ZENCEFİL CAFE

85.BÖLÜM

Uzun bir süre öpüşüp nefessiz kalarak ayrıldıklarında Mevsim kendi kendine söyleniyordu.

"Offff!Yeşim Abla'ya da çok ayıp oldu yani.Böyle kovmuş gibi olduk!"

Genç adam 1-2 saniye onun bu sevimli halinin tadını çıkardı.Ardından haylaz haylaz konuştu.

"Üzülme güzelim!Annem aşkı anlar,asla bizi ayıplamaz.Hatta şu an çok mutlu olduğunun garantisini verebilirim sana."

Genç kadın duyduklarından hem çok hoşlanmış hem de şaşırmıştı.Gözlerini kocaman açıp en az Rengim'inki kadar muzip bir tonda şöyle karşılık verdi.

"Öyle mi gerçekten aşkım?Demek anneme benziyor."

"Evet,gerçekten öyle bebeğim.Seninle tanıştığından beri dilinden düşmüyorsun.Annelerimizin benzemesi de çok güzel bu arada."

"Duygularımızın karşılıklı olması ne hoş.Ben de annene çok ısındım çünkü.Hatta sen ameliyattayken yalnız kaldığımızda bunu ona da söyledim."

derken gözleri ışıl ışıl parlamıştı Mevsim'in.O yanlarında yokken iki kadının nelerden konuştuğunu merak eden genç adam yeniden söz aldı.

"Hımmm,operasyon sırasında biraz sohbet ettiniz yani."

"Evet."

"Peki,nelerden söz ettiniz öğrenebilir miyim?"

"Tabii.Tanışmamızı hiç böyle hayal etmediğini ama hayatın bazen bizlere kötü sürprizler de yapabildiğini yine de tanıştığımız için çok memnun olduğunu söyledi.Ben de onunla aynı fikirde olduğumu söyledim."

"Başka?"

Genç kadın biraz düşündükten sonra soruya

"Bana teşekkür etti."

diye karşılık verince Rengim,teşekkürün kurabiyeler için olduğunu sanıp araya girmişti.

"Şu un kurabiyeleri için,öyle değil mi güzelim?"

Mevsim hemen cevapladı.

"Hayır canım.Dediğine göre babanı 4 yıl önce bir kalp krizi sonucu kaybettiğinizde,sen önemli bir konserin olduğu için cenazeye katılamamışsın.Sonra da hiç mezarlığa gitmemişsin.Kendini suçlu hissediyormuşsun çünkü.Ta ki geçenlerde Bursa'ya gittiğin zaman benimle konuşana kadar."

O anlatırken şaşkın şaşkın dinliyordu genç adam.Annesinin tahmin yeteneğine hayran olmamak mümkün değildi.Mevsim'in sözlerine ara verip onu baktığını gördüğü anda açıklama gereği hissederek konuştu.

"Söylediklerinin hepsi doğru bitanem.Eğer seninle o konuşmayı yapmamış olsaydım,kendimde babamın karşısına çıkma cesaretini bulamazdım.Bunun için hem annem hem de ben sana teşekkür etmeliyiz,annem haklı.Sadece onun bunu nasıl anladığını çözemedim."

"Anneleri anlamaya çalışmak bence boşuna olur aşkım.Çocukları söz konusu olduğunda,onların algıları çok açık oluyor,kendi annemden biliyorum."

derken gülümsüyordu genç kadın.

"Belki de Mevsim haklıdır.Annelerin sırrını çözmek için uğraşmaya gerek yoktur."

diye geçirdi içinden.Ardından

"Neyse,bu konuyu kapatalım o zaman."

deyip

"Geçenlerde annemle cafeye uğradığımızda sana bir şey verecektim,daldım.Şimdi,şu küçük valizi açarsan içinde bir ses kayıt cihazı göreceksin.Onu alıp açmanı ve besteyi dinlemeni istiyorum.Bakalım beğenecek misin?"