பாகம் 31
ஆர்கே மருத்துவமனை
கண்களை மூடி ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்தாள் வர்ஷினி. அவள் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்தாளே
தவிர, அவளுடைய கண்கள் கண்ணீர் சிந்துவதை நிறுத்தவே இல்லை. அதை துடைக்க வேண்டும் என்றும் அவளுக்கு தோன்றவில்லை. அவளுடைய கரு விழிகள் மூடி இருந்த இமைகளுக்குள் இங்குமங்கும் ஓடிக் கொண்டே இருந்தன. உணர்வுப்பூர்வமான ஏதோ ஒன்றைப் பற்றி அவள் சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கிறாள் போல் தெரிகிறது. உணர்வுப்பூர்வமானது என்றால் அது நிமலை தவிர வேறு என்னவாக இருக்க முடியும்? அவள் சுய நினைவு பெற்ற நிமிடத்திலிருந்து நிமலை பற்றி மட்டும் தான் நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறாள். விஸ்வநாதன் உதிர்த்த வார்த்தைகள் அவள் தலைக்குள் மீண்டும் மீண்டும் எதிரொலித்துக் கொண்டே இருந்தது. எதிரொலித்துக் கொண்டு மட்டும் இல்லை... அவள் தலையை சம்மட்டியால் அடித்து கொண்டிருந்தது.
ஆழமாய் மூச்சை இழுத்து, தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு, விஷயத்தை நிதானமாய் ஆராயத் தொடங்கினாள்.
"சாகணும்னு நான் நெனச்சது சரியா? எதுகாக நான் அப்படி ஒரு முட்டாள்தனமான முடிவை எடுத்தேன்? நிமல் என்ன நெனச்சிருப்பார்...? இதெல்லாம் என்ன நிமல்...? நான் கேட்டதெல்லாம் உண்மையா இருக்க முடியுமா? எதுக்காக விஸ்வநாதன் அப்படி சொன்னார்? நிமல் என்னை தூண்டில் மீனா பயன்படுத்த நெனச்சாரா? அப்படி இருக்க வாய்ப்பே இல்லையே... எனக்கு தெரியாதா நிமலை பத்தி...? இது என்ன சிக்கல்? விஸ்வநாதன் சொன்னாரே, குமணனுடைய சோப்பு குவாலிட்டி பிரச்சனைக்கு பின்னால இருந்தது நிமல் தான்னு, அவர் சொன்னது சரியா இருக்கலாம். அது வியாபாரம். வியாபார எதிரிகளாக இருக்குறவங்க இதெல்லாம் செய்றது தான். நிமல் அப்படி செய்திருக்கலாம் தான். ஆனா, நிச்சயம் அவர் என்னை ஏமாத்தியிருக்க மாட்டார். ஆனா, எதுக்காக அவர் என்கிட்ட அதை பத்தி எதுவுமே சொல்லல? என்கிட்ட எதையும் சொல்ல அவர் விரும்பலயா? சொல்ல வேண்டியதில்லனு நினைச்சரோ? ( சற்று நிறுத்தியவள் ) ஒருவேளை, விஸ்வநாதன் சொன்னது உண்மையா இருந்தா? ( அதை நினைத்த போதே, அவள் இதயத்தை யாரோ பிசைவது போல் இருந்தது அவளுக்கு. அப்படி ஒன்றை அவளால் கற்பனை கூட செய்து பார்க்க முடியவில்லை.) இல்ல... நிமல் ஏமாத்துக்காரனா இருக்க வாய்ப்பே இல்ல... இருக்கவும் கூடாது... அப்படி இருந்தா, நிச்சயம் அதுக்கப்புறம் நான் உயிரோடவே இருக்க மாட்டேன். இன்னொரு தடவை சரியா முயற்சி பண்ணா சாக முடியாதா என்ன? ஆனா நான் எப்படி உண்மையை தெரிஞ்சுகிறது? நான் ஏன் தெரிஞ்சுக்கணும்? நிமல் உண்மையானவரா இருந்தா, எப்பாடுபட்டாவது அவரே அவரை நிரூபிச்சி காட்டட்டும். எனக்கு எல்லா உண்மையும் தெரியிற வரைக்கும், எவ்வளவு தான் என்கிட்ட பேச அவர் முயற்சி பண்ணாலும், நான் அவர்கிட்ட பேச போறது இல்ல. எனக்கு உண்மை தெரிஞ்சே ஆகணும். பார்க்கலாம்... என்னை சமாதானப்படுத்த அவர் முயற்சி பண்றாரான்னு... பண்ணுவாரா...? மகமாயி... எங்களை காப்பாதுங்கமா"
