61

778 42 2
                                    

M:Pardon..Anlamadım kime dedin sen onu?
Miran’ın kaşlarını çatarak sorduğu soruyla kendisine geldi Reyyan. Başını hızla iki yana salladı.
R:Çok afedersiniz ben şaşırdım bir an ondan oldu. Kusura bakmayın ama siz bizim okulda bir idolsünüz. Şimdi benim evimde, benim misafirim olunca mani olamadım dilime. Özür dilerim..
Z:Yok canım hiç önemli değil.
M:Ne idolü yaa? Bizim Zafer işte. Konuyu kapatsak mı?
R:Yalan mı söyleyeyim Miran öyle işte. Bizim sınıfta desem ki, Zafer hocayla aynı ortamda bulundum, yemin ederim herkes kıskançlıktan çatlar.
Miran elini ensesine vurdu hızla. Dudaklarının arasından çıkan homurtuları doymak nerdeyse imkansızdı.
M:Şimdi ben çatlayacağım o olacak. Verdiği tepkiye bak yahu.. Evli barklı kadın elin adamına oha diye tepki verdi yavv. Allahım sen aklıma mukayyet ol.
Z:Bu arada kusurumu mazur görün lütfen isminizi bilmediğim için, nasıl hitap edeceğimi bilemedim.
R:Yok canım ne kusuru? Benim adım Rey...
M:Yenge.
Miran’ın hızla söze atlamasıyla şaşkına bakmaya başladı Reyyan.
Z:Yenge derken?
M:Yanlış anlama kardeşim, senin yengen olduğu için öyle söyledim. İsmi Reyyan.. Ama dediğim gibi halk arasında yenge deniliyor, yanlış anlaşılmasın..
Z:Yok canım ne yanlış anlaşılması? Ben hiç seni yanlış anlar mıyım?
M:Anlamazsın..
Z:Evet anlamam.. Nasıl ki seni görünce bindiğin, bilmediğin, istediğin, istemediğin her şeyi anlarım. Hatta senin anlamadıklarını.. En az o kadar da yanlış anlamam.
M:Ne anladın dakika bir gol bir?
Z:Anlatayım mı?
M:Anlatabileceğin bir şey mi?
Zafer bakışlarını Reyyan’a çevirdi. Ardından da süzen bakışlarla Miran’a baktı.
Z:Haberi olup olmadığına bağlı.
Miran, Zafer’in imalı bakışlarıyla gözlerini karısına çevirdi. Zafer’in imalarının Reyyan hakkında olduğu açıktı. En iyisi Zafer’in saçma sapan imalarını Reyyan olmadığı zaman dinlemekti.
M:Sanırım haberi yok.. Yani neyi kastettiğini anlamadım ama anladığım şeyle ilgiliyse sonra konuşalım..
R:Siz ne konuşuyorsunuz acaba? Bende anlarsam eğer, kendimi salak gibi hissetmem belki.
M:Estağfurullah canım. O nasıl laf?
R:Öyle hissediyor insan. Neyse buyurun Zafer hocam. Salona geçelim.
Z:Geçelim tabi. Yalnız baştan söyleyeyim konu tıp olunca, pek sevecen bir insan değilim. Sonra kaçma benden.
R:Yok ben sizi önceden araştırdım. O taş görünüşünüzün altında ki kediyi görüyorum.
Zafer içten bir gülümseme kondurdu yüzüne. Miran şaşkınca bakıyordu Zafer’e. Çünkü Zafer bu şekilde gülümseyecek bir insan değildi. O hep ciddi dururdu. Peki bu ciddiyetin bozulmasına sebep neydi?
M:Seni gülümserken görmek ilginç.
Z:Öyle mi diyorsun?
M:Evet öyle diyorum. Hayırdır benim bilmediğim ne oldu?
Z:Çok fazla şey oldu aslında.
Reyyan elini dizine vurup ayağa kalktı. İkiliyi yalnız bırakmak en iyisiydi belli ki konuşacak şeyleri vardı.
R:Hocam konu uzayacaksa eğer, siz konuşmayı bitirene kadar ben çay falan getireyim. Yemek falan ayarlayayım. Aç mısınız?
Z:Teşekkür ederim YENGE.. Hiç aç değilim. Hatta tıka basa doluyum.
M:Allah Allah konu ilginçleşiyor. Karıcığım sen birazcık oyalan bende o ara Zafer hocanın ifadesini alayım. Tamam mı?
R:E tamam o zaman.
Reyyan’ın gidişiyle birlikte hızla Zafer’e çevirdi gözlerini.
M:Anlat bakalım kim bu hanım?
Z:O-Onu nereden çıkardın?
M:Kekelemenden.. Sen iki şeyde kekelersin. Ya hastanı kaybetmişsindir, ailesine durumu anlatman gerekiyordur. Ya da anlatamayacağın bir şeyi anlatmak istiyor ama anlatamıyorsundur.. Seni dinliyorum.
Z:Bazen beni böyle iyi tanıman sinirlerimi bozuyor.
M:Dökül hadi.
Z:Dökülecek bir şey yok aslında. Bir kız var ama yok gibi de.. Yani var ama benim istediğim şekilde yok.
M:Evet..
Z:Anlatabildim mi?
M:Hayır anlatamadın. Karıma da böyle ders anlatacaksan işimiz var.
Z:Nasıl anlamadın ya? Zor durumdaydı işte, evime almak durumunda kaldım ama kaldıkça alıştım, alıştıkça bağımlılık yaptı. Bir an bile ayrı kalmak istemiyorum. Böyle bir adım uzaklaşınca huysuzlanıyorum, önceden yaptığım hiçbir şeyden zevk almamaya başlıyorum. Ama korkuyorum da. Bir gün karşıma geçip “Tamam benden bu kadar ben gidiyorum” derse, ya da daha olası bir ihtimal, aşık olursa. Benim karşıma geçip “ben aşık oldum” derse. Ya onu kaybedersem. Bilmiyorum, neler oluyor çözemiyorum. Aklıma sadece bir ihtimal geliyor aşık mı oldum diyorum ama o da çok saçma. Ben kim aşk kim? Sence ne oluyor abi? Ne kadar seviyorum aşığım diye bağırmasan da, hatta tersini söylesen de, ben anlarım.. Sen aşkı tatmış adamsın evli barklısın, yuvanı kurmuşsun. Söyle bana sen Reyyandan uzak kalınca ne hissediyorsun? Benim gibi mi oluyorsun?

Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩 🥰 🤩 🙏 🧡 🙏 🙏

Hercai Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin