ZENCEFİL CAFE

79.BÖLÜM

Mevsim,çocuklar için Afitap hanımla birlikte hazırladıkları küçük,pembe kalplerle süslenmiş cupcakeleri,tuzlu kurabiyeleri ve meyve sularını son bir kez gözden geçirmekle meşguldü.Her şey yolunda görünüyordu.Mekân,tavana asılan renkli balonlar sayesinde çok hoş olmuştu.

"1 saat sonra burada olurlar."

diye düşünürken,kapının açılma sesi doldu kulaklarına.Başını sesin geldiği yöne çevirince genç adamı görmek,onu gülümsetmişti.Bir yandan da

"Neden öyle şaşkın bakıyorsun aşkım?Gel yanıma,hadi!"

diyordu neşeyle.Genç adam hızlıca dediğini yapıp yanına geldikten sonra muzip muzip

"Öyle birden balonları görünce şaşırdım sadece güzelim.Neler oluyor?"

diye karşılık verdi.Aklı hastane,operasyon gibi şeyler nedeniyle karışık olduğundan,doğumgünü partisinden Rengim'e bahsetmeyi unutmuştu anlaşılan.Hemen

"2 gün önce bir müşterim arayıp kızının yaşgünü partisini burada yapmak istediğini söyledi,ben de kabul ettim.Ama sanırım bunu sana söylemeyi unuttum."

diyerek aklındakileri söze döktü ve ekledi.

"Neyse,şimdi bunu bir kenara bırakalım.Dün vedalaştığımızda pek iyi değildin,oysa şu an toparlanmış görünüyorsun.Belli ki biz ayrıldıktan sonra sana iyi gelen bir şeyler olmuş.Ayrıca sabah mesajında anlatacakların olduğunu yazmıştın,merak ettim."

Rengim'in cevabı hemen gelmişti.

"Hastane telaşı yüzünden unutman çok normal bebeğim.Harika olmuş burası,çocukların bayılacaklarına eminim."

Biraz soluklanıp şöyle devam etti sözlerine.

"Eğer,az da olsa boş zamanın varsa dışarıda konuşalım mı?Hava harika,biraz deniz havası almak ikimize de iyi gelir."

Genç kadın

"Tamam,olur tabi."

dedikten sonra mutfağa doğru seslenmişti.

"Ben çıkıyorum Afitap hanım!1-2 saate dönerim."

Kadın,

"Peki Mevsim hanım,siz keyfinize bakın.Burayı hiç düşünmeyin."

diye karşılık verirken,iki aşık sarmaş dolaş bir halde kapıdan çıktılar.

Yaklaşık 10 dakikalık,sessiz bir yürüyüşün ardından sahil kenarında bir bank bulup yanyana oturmuşlardı.Biraz düşünüp ilk konuşan Rengim oldu.

"Biliyor musun,dün gece çok ilginç bir şey yaşadım güzelim?"

"Yaaa!Ne oldu ki?"

diye sorarken,genç kadının kaşları şaşkınlıkla havalanmıştı.

"Yıllar sonra ilk kez,babam rüyama girdi ve benimle konuştu Mevsim.Çok tuhaf ama aynı zamanda çok da güzeldi."

Genç adamın dedikleriyle Mevsim,test sonuçlarını almadan önceki gece gördüğü kâbusu,ardından babasının onu teselli edişini hatırladı.Bu durum,yüzüne hüzünlü bir tebessüm yayılmasına neden olmuştu.Rengim,bir süre hiç sesini çıkarmadan onu izledi,sonra da dayanamayıp sordu.

"Neden öyle birden hüzünlendin?"

Mevsim ilk anda soruya nasıl cevap vermesi gerektiğini bilememiş,sessiz kalmıştı.Bir gün arayla benzer şeyler yaşamış olmaları ne garipti?Ancak sessizlik uzayıp genç adam