Hercai

127

Tam toplantının ortasında gelen telefonla, umursamazca başını kaldırdı. Annesi arıyordu. Bir saniye diyerek, telefonu açıp kulağına götürdü. Götürmesiyle geri çekmesi arasında bir zaman farkı yoktu. Reyyan’ın çığlığı telefondan aşmış, toplantıda ki herkes şaşkınca bakıyordu.
A:Oğlum koş yetiş, yetiş oğlum Reyyan doğuruyor. Ben ambulansı aradım.
M:Anne yine neyle tehdit ettin benim karımı, doğru söyle? Bu seferde çığlık atmazsan kiralık katil tutarım falan mı dedin?
A:Oğlum şaka falan değil. Doğuruyor diyorum.
M:Yemezler anneciğim yemezler. Hadi ben bak çok önemli bir toplantının ortasındayım. Çıkıyım sonra yap şakanı tamam mı? Reyyan’a da söyle, öyle çok bağırmasın, sesi kısılacak sonra ben soracağım bağırmak neymiş? Hadi dikkat edin görüşürüz.
A:Oğlum oğlum di…
Miran telefonu kapatıp, sandalyesine tekrar oturdu.
M:Evet arkadaşlar devam edelim.
Se:Miran, Reyyan’ın sesi geliyordu. Ne oldu?
M:Öff annemi bilmiyor musun Selim? Sabah sabah uğraştı yine benimle.
Selim gür bir kahkaha attı. Masanın etrafındaki herkes dönüp bakmıştı adeta.
Se:Ne yaptı?
M:Neymiş efendim Reyyan doğuruyor, koş yetiş.
Se:Sende yetiştin..
M:Yetiştim tabi..Hem de nasıl? Yoldan döndüm, bir yandan annemle konuşuyorum, diğer yandan ambulans, doktor, hastane her şeyi hallettim.
Se:Büyük yetenek valla. Kardeşim ama sende nasıl yiyorsun? Anneni tanımıyor musun sen?
M:Annemi tanıyorum da, karım söz konusu olunca yedim. Reyyan’ı da tehdit etmiş, kaç yaşında kadın, valla çocuk gibi.
Se:Yapar valla. Ee şimdi..
M:Yine doğuruyormuş..
Se:Hıı…
M:Doğuruyormuş..
Se:Oğlum bunun şaka olduğuna emin misin? Ayla teyze bir şakaya iki kere gülmez.
M:Sabah yeterince gülemediyse, beş kere de güler aynı şakaya.
Se:İyi bakalım.
Ayla hanım elinde telefonla döndü Reyyan’a. Sancısı sıklaşmaya başlamıştı artık.
R:Anne ne oldu? Geliyor mu Miran?
A:Aslında gelirdi de, şey oldu..
R:Ne oldu anne?
A:İnanmadı…Toplantıdayım dedi kapattı.
R:Nee?
Reyyan’ın attığı çığlıkla Ayla hanım kulaklarını kapatma ihtiyacı hissetti.
R:Ne demek inanmadı?
A:Şaka yapıyorum sandı.
R:Neden acaba? Ben sana yapmayalım dedim değil mi? Ahhh.. Anne ben çok kötüyüm. Ambulans bekleyecek halde değilim.
A:Ne yapsak ki?
R:Sema…Sema’yı ara..Suat götürsün beni hastaneye. Evi hemen karşıda.
A:Ta-tamam kızım.
R:Anne..
A:Efendim yavrum.
R:Telefonu ver bana bir. O oğlun nasıl inanmazmış, birde ben sorayım.
Ayla hanım telefonu Reyyan’a verip, gelinin telefonunu aldı eline. Reyyan sancılar içinde aramaya çalışırken, Ayla hanım aramış çoktan konuşmuştu. Suat çoktan cafeden çıkmış, eve doğru geliyordu. Arabadan Miran’ı aramıştı ama telefonu meşguldü. Selim’le olan toplantısını hatırlayıp, rehberinden Selim’i buldu.
Miran çalan tekrar çalan telefonla, gülümseyerek aldı telefonu eline. Toplantı yapılamaz olmuş, herkes bu ikiliyi izliyordu. Bakışlarını arkadaşına çevirdi.
M:Bak şakalarına kanmadım ya, annem bir daha arıyor beni. Yemezler dedikçe, zorla yedirecekler..
Selim ve Miran aynı anda telefonu açtılar.
Su:Reyyan doğuruyor, ben almaya gidiyorum.
S:Ne?
R:Ahhh…Miran…Miran.. Sana yarım saniye veriyorum, idrak edebilmen için.
Selim ve Miran kocaman açılmış gözlerle birbirlerine bakıyorlardı.
R:Eğer yarım dakika içinde o toplantı odasından çıkıp, suyu gelmiş, doğumu başlamış karının yanına gelmezsen, seni değil yatağıma evime almam. Sana daha bu dünyada acılar yaşatırım. Her gün kan kusarsın duydun mu beni? Bu çocuğun adını aynı senin beni satman gibi Satılmış koyarım, Mira hayalleri kurarken, Satılmış gerçeklerle yüzleşirsin. Değil ikinci çocuk, birinci çocuğunun bile yüzünü göremezsin. Duydun mu Miran?
M:E-evet..
R:Çıktın mı?
M:Çı-çıkıyorum..
R:Ahhh…Çabuk ol Miran.
M:Tamam güzelim sen sakin ol. Ben hemen geliyorum.
R:Suat geliyor..Ahhh..
M:Tamam güzelim. Sen sakin ol..
Miran ve Selim aynı anda ve hızla toplantı salonundan çıktılar. Otoparka doğru koşarken, Selim söylenmekten geri kalmıyordu.
Se:Karın doğuruyorum diyor. İnanmamak nedir be?
M:Ne bileyim ben be? Yalancı çobana döndü hikayemiz.
Se:Bir şeyinizde doğru olsun be oğlum. Bir şeyiniz.. Doğumu bile tuhaf yapar mı bir insan?
M:Söz konusu bizsek..
Se:Suat eve varmak üzereydi. Hastaneye geçelim direkt.
M:Olmaz. Sen hastaneye geç, ben gidiyorum arabanın peşinden. Yarı yolda yakalarım. Reyyan o yolculukta yanında olmazsam beni asar. Onun beni asmasından da ziyade, ben o her anında yanında olmazsam çıldırırım.
İkisi farklı arabalara binip, farklı güzergâhlara doğru yola çıktılar.
M:Yetiştim güzel karım, yetiştim..

Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩 🥰 🤩