Hercai

100

Miran karısının kapısını açıp, inmesine yardımcı oldu. Kibarca elini avuçlarının içine aldı. Parmaklarını birbirine kenetledi. Yavaş yavaş kapıya yönlendirdi.
M:Reyyan yavaş yavaş adım at.
R:Tamam Miran zaten yavaş gidiyorum.
M:Ne yavaşı ya? Daha biraz önce gördüm, saniyede iki adım attın.
R:Ya sabır ya Allah.
M:Yavaş yürü yavaş..
Zor bela kapının önüne gittiler. Miran cebinden evin anahtarını çıkartıp kapıyı açarken, Reyyan etrafı incelemekle meşguldü. Miran kapıyı açtıktan sonra, Reyyan içeriye doğru bir adım atmıştı ki, Miran elinden tutup durdurdu.
M:Nereye acaba hanımefendi?
R:İçeriye gireceğim işte Miran.
M:Adet der susarım. Sen gerisini anlarsın artık.
R:Miran belin ağrıyacak yapma.
M:Ağrımaz benim belim falan. Adet adettir.
R:Ee iyi madem.
M:Hem bebeğimiz yorulmuştur, dinlenmiş olur babasının kollarında.
R:Fırsatçısın yemin ederim.
Gülümseyerek karısını kollarının arasına aldı. Şakağına bir öpücük kondururken yüzünden de gülümsemeyi eksik etmiyordu. Kollarından hiç indirmeden, yatak odasına doğru götürdü karısını. Kapıdan girdiğinde karısını yavaşça yatağın üzerine bıraktı. Yatak odasının kapısını kapatıp, karısının dizinin dibine geldi. Elini yavaşça Reyyan’ın karnına uzattı.
M:Nasılmış benim bebeğim? Keyfi yerinde miymiş?
Reyyan ellerini Miran’ın saçlarına daldırmış okşarken konuşmaya başladı.
R:Nasıl iyi olmasın babası, düğünde tüm kurtlarını döktü. Ee üstüne dünya kadar yemekte yedi. Ondan mutlusu yok şu anda.
M:Ee iyi madem buna sevindim. Ama şimdi şu minik gözlerini kapatsa da, babası zaten mutlu ama daha da fazla olsa. Nasıl güzel olur?
R:Nasıl mutlu olacakmış babası?
M:Yanlış söyleme lütfen. Babası zaten mutlu daha da mutlu olacak.
R:Tamam özür dilerim. Nasıl daha da mutlu olacakmış?
M:Şöyle ki..
Anlatmaya başladığını aynı zamanda da yapmaya başladı.
M:Şöyle ki ben şimdi ayağa kalkacağım, odanın ışığını kapatacağım, sonra yavaşça senin yanına geleceğim. Senin ellerinden tutup ayağa kaldıracağım. O muhteşem boynuna, mis gibi kokuna sokulacağım. Böyle derin derin içime çekeceğim.
R:Miran daha fazla anlatma istersen. Uygulamaya geçelim artık. Ben biraz tuhaf olmaya başladım da.
M:Ama..
R:Yok ama falan hamileyim ben. Bu kadar detaylı anlatıma gelemem ben. Uygulayacaksan uygula, bekleyemem daha. Hadi başlayalım…
M:Ama güzelim…
R:Hadi Miran ne çok konuştun sen?
M:Canın acırsa söyle bana tamam mı?
R:Tamam dedim Miran tamam..
Miran karısına sıkıca sarıldı. Karısının beline dolanan kollarıyla huzuru tüm kalbinde hissetti. Omzu ile boynu arasına dudaklarını yaslarken, gözlerini kapatmış karısının kokusunu içine çekiyordu. Aynı şeyi karısının da yaptığından emindi.
M:Çok özledim seni.
R:Hele ki ben..
Ellerini yavaşça gelinliğin fermuarına götürdü. Aheste aheste açmaya başladı. Fermuarın her hareketiyle bir öpücük konduruyorlardı birbirlerinin boynuna. En sonunda fermuar tamamen açıldığında, gelinlik Reyyan’ın vücudundan aşağıya doğru süzüldü yavaşça. Karısı karşısında çamaşırıyla kalınca bir adım geri atıp, izlemeye başladı.
Reyyan ellerini yavaşça kaldırıp, Miran’ın ceketine götürdü. Ceketi çıkartıp yere düşmesini sağlarken dudakları birleşmişti bile. Dudaklarını ayırmadan kocasının gömleğinin düğmelerini çözmeye başlamıştı. Son düğmeyi açmasıyla birlikte gömleği pantolonundan yukarıya doğru çıkartıp kurtardı. Gömlek ceketin yanında yerini alırken, öpüşleri ateşini artırmıştı. Kocasının arayan elleri vücudunu baştan aşağıya okşamaya başladı. Reyyan ellerini bu kez de Miran’ın kemerine götürdü. Heyecandan titreyen elleriyle kemerin tokasını çözmeye çalışıyordu. Çözemediği kemerle sinirleri gerilmişti.
R:Mi-Miran..Aç şunu..
M:Açasana karıcığım.
R:Olmuyor Miran. Bozulmuş bu..Açılmıyor.
Miran karısının gözlerine bakarak tek bir hareketle kemeri çözüp kenara attı. Ardından da pantolonunun düğmesini çözdü.
M:Bak gördüğün üzere bozuk falan değilmiş.
R:Tamam anladım. Bana bozuk gibi gelmişti.
M:Sen heyecan mı yaptın?
R:Birazcık. Uzun zamandır baş başa kalamamıştık.
M:Sakin ol..
R:Çalışırım.
Reyyan ellerini kocasının pantolonuna götürüp, aşağıya düşmesini sağlarken mutluluk artık içine işliyordu.
R:Hadi artık.
M:Bence de.
Biraz zaman sonra yatağa uzanmış, birbirlerinin vücudunu okşuyorlardı. Sadece birkaç dakika sonra birleşmeye hazırlardı. Sonunda tek vücut olduklarında ikisi de mutlulukla gülümsedi.
M:Çok özlemişim valla.
R:Hele ki ben.
M:İyisin değil mi?
R:Bomba gibiyim valla.
Gözlerini kapatıp, kocasıyla yer değiştirdi. Üste geçip, kocasına sıkıca sarıldı.
R:Mi-Miran ben..
M:Hele ki ben..
Birlikte doyuma ulaşmaları muhteşemdi. Derin soluklarla birbirlerine sarılmış, dinleniyorlardı. Kollarında ki karısına daha da sarılıp, alnına bir öpücük kondurdu.
M:İyi misin hayatım? Canını yakmadım değil mi?
R:Hayır dedim ya Miran. Gayet iyiyim ben.
M:Tamam o zaman. Kalk bir duş alalım, eşyalarımızı falan hazırlayalım. İki gün sonra dünyanın en güzel balayına çıkacağız inşallah.
R:İnşallah..

Umarım beğenirsiniz 🙏 ne ara 100 olduk yahu 😉daha geçen gün 50 de bitecek diyorduk 😉yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩