87.BÖLÜM

149 44 254
                                    





Mevsim,5 gibi eve geldi,kısa bir duş alıp akşamki yemek için hazırlanmaya başladı.Şimdiyse saat henüz akşam 6'tıydı ve çok uzun bir zaman sonra bu kadar erken bir saatte evde olabilmek ona çok tuhaf geliyordu.

Saçlarına banyoda fön çekerken Afitap hanımın

"Hadi ama Mevsim'cimmm!Yemek için hazırlanman gerekmiyor mu senin canım?Yaprak'la ben bundan sonrasını hallederiz,hiç merak etme.Sen sadece git ve şu tanışma yemeğinin tadını çıkar."

diyerek onu neredeyse kovar gibi cafeden gönderdiği anlar bir kez daha gözünün önüne geldiğinde,kendi kendine gülümsedi.

Zira aralarında kısa sürede güzel bir dostluk kurulan kadın,dediklerinde haklıydı.Kendisine bu akşam için biraz özen göstermesinin bir zararı olmazdı.Aklından bunlar geçerken,saçının fönünü de bitirmişti.Üzerinde havlusuyla banyodan çıkıp soluğu dolabının karşısında aldı.

Bir kaç dakika içinde beyaz iç çamaşırlarını,turuncu,kalın askılı U yaka penyesini,turuncu,yeşil,krem ve bordo renklerin ağırlıklı olduğu bol kesim,paçaları lastikli viskon pantolonlarını üzerine giymişti.Ayakkabı seçimiyse,turuncu babetlerden yanaydı.

Aynada kendine şöyle bir bakınca görüntüsü hoşuna gitmişti.Çok hafif bir makyaj yapıp parfümünü sıktı.Artık,salolana giderek sofranın durumunu kontrol etmek için hazırdı.

"Gerçi annem,eminim çoktan her şeyle en ince ayrıntısına kadar ilgilenmiş,bana yapacak iş bırakmamıştır.Ama neyse!"

diye kıkırdayıp odasından çıkararak salona adımlarken,telefonunun saati 7'ye gelmek üzereydi.


Rengim,odasında akşam yemeği için hazırlık yapıyordu.

Operasyondan bu yana günler geçmiş,tam olarak sağlığına kavuşmuştu.Yarın da turnenin ilk konserini verecekti.Ancak,yüreğinin heyecanla küt küt atmasının sebebi konser değil,bu akşam yemekte Mevsim'in annesiyle tanışacak olmasıydı.

Kıyafetini şöyle bir kontrol etti.Beyaz gömlek,koyu lacivert kot pantolon ve yine beyaz spor ayakkabılar üzerinde gayet iyi duruyordu.

"Basit bir aile yemeği yiyeceğiz.Ayrıca mevsim yaz,takım elbiseye ne gerek var?"

diye düşünerek saçlarını elleriyle düzeltip,parfümünü sıktı.Sonra da Mevsim'e götüreceği mor nergis çiçeklerinden oluşan buketi ve yine Esma hanım için annesinin dün Bursa'dan gelirken getirdiği,içi çikolata kaplı kestane şekerleriyle dolu kutuyu eline alıp odasından çıkarak Yeşim hanımın kapısını tıklattı.Kadının

"Çok yakışıklı olmuşsun annecim!"

diyerek kapıyı açması saniyeler sürmüştü.Dakikalar sonra anne-oğul otelden çıktılar,bir taksiye binerek genç kadının evine doğru yola koyuldular.

Saat yaklaşık akşam 7 civarıydı ve trafiğin yoğunluğuna bakılırsa önlerinde en az 40-45 dakika sürecek bir yolculuk vardı.Yeşim hanım,sessizce oğlunu izlerken yıllar öncesine dönmekten kendini alamadı.

Yıllar yıllar önce,eşi  Süha Bey'de onun ailesiyle tanışma yemeği yemek için evlerine geldiği sırada aynı şimdi Rengim'in olduğu gibi çok heyecanlıydı.Ancak yemek sorunsuz geçmişti.Kadının içinden bir ses,şimdi de aynı şeyin olacağını söylüyordu.Şoförün

"Verdiğiniz adres burası,siteden içeri girmemi ister misiniz?"

diye soran sesiyle ana döndü.Rengim,onun aklından geçenlerden habersiz

ZENCEFİL CAFEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin