ZENCEFİL CAFE

95.BÖLÜM

Fehiman Hamım'la Kaya Bey,az ilerilerinde hayranlarıyla fotoğraf çektiren Rengim ve hemen yanındaki güzel kadını izlerken gülümsüyorlardı.Zira karşılarındaki manzara her ikisine de geçmişi,kendi gençlik yıllarını hatırlatmıştı.Sessizliği bozan Kaya Bey oldu.

"Sence de çok güzel görünmüyorlar mı Fehiman?"

"Haklısın canım,fazlasıyla güzeller.Gençler,işlerini çok severek yapıyorlar ve aşıklar çünkü.Ama en önemlisi ne biliyor musun? Onların aşkı basit,sıradan bir aşk değil.Onlar,birbirlerini her anlamda tamamlayan şanslı çiftlerden."

Karısının dedikleri,çok ilgisini çekmişti Kaya Bey'in.Hemen başka bir soru sordu.

"Bu kadar kısa sürede buna nasıl karar verdin canım?"

"Restoranda ettiğimiz sohbet çok yardımcı oldu Kaya'cım.Mevsim,görünen o ki çok iyi bir aile terbiyesi almış,kaliteli bir genç kadın.Ayrıca Rengim bize geçirdiği şu küçük operasyondan bahsederken onun Rengim'e nasıl baktığını da fark etmemiş olamazsın.Bu zamanda çok az genç kadın,Mevsim gibi işini kısa bir süreliğine de olsa geri plana atıp,sevdiği adamın yanında olmayı tercih eder.Öyle değil mi?"

Kaya Bey,günümüzde iş dünyasının ne kadar acımasızlaştığını düşününce karısına hak verdi.Fakat sessiz kaldı.Fehiman hanım devam etmişti.

"Tabii bu destek asla tek taraflı değil.Rengim'de Mevsim'in mutlu olması için her şeyi yapabilir.Bir de fark ettin mi bilmem ama Rengim böyle konserler öncesinde hep çok gergin,huzursuz olurdu.Oysa şu an hiç öyle değil.Sakinleşmiş,durulmuş.Bunu da bir tek gerçek aşk başarabilir.Belli ki Mevsim ona çok iyi geliyor,mutlu ediyor."

"O zaman,onları bize benzetirsem yanılmış olmam?"

derken sesi çok muzipti Kaya Bey'in.Çok sevdiği eşinin açıklama bekleyen şaşkın bakışlarını görünce ekledi.

"Çünkü biz de hâlâ birbirimize çok aşığız ve işlerimizi severek yapıyoruz.Tek sıkıntımız onlar kadar genç olmamamız.Ama seninle birlikte geçirdiğimiz 40 yılı hiçbir şeye değişmeyeceğim için bunun bence bir önemi yok."

Fehiman hanım,özellikle duyduğu son cümleden çok mutlu olmuştu.Hayat yolunda tam 40 yıldır onu bir an bile yalnız bırakmayan adamın yanağını sevgiyle okşayıp konuştu.

"Ben de Kaya,ben de seninle geçirdiğim hiçbir anı asla değiştirmek istemem."

O sırada Rengim'in

"Bugünlük bu kadar yeter sanırım arkadaşlar.Konserin başlamasına fazla zaman kalmadı.İzninizle biraz dinlenmek istiyorum.Birazdan salonda görüşmek üzere."

diyen sesi duyulmuş,böylece konuşmaları kesintiye uğramıştı.Fehiman Hanım'la Kaya Bey,tüm izleyicilerle birlikte merdivenlere yöneldiler.

10 dakika içinde izleyiciler yerlerini almış,Rengim'in gelmesini beklemeye başlamışlardı.

Genç adam,piyanonun başına geçip ilk parçanın notaları salona yayıldığında,ortama sessizlik hakim oldu.Az önce giriş katındaki gürültüden eser yoktu.Herkes pür dikkat zaman zaman ılık bir yaz meltemi gibi sizi saran,zaman zamansa tıpkı kışın esen bir poyraz misali insanı iliklerine kadar üşüten müziğin mükemmel tınılarına odaklanmıştı.

Mevsim,yine gözlerinde mutluluk ve gurur gözyaşlarıyla dinliyordu sevdiği adamın piyano çalışını.

Parçayı daha o hastane odasında ilk duyduğu andan beri çok etkilenmişti genç kadın.Sanki müzik onu anlatıyor gibiydi.Ancak neden böyle hissettiğini bilmiyordu.