Hercai

67

Reyyan düşünceler dolu beyniyle, hastaneden nasıl çıktığını hatırlamıyordu. Elini karnından çekemiyordu. Sevdiği adamdan parça taşıyordu. Bunun güzelliğini anlamaya başlıyordu yavaşça. Peki ya Miran’a söylediğinde ne olacaktı? İstemeyeceğini düşündü..Daha önce defalarca kez kesinlikle istemediğini söylemişti. Aldırmasını ister miydi? Peki ya isterse..Sevdiği adam istiyor diye, ondan gelen bir cana kıyabilecek miydi? Cevabı çok netti..Hayır..
Eve geldiğinde her şeyin önceki gün planladığı gibi gittiğini fark etti. Tek plansız olan kendi haliydi. Donuk bir şekilde eve geldi, yatak odasına çıktı.
Düşüncelerinin arasında akşam bir türlü olmadı. Kızların bir ara gelip, gidiyoruz dediklerini hayal meyal hatırlıyordu. Akşam olmuş, Miran gelmiş, yemekten sonra çaylarını içiyorlardı. Reyyan üzüntüsü her halinden okunurken televizyonun sesini kısıp sevdiği adamın gözlerine baktı. Kendisindeki sorunu yakında gizleyemeyeceğini biliyordu. En iyisi ne olacaksa bir an önce olmasıydı.
Miran o gözlerdeki ifadeyi görünce, kaşlarını çatıp, karısını süzdü. Ciddi bir şey söyleyeceğini anlamıştı.
Reyyan fısıltılı çıkan sesiyle konuşmaya başladı.
R:Miran..
M:Efendim.
R:Miran…Ben..boşanmak istiyorum.
Aniden söylediği cümleyi Miran başta anlamamıştı. Kaşlarını daha çok çattı. Bakışlarından bir karanlık geçmişti. Elindeki bardağı kenara bıraktı. Donuk çıkan sesiyle konuşmaya başladı.
M:Anlamadım.
R:Anlamayacak bir şey yok. Boşanmak istiyorum.
İnatçıydı..Miran’dan ayrılacak olmanın acısı kalbini sıkarken, ondan bir parçaya kavuşacak olmanın huzuru bir nebze olsun rahatlamasını sağlıyordu.
M:Ne-neden?
R:İstiyorum işte. Üzgünüm ama..artık..artık bu evliliği sürdürmek istemediğime karar verdim.
Sesi kararlı ama bakışları nemliydi. Bu adam nasıl hala anlamamakta bu kadar ısrar ediyordu?
M:Ben-beni denemek için mi böyle davranıyorsun?
R:Hayır. Fakat bu evlilik çok uzadı ben..
M:Evet sen..
Miran kendisini biraz toparlamıştı. Biraz önceki donukluğundan şu anda pek eser yoktu. Sesi oldukça sert çıkıyordu.
R:Ben artık evli kalmak istemiyorum.
M:Anladım da neden?
R:Miran..Neden bana böyle davranıyorsun?
Miran başını iki yana salladı. Çene kasları oynamaya başlamıştı.
R:Süremizi çoktan aştık. Beni iki ay diye ikna etmiştin? Sekiz aydan fazla oldu. Seks yok dedin yatağından çıkmıyorum.
M:Halinden memnun olduğunu düşünüyordum.
R:Memnundum..ama..
M:Sıkıldın mı benden?
Reyyan İç Ses:Sıkılmak mı? Senden mi? Ömür boyu sıkılmam.
R:Olabilir.
Miran iyice çattı kaşlarını.
M:Başka biri mi var? O-o Serkan hocan?
R:Saçmalama lütfen. Boşandığımızda benimle artık kim ilgilenir. Yatmasak bile bunu kimseye anlatamazdım. Herkes biliyor evli olduğumuzu.
Derin bir nefes çekti içine.
R:Beni bu evliliğe iki ay için ikna etmiştin. Ben-ben artık sözünü tutmanı istiyorum. Artık kendi hayatıma dönmek istiyorum.
Miran sinirle ayağa kalkarken, elini nereye koyacağını bilemiyordu. Sinirle ensesine vurdu.
M:Bu kadar boşanma meraklısı olmanı anlamıyorum. Sana istediğin her şeyi vereceğimi söylemiştim. Ha iki ay, ha beş ay ne fark eder ki?
Reyyan ağlamamak için dudaklarını sıktı. Şimdi karnında olan bebeği ona söylemek istiyordu ama imkansız olduğunun farkındaydı. Söylediği gibi Miran’ın hem çocuğu aldırmak için, hem de boşanmak için işlemleri hızlandıracağından emindi. Miran’ı kaybetmek zaten acıydı ama ondan olan bir bebeği kaybetmek istemiyordu. Birkaç ay idare etmesi gerekiyordu. Sonra zaten kürtaj için geç olurdu. Miran çocuğu istemese bile çalışır, bebeğine bakardı. Hem hesabında da yeterince para birikmişti. Bu para doğuma kadar yeter de artardı bile.
R:B-bir gün bana..fazla alışmamam gerektiğini söylemiştin.
Miran kaşlarını tekrar çattı. Oturan karısının önünde diz çöktü.
R:Haklıydın. Bir anda birçok şeye kavuştum. Paraya, bu eve, mükemmel bir aileye..
Reyyan İç Ses:Sana…
R:Gerçekten de alışmaya başladım. Bana bunu yapmaya hakkın yok. Hem sen istemedikçe boşanmayacağımızı söylüyorsun..hem de elimdekileri bir gün kaybedeceğimi bilerek bunu kabullenmemi bekliyorsun. Ben artık böyle yaşayamam.
M:R-Reyyan..
R:Bir gün boşanacağız..değil mi?
Miran huzursuzca kıpırdandı.
M:Evet…ama…
R:Ama ne? Evlilikten korkan bir adam..başka ne ister ki? Elbette boşanmak isteyeceksin. Benim yüzümden bu anlaşmalı evliliğe mecbur kaldın. Şimdilik memnunsun ama bıktığında ne olacak? Yatakta artık sana çekici gelmediğimde? Bana o zaman kapıyı gösterdiğinde hissedeceklerim?
M:Benden çok zengin bir kadın olarak ayrılacaksın.
Miran çaresizliğini sesine yansıtmıştı. Buz gibi çıkıyordu sesi.
Reyyan acıyla güldü. Gözleri iyice sulanmıştı ama kendisini tutması lazımdı.
R:Evet..Bütün mesele bu değil mi? Para.. Seninle para için evlendim. Ben para için kendisini satan fena bir kadınım çünkü.

Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩 🥰 🤩