பாகம் 62
தான் வந்ததை கூட, வர்ஷினி கவனிக்காமல் இருந்தது, நிமலுக்கு ஆச்சரியத்தை அளித்தது. அப்படி என்ன ஆழ்ந்த யோசனையில் இருக்கிறாள் அவள்? பின்னாலிருந்து அவளை அவன் அணைக்க, திடுக்கிட்டாள் வர்ஷினி.
"ஹேய் கூல்... நான் தான்" என்றான்.
"எப்ப வந்தீங்க?"
"நான் வந்ததை கூட நீ கவனிக்கல... அப்படி என்ன யோசிச்சுக்கிட்டு இருந்த?"
"நான் சுபாவை பத்தி யோசிச்சுக்கிட்டு இருந்தேன்"
"நீ ஏன் அவளைப் பத்தி யோசிச்சுக்கிட்டு இருக்க?"
"அவ மறுபடி வந்தா என்ன ஆகும்?"
"என்ன ஆகும்?"
"எனக்கு அவள பிடிக்கல"
"எனக்கு அவளை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு" என்றான் கிண்டலாக.
அவன் மேற்கையில் ஓங்கி ஒரு குத்து குத்தினாள்.
"உன்னோட பாவப்பட்ட மூளையை தேவையில்லாம குழப்பாதே"
"ஒருவேளை, அவ திரும்பி வந்தா, நான் என்ன செய்யட்டும்?"
"என்ன வேணா செஞ்சுக்கோ"
"நெஜமாவா?"
"ஆமாம்"
"ஓங்கி அறையட்டுமா?"
அதைக் கேட்டு களுக்கென்று சிரித்தான்.
"தாராளமா..."
"ஓங்கி ஒரு குத்து?"
'நடத்து..."
"நீங்க ஒன்னும் சொல்ல மாட்டீங்களா?"
"நான் ஏன் சொல்ல போறேன்?"
கண்களை சுருக்கி ஏதோ யோசித்தாள் வர்ஷினி.
"அவளைப் பத்தி யோசிச்சி, உன்னோட நேரத்தை வீணாக்காதே"
"அவளோட பாய் பிரண்ட்ஸ்ஸை அவ எங்க மீட் பண்ணுவா?"
"வர்ஷு..."
"சொல்லுங்க"
"ஹோட்டல் ப்ளூ மூன்"
"அப்புறம் வேற எங்க?"
"ஹோட்டல் ப்ளூ மூன்ல அவ லைஃப் டைம் மெம்பெர்" என்று சிரித்தான்.