75.BÖLÜM

183 48 254
                                    





15-20 dakika süren sessiz bir yürüyüş sonrası Cafe'ye gelmişlerdi.Mevsim kapıyı açtı ve el ele içeri girdiler.

Etraf çok kalabalık sayılmazdı.Afitap hanım,bir masanın siparişini alıyordu.Dikkatli bakınca masada ailesiyle oturan sarışın,sevimli ufaklığı tanıdı.Geçenlerde Rengim'le keyifli bir sohbet yapan çocuktu bu.Ancak henüz Rengim onları fark etmemişti.

"Eh!Onun durumunda olsam ben de fark etmezdim."

diye geçirdi içinden ve gülümseyip konuştu.

"Yol boyunca çok sessizdin,aklından yine neler geçiyor canım?"

Rengim'in neredeyse hiç düşünmeden verdiği karşılık şöyleydi.

"Eğer bu güzel gülümsemenin sebebini öğrenebilirsem,söylerim bitanem!"

"Hımmm,demek öyle!Eh,peki bakalım!"

dedi muzip muzip ve devam etti genç kadın.

"Sadece şu masada oturan Yusuf'la ailesinin ne kadar güzel göründüklerini düşünüyordum.Baksana,küçük adam nasıl da heyecanla bir şeyler anlatıyor onlara!Bu hali çok tatlı değil mi?"

Rengim,ellerini yıkamak için dalgın dalgın lavaboya doğru ilerlerken,bu sözleri duyunca durmuş,bakışlarını hemen genç kadının sözünü ettiği masaya çevirmişti.Mevsim,dediklerinde haklıydı.Üçü birlikte kesinlikle çok sevimliydiler.1-2 saniye kadar

"Acaba bir gün biz de Mevsim'le böyle mutlu bir aile olabilir miyiz?"

düşüncesinin zihnini işgal etmesine engel olamadı.Ancak geçirmek zorunda olduğu operasyonu hatırladığında çabucak toparlanıp şöyle dedi.

"Haklısın bebeğim,gerçekten çok güzeller.Aklımı kurcalayan şeye gelirsek;anneme durumu nasıl anlatmalıyım,bilmiyorum.Acaba her şey olup bittikten sonra mı söylesem?"

Rengim'in annesiyle henüz tanışmamışlardı.Ama eşini,hiç beklemediği bir anda kalp krizinden kaybetmiş bir kadının böyle bir haber karşısında panikleyeceğini tahmin etmek zor değildi Mevsim için.Bu nedenle kısa bir süre düşünüp söyleyeceklerini toparladı,ardından

"Seni çok iyi anlıyorum aşkım,onu boş yere korkutmak istemiyorsun.Fakat annen,durumu her şey bittikten sonra öğrenirse bundan hiç hoşlanmayacaktır.Ayrıca diyelim ki sen hastanedeyken haberi bir yerden duydu,o zaman daha çok korkmaz mı?Kendini onun yerine koy,bir de öyle düşün istersen."

diye karşılık verdi.Rengim'in şimdiye kadar ondan hiç duymadığı kadar ciddi bir ses tonuyla.

Bir süre sessiz kalıp genç kadının dediklerini tarttığında,onu haklı bulmuştu.Ancak haklı bulmak başka,uygulamak bambaşkaydı.Sonunda

"Öyle tabi canım.Neyse,bir şekilde çözeceğim."

deyip lavaboda ellerini güzelce yıkadı ve Tuna'yı aramak üzere cafe kısmına ilerledi.

Mevsim'de onun gibi ellerini iyice yıkadıktan sonra Başak'ı aramak için mutfağa geçmişti.Biraz daha onu aramakta gecikirse,arkadaşı telaşlanırdı.

Telefonunu çantasından çıkarıp genç kadının numarasına dokundu.Çok kısa bir süre sonra Başak'ın

"Tamam güzelim,Arda'yla geliriz tabi!Hadi akşam görüşürüz,çok öpüyorum."

demesiyle görüşmeleri bitmiş,telefon kapanmıştı.

"İşi yoğun olmalı.Yoksa elinden bu kadar kolay kurtulamazdım."

ZENCEFİL CAFEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin