Hercai

62

Miran istemsizce bakışlarını kaçırdı. Aklında dönüp duran o kadar soru şimdi sorulmuştu işte ne cevap verecekti?
M:Ben Reyyandan uzak kalınca hayır senin gibi düşünmüyorum. Düşünme yetimi tamamen kaybediyorum. Seni ne kadar iyi anladığımı tahmin bile edemezsin. Reyyan bende bağımlılık yaptı ciddi anlamda. Bir kaç ay önce böyle bir şey söylesen kahkaha atardım sabaha kadar ama şimdi bunu yaşıyorum. Okuldan çıksın beş dakika geç kalsın, “Nerde? Neden geç kaldı? Başına bir şey mi geldi? Neden bana haber vermedi? Birisi bir şey mi yaptı? İyi mi? “... Ben bu sorulara cevap aramaktan kafayı yiyorum. Aynı senin gibiyim.. Avuçlarımın arasından kayıp gidecek diye aklım çıkıyor.. Kimseye itiraf edemiyorum ama bazen öyle bir korku sarıyor ki içimi, beni bırakır, benden boşanır, benden vazgeçer diye aklımı kaçıracak gibi oluyorum. Şimdi bana soruyorsun ya, bana ne oluyor diye.. Sen bana cevap ver, bana ne oluyor?
Z:Kardeşim sana olan olmuş, senin için bitmiş, gitmiş.. Akıl karışmış, beyin yanmış.. Anlamamakta ısrar ediyorsun bence. İnşallah anladığında çok geç olmaz.
M:Sen de Suat gibi cins cins konuşma Allah aşkına.
Z:Tamam konuşmam iş işten geçtikten sonra bize ağlama.
M:Sen kendi işine bak sanki benden çok farklısın. Derler ya hani kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş diye aynı o hesap.
Z:Benim aklımda bir şeyler var.
Zafer'in kurduğu bu cümle Miran’ın dikkatini çekmişti. Saklama ihtiyacı duymadığı bir merakla sordu arkadaşına.
M:Ne gibi?
Z:Onu yanımda tutmam gerekiyor. Bunun da çok kolay bir yolu var.
Konu iyice ilginçleşmişti şimdi. Bu ne demek oluyordu?
M:Neymiş o yol?
Z:Zeynep’le evleneceğim.
M:Ne?
Z:Evet evleneceğim. Ancak evlenirsem yanımda kalması için bir bahanem olur. Ama diğer türlü her zaman onu kaybetme ihtimalim var. Ben Zeynep’i kaybetmeyi göze alamam.
M:Bence acele karar veriyorsun. Evlilik, birisine bağımlı kalmak..Bunlar senlik şeyler değil.
Z:Dedi karısının üzerinden gözlerini ayıramayan arkadaşım. Senin benden ne farkın var acaba? Reyyan’ın duru güzelliğini fark etmemek için kör olmak yetmez. Eğer karar veremezsen de, serbest bırak ki, kızda kendi hayatını yaşasın. Düzenini kursun. Bencillik etme. Kendi zevkin uğruna kızın zamanını çalma. Tekrar söylüyorum. Bence eğer bir şeyler hissediyorsan ona karşı, geç olmadan ne düşündüğünü söyle ona. Yoksa o başkasının elini tutup, onun yanında olurken elin böğründe geç kalmanın pişmanlığıyla izlersin haberin olsun.
M:Çok güzel moral verdin yaa. Valla bak..Çok sağol..
Z:Ne demek kardeşim benim görevim bu.
M:Ya sabır ya Allah.. Reyyan... Reyyan.. Güzelim gel şu gıcık hocanı al başımdan. Sana ders anlatsın diye çağırdık, bana ders veriyor..Az kaldı o çok bilmiş çenesini dağıtacağım biraz sonra..
Reyyan yüzünde gülümseme, elinde tepsiyle çıktı mutfaktan. Miran hızla yerinden kalkıp Reyyan’ın yanına geldi. Elinden tepsiyi aldı. Karısına uzaktan bir öpücük atıp, Zafer’e kahvesini uzattı.
M:Al zıkkımlan. Karnını doyurmaya mı geldin anlamadım ki?
Z:Alınırım bak. Sen nasıl misafir ağırlıyorsun?
M:İstediğin kadar alınmakta serbestsin. Azıcık alınsan keşke. Sende o potansiyel yok ama..
Reyyan gözlerini kocaman açmış kocasına bakıyordu. İnsan hiç misafire böyle davranır mıydı? Hele ki o misafir Zafer Atalay ise.
Kocasının kulağına doğru hafifçe gülümseyerek eğildi.
R:Miran..Miran ne yapıyorsun Allah aşkına, acilen kendine gelir misin lütfen?
M:Sen zaten hep başkasına hak ver. Bana neler dedi duymadın sen?
R:Ne dedi?
M:Heee?
R:Ne dedi dedim. Hani bana neler dedi duymadın dedin ya. Onu soruyorum ne dedi sana?
Miran bakışlarını hızla kaçırırken kendisini ele verdiğini fark etmişti.
M:Düşündüm de öyle çok kötü şeyler de demedi. Haksızlık olmasın. Zıkkımlanmasına gerek yok. Afiyet olsun yeter.
Z:Neyse Mirancığım. İnan seninle muhabbet etmeyi hiç özlememişim..yani çok özlemişim demek istemiştim. Ağzımdan kaçtı, sen sakın üstüne alınma.
Miran kaşlarını çatıp baktı Zafer’e.
M:Olur alınmam.
Sinirle homurdanmasıyla Zafer sinsi bir gülümseme kondurdu yüzüne. Bu adamı sinir etmeye bayılıyordu gerçekten. Suratını asması, ağzının içinde homurdanması çok hoşuna gidiyordu.
M:Biz sonra devam edelim. Ben Reyyan’la müsait bir yere geçeyim. Biz hemen başlayalım. Zira Zeynep evde tek kaldı. O bunalmıştır şimdi.
M:Müsait bir yer derken.
R:Aslında ben şeyi düşündüm. Bizim yatak odasını….

Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩 🥰 🤩