ZENCEFİL CAFE

71.BÖLÜM

Rengim,mekânın yoğunluğu azalana kadar kâh cafe kısmında,kâh mutfakta oturarak telefonundaki play listten bir kaç gün önce kaydettiği konser hazırlıklarını dinlemiş,Kumru'yu arayıp kendini biraz bitkin hissettiğini,bu nedenle yarın da çalışamayacaklarını haber vermiş,hatta müşterilerin siparişlerinin hazırlanmasında Mevsim ya da Afitap hanıma yardımcı bile olmuştu.

Şu an saat yaklaşık akşam 10.30 civarlarıydı.Afitap hanım çok kısa bir süre önce

"İyi akşamlar Mevsim hanım,size de Rengim Bey!"

diyerek çıktığı için iki sevgili içeride başbaşaydılar.Mevsim'in

"Hadi canım!Artık biz de gitsek iyi olur."

diyen yumuşak sesiyle oturduğu mutfak taburesinden kalktı ve hırkasını eline alıp,boşta kalan diğer elini tutması için Mevsim'e uzattı.

1-2 dakika sonra el ele Mevsim'in evine doğru yürürken ilk konuşan genç kadındı.

"Bugün,bize yine çok yardımcı oldun aşkım sağol!"

"Ne demek!Asıl ben,sana ve Afitap hanıma teşekkür etmeliyim.Size yardım ederken yarını düşünme fırsatı bulamadım çünkü."

diye karşılık verdiğinde genç adamın gözlerindeki hüzünlü bakış gitmiş,yerini neşeli pırıltılar almıştı.Bunun en büyük sebebi tabi ki Mevsim'in yanında olmasıydı.Genç kadın bunu hissetmesine rağmen sormadan duramadı.

"Gerçekten iyi misin Rengim?Mesela buraya gelmeden önce neler yaptın?"

"Otele gittiğimde ilk işim odama çıkıp elimi yüzümü yıkamak oldu.Sonra notalarımı alıp müzik odasına indim ve biraz piyano çaldım.Ama bu çok uzun sürmedi.Çünkü bir türlü kendimi tam olarak müziğe veremiyordum.Ben de odama geri dönüp yatağıma uzandım,kendi konser kayıtlarımı dinleyerek biraz uyudum."

"Çok iyi yapmışsın canım.Bu gibi durumlarda biraz uyku insanın toparlanmasına yardımcı oluyor."

"Gerçekten de dediğin gibi oldu güzelim.Endişelerimden az da olsa uzaklaştım bu sayede.Ama asıl ne zaman kendimi iyi hissettim biliyor musun?"

"Ne zaman?"

"Cafe'ye gelip seni mutfakta çalışırken gördüğümde."

Duydukları Mevsim'i hem çok mutlu etmiş,hem de kendini bir parça mahçup hissetmesine neden olmuştu.

"Bunu duyduğuma çok mutlu oldum inan."

diye karşılık verdi mahcubiyetini ele veren bir ses tonuyla.

Genç kadının bu sevimli hali Rengim'i gülümsetmişti.Daha önce hem bu kadar utangaç,hem de bu kadar güçlü bir kadınla karşılaştığını hatırlamıyordu.

"Nasıl hem bu kadar güçlü,hem de bu kadar utangaç olmayı başarabiliyorsun,inan bilmiyorum güzelim."

diyerek aklındakileri söze döktü ve muzipçe kıkırdadı.Ardından Mevsim'den ses gelmeyince devam etti.

"Sözde,yalnız kalıp kafamı toplayacağımı söylemiştim sana.Ama mümkün olan en kısa sürede ayaklarım beni yine Cafe'ye,senin yanına getirdi."

O anda sitenin girişi görünmüştü.Mevsim hemen

"Hakkımda böyle düşünmen,kendini yanımda iyi hissetmen çok hoş aşkım.Fakat şimdi gidip dinlenmen lazım.Yarını da pek aklına getirmemeye çalış.Hem ben önemli bir şey çıkmayacağına inanıyorum."

deyip genç adama sıkı sıkı sarılarak dudaklarına minicik bir öpücük kondurdu.

Rengim;öpücüğe biraz şaşırmış,ama saniyeler içerisinde kendini toparlamayı başarıp karşılık vermişti.Nefessiz kalarak ayrıldıklarında bir süre daha sarılmaya devam ederek