeye dönüşecek ben ondan korkuyorum.
A:Sen korkma güzel kızım. Bir şey olmaz bana.
R:Ah anne ahh. Çocuk gibisin valla. Zorun ne benim kocamla anlamıyorum ki ben.
A:Bir zorum yok. Yaşlı başlı kadınım. Birazcık eğlenmek benim de hakkım değil mi?
R:Hala kendini savunuyorsun, bir de üstüne duygu sömürüsü yapıyorsun ya anne. Ben daha bir şey demiyorum.
Ayla hanım umursamazca omuz silkti. Gözlerini etrafta gezdirdi. Masanın üstünde gördüğü telefonla sinsi bir gülümseme kondurdu yüzüne. Ellerini birbirine ovuştururken, kıkırdamaktan alamadı kendisini.
A:Hadi bakalım eğlence başlasın. Bak ben söyleyince bağıracaksın tamam mı?
R:Of ya of…Tamam..
A:Aferin..
Telefonu kulağına götürüp, birazcık bekledi. Karşıdan açılan telefonla telaşla konuşmaya başladı.
A:Mi-Miran oğlum..
M:Anne ne oldu? Sen niye telaşlısın? Bir şey mi oldu? Sen benimle konuşuyorsun, iyisin… o-o- o zaman Re-Reyyan… Karım..karıma mı bir şey oldu? Anne cevap versene.
A:Oğlum fırsat mı veriyorsun? Reyyan’ın sancısı tuttu. Doğuruyor galiba..
M:Na-nasıl? Ne-neden? Ama daha erken…
A:Oğlum o nasıl soru? Doğuruyor işte. Bak nasıl çığlık atıyor, duyuyor musun?
Reyyan’ın yanına yaklaştı, ahizeyi kapatıp Reyyan’a baktı.
A:Kızım bağırsana.
Reyyan omuzlarını silkti… Her şeye rağmen annesine uymayacaktı. Ayla hanımın kendisini çimdiklemesiyle ufak bir çığlık attı. Bu bile yeterliydi Ayla hanım için. Hemen Miran’a döndü.
A:Oğlum duydun mu nasıl acı çekiyor? Koş gel yavrum.
M:Anne kapıyı aç kapıyı…
A:Ka-kapıyı mı? Geldin mi sen?
M:Geldim.
Sesi soluk soluğa kaldığını belli ediyordu. Ayla hanım telaşla kapıya gitti. Kolu birazcık indirdiği gibi Miran içeriye girmişti bile.
A:Oğlum..
Koşarak içeriye girdi. Reyyan koltukta oturuyordu. Hemen yanına gitti.
M:Hiç telaş etme sen bir tanem. Ben her şeyi ayarladım. Doktora mesaj attım. Ameliyathane de bizi bekliyor. Sen sadece sakin olup, derin derin nefesler alacaksın tamam mı? Bak böyle…
Derken bir yandan da kendisi nefes alıp veriyordu.
R:Miran..
M:Sen kendini hiç yorma bir tanem. Hemen beş dakika da doğacak.
R:Miran diyorum.
M:Sen hiç korkma. Benim kızım akıllıdır. Annesinin canını hiç acıtmaz o.
R:Miran sakin ol..
A:Olma oğlum. Seni üzmemek için nasıl sıkıyor kendisini baksana. Allah korusun bir şey olacak.
M:Yok anne olmaz olmaz olmaz… Ben hemen götürüyorum karımı. Sen sakin ol karıcığım..
R:Miran ben zaten sakinim. Sen sakin ol. Bak bildiğin gibi değil.
M:Konuşma sen yorma kendini.
Alnına bir öpücük kondurup, ani bir hamleyle karısını kucağına alıverdi.
M:Anne kapıyı aç anne. Arabaya bin. Ben valizi sabahtan indirmiştim Allahtan ne olur ne olmaz diye… Her şey hazır. Kalacağın oda da hazır. Miramın her şeyi de hazır. Doktor kapının önüne çıkmış bekliyordur bizi. Geç bile kaldık.
R:Miran hayatım sakin ol. Ben iyiyim.
M:İyisin tabi ki hayatım. Kim demiş sen kötüsün diye?
R:Miran ben gerçekten iyiyim.
A:Ahh güzel gelinim benim. Nasılda fedakâr görüyor musun? Sen telaş etme diye hala iyiyim diyor.
R:Anne yeter. Bak tamam telaş etti işte. Bırak artık.
Miran anında durdu. Gözlerini karısının gözlerinde sabitledi. Gerçekten de iyi görünüyordu. Kaşları hafifçe çatıldı. Gözlerini hafifçe kapatıp, annesine doğru döndü, kucağında karısıyla. Ayla hanım elini arkasında birleştirmiş, ıslık çalarak tavanı izliyordu.
M:Anne…
Ayla hanım hiç üzerine alınmadı. Tavanı izlemeye devam ediyordu.
M:Anne sana diyorum. Bak bir bana.
A:Efendim oğlum. Paşam benim. Maşallah nasıl yakışıklı yapmışım, aynı babası. O da pek yakışıklıydı. Böyle dalyan gibi boyu vardı. Bir baktı mı böyle kalbim gümbür gümbür atardı benimde…
M:Anne…Konuyu hiç değiştirme.
A:Kim ben mi?
R:Aşk olsun Miran. Annem hiç öyle bir şey yapar mı?
M:Tabi canım… Alavere dalavere kim, benim annem kim? Asla yapmaz. Değil mi anne?
A:Tabi oğlum hiç yapmazmışım…Yani şey evet yapmam..yapmam..

Evett son 25 bölüm diyoruz hikayemiz 150. Bölümde final yapacak maalesef 😟 yeni bölüm yarın gelir inşallah 🧡 görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩

Hercai Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin