ZENCEFİL CAFE

6.BÖLÜM

Tuna binadan çıkmış arabasına doğru yürürken,aklında hâlâ Rengim'in son sözleri vardı.Günlük çalışmasından söz etmiyorsa böyle alel acele nereye gidiyordu bu adam?Bu tip hareketler hiç onun yapabileceği şeyler değildi.Genç adamı yıllardır tanıyor,son 4 yıldır da menajerliğini yapıyordu.Ne kadar disiplinli bir müzisyen olduğunu en iyi bilenlerden biriydi.

Rengim'in eski bir arkadaşıyla buluşabilme ihtimali de yok denecek kadar azdı.Çünkü,bu aşırı yoğun çalışma temposu zamanla insanda arkadaş falan bırakmıyordu.

"Gerçekten ilginç,bakalım ne çıkacak bu gidişin altından?"

diye mırıldanırken arabasını park ettiği yere gelmişti.Kapıyı açıp sürücü koltuğuna oturduğu sırada çalan telefonu,yüzündeki keyifli gülümsemenin büyümesine neden oldu.Arayan 6 yıllık eşi,biricik aşkı Funda'ydı.

"Merhaba aşkım!Her şey yolunda,bir sorun yok değil mi?"

diyerek açtı.Genç kadın neşeyle

"Yolunda canım,yolunda.Merak etme.Çekim arası vermiştik de,bir sesini duyayım dedim.Sen neredesin?"

diye karşılık vermişti.

"Buna sevindim Funda,ne iyi ettin de aradın bitanem.Ben şimdi şu Kariyer Etkinlikleri'nin yapıldığı okuldan çıktım,ofise gidecektim."

"Rengim sorun çıkarmadı yani.Gerçekten o etkinliğe geldi,öyle mi?Bu inanılmaz."

derken,Funda'nın ses tonundan şaşkınlığı çok net anlaşılıyordu

"Valla aşkım,ben de inanmakta zorlanıyorum.Ama evet,geldi ve 1 saatten fazla bir süre gençlerin ona sorduğu tüm soruları sabırla cevapladı.Az önce de "Sonra anlatırım,şimdi gitmem lazım."deyip gitti."

"Ha senin sesin ondan böyle bir garip.Gideceği yeri söylemedi mi?"

"Yok bir şey demedi.Ancak giderken gözlerindeki parıltıyı görmen lazımdı.Ben onu daha önce böyle gördüğümü hatırlamıyorum.Belli ki gideceği yer,onun için önemli."

"Aslında şimdi düşündüm de,Rengim İstanbul'u çok sever biliyorsun.Belki de uzun bir aradan sonra buraya döndüğü için böyle mutludur.Neyse,yakında öğreniriz."

dedi ve devam etti.

"Beni setten çağırıyorlar aşkım,gitmem gerek.Akşam görüşürüz,kendine dikkat et."

"Tamam bitanem,haklı olabilirsin.İyi çalışmalar,sen de kendine dikkat et.İşin erken biterse söyle,yorgun değilsen Rengim'in oteline gider,bir şeyler içeriz belki.Öpüyorum!"

"Neden olmasın?Konuşuruz yine.Ben de öpüyorum ve seni çok seviyorum!"

deyip Tuna'nın bir şey söylemesine fırsat vermeden kapatmıştı Funda.

Tuna gülümseyerek arabayı çalıştırdı ve ofisine doğru yola çıktı.Bir yandan da

"Akşam eğer otele gidebilirsek,Funda belki bir şeyler öğrenir Rengim'den."

diye düşünüyordu.Karısı birini konuşturmada çok yetenekliydi.

Rengim bir saattir taksiyle Cafe'ye ulaşmaya çalışıyordu.Ancak trafik öyle yoğundu ki,arabanın arka koltuğunda öylece durup beklemek çok sıkıcı olmaya başlamıştı.Sonunda dayanamayıp şoföre

"Burada durun siz,bu böyle olmayacak.Ben yolun geri kalanını yürürüm."

dedi bıkkın bir ses tonuyla.Adam